«Μαύρη Παρασκευή» ή «Συννεφιασμένη Κυριακή»;

Από την έντυπη έκδοση 

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παραμείνουν για καιρό μεγάλη, η μεγαλύτερη δύναμη. Και ο λόγος είναι ότι διαθέτουν ταυτοχρόνως τη hard power (στρατός, δολάριο), τη soft power (πολιτισμός, κινηματογράφος, πανεπιστήμια) και τη smart power (έξυπνη χρήση των δύο παραπάνω).

Η Κίνα δεν έχει soft power. Ακόμη. Και η Ευρώπη παραπατά, αλλά κυρίως χωλαίνει στο smart, καθώς δεν διαθέτει την πνευματική ενέργεια για να πάψει να αποτελεί «θυγατρική» του αμερικανικού συστήματος.

Η Αμερική εξάγει ήθη και αλαλάζουν τα πλήθη. Από τη Βρετανία και τη Γαλλία μέχρι την Ινδία και τη Νέα Ζηλανδία. Φέτος και στην Ελλάδα η «Μαύρη Παρασκευή» ήρθε με γερή σκευή. Ουρές σε αλυσίδες και εμπορικά κέντρα, αναμονή για γερά νεύρα, προσφορές, ανακοινώσεις, αντιδράσεις, διαδόσεις και διαμάχες στα social media σε δόσεις.

Πρόθυμα και αδιάλλακτα μυαλά ψάχνουν μια αφορμή για να ανταλλάξουν λεκτικά πυρά. Άλλοι ξεπουλάνε ακόμα και είδη που δεν είναι σε προσφορά κι άλλοι βγάζουν απόθεμα γκρίνιας και βλέπουν συμφορά.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Αυτή η, ας την πούμε, «γιορτή της αγοράς» θεσπίστηκε το 1932 στις ΗΠΑ από τον πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούσβελτ, για την τόνωση της καταναλωτικής κίνησης, που από το 1929 με το ξέσπασμα του Μεγάλου Κραχ είχε κολλήσει. Ήταν μια λύση. Πολύ μεγάλες εκπτώσεις εναντίον της πτώσης, για ν’ αμβλυνθούν οι επιπτώσεις.

Γιατί όχι; Πάρτι κάνουν οι αναπληρώσεις. Άλλοι τρίβουν τα χέρια τους για τον ανέλπιστο τζίρο μια αδιάφορη Παρασκευή κι άλλοι τρίβουν τα μάτια τους με μαθητές που την έκαναν κοπάνα για ένα κινητό ή για «τη φάση» στα αξιοθέατα της αγοραστικής δράσης.
«Υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια; Και, τέλος πάντων, να τραβούμ’ εμπρός».

Να τραβούμε εμπρός, τις μέρες να μετρούμε αλλιώς. Άλλωστε, εμείς θα έχουμε πάντα τη Συννεφιασμένη Κυριακή. Αυτή είναι η εθνική μας γιορτή.