Η θεαματική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ έχει καταστήσει σαφές ένα πράγμα: υπερβολικά πολλοί Αμερικανοί -ιδιαίτερα λευκοί άνδρες- αισθάνονται ότι έμειναν πίσω. Γίνεται ορατό τόσο στα δεδομένα όσο και στην οργή. Και όπως έχω επανειλημμένα επισημάνει ένα οικονομικό σύστημα που δεν αποδίδει για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού είναι ένα αποτυχημένο οικονομικό σύστημα. Τι θα έπρεπε λοιπόν να κάνει γι’ αυτό ο εκλεγμένος πρόεδρος Τραμπ, γράφει ο Τζόζεφ Στίγκλιτς.
Από την έντυπη έκδοση
Tου Τζόζεφ Στίγκλιτς
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Η θεαματική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ έχει καταστήσει σαφές ένα πράγμα: υπερβολικά πολλοί Αμερικανοί -ιδιαίτερα λευκοί άνδρες- αισθάνονται ότι έμειναν πίσω. Γίνεται ορατό τόσο στα δεδομένα όσο και στην οργή. Και όπως έχω επανειλημμένα επισημάνει ένα οικονομικό σύστημα που δεν αποδίδει για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού είναι ένα αποτυχημένο οικονομικό σύστημα. Τι θα έπρεπε λοιπόν να κάνει γι’ αυτό ο εκλεγμένος πρόεδρος Τραμπ;
Το τελευταίο τρίτο του αιώνα, οι κανόνες για το οικονομικό σύστημα της Αμερικής έχουν ξαναγραφεί κατά τρόπους που υπηρετούν μόνο λίγους στην κορυφή, ενώ πλήττουν την οικονομία στο σύνολό της και ιδιαίτερα εκείνο το 80% που βρίσκεται στον πάτο. Η ειρωνεία της νίκης του Τραμπ είναι πως ήταν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, του οποίου σήμερα ηγείται, εκείνο το οποίο έσπρωξε προς την ακραία παγκοσμιοποίηση και κατά των πλαισίων πολιτικής που θα μπορούσαν να είχαν απαλύνει τα τραύματα, που αυτή έφερε. Η ιστορία όμως έχει σημασία: Η Κίνα και η Ινδία είναι πλέον ενσωματωμένες στην παγκόσμια οικονομία. Και η τεχνολογία εξελίσσεται τόσο γρήγορα, που οδηγεί σε πτώση των θέσεων εργασίας της μεταποίησης παγκοσμίως.