Σε μελέτη που έγινε στην Ελλάδα και στην οποία συμμετείχαν 1.260 πάσχοντες με χρόνιο πόνο, διαπιστώθηκε ότι το 67,7% δεν γνώριζε την ύπαρξη και λειτουργία των Ιατρείων Πόνου. Αυτό ανέφερε στην ομιλία της με θέμα «Χρόνιος Πόνος: Διάγνωση και θεραπεία» η αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθύντρια του Κέντρου Πόνου του Ιατρικού Κέντρου, στη διάλεξη του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδας, κα Αθηνά Βαδαλούκα.
Σε μελέτη που έγινε στην Ελλάδα και στην οποία συμμετείχαν 1.260 πάσχοντες με χρόνιο πόνο, διαπιστώθηκε ότι το 67,7% δεν γνώριζε την ύπαρξη και λειτουργία των Ιατρείων Πόνου.
Αυτό ανέφερε στην ομιλία της με θέμα «Χρόνιος Πόνος: Διάγνωση και θεραπεία» η αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθύντρια του Κέντρου Πόνου του Ιατρικού Κέντρου, στη διάλεξη του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδας, κα Αθηνά Βαδαλούκα.
Όπως ανέφερε η κα Βαδαλούκα, 7 στους 10 Έλληνες που αντιμετωπίζουν χρόνιο πόνο δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν εξειδικευμένα δημόσια και ιδιωτικά Ιατρεία Πόνου για την αντιμετώπισή του.
Όπως είπε η καθηγήτρια, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) από το 1986 συνέστησε τη δημιουργία των Ειδικών Κέντρων Αντιμετώπισης του Πόνου. Το 2001 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Εταιριών Πόνου διακήρυξε ότι ο Πόνος είναι νόσος και «ως νόσος έχει τα δικά της δικαιώματα». Ενώ τόνισε ότι, σύμφωνα με στοιχεία επιστημονικών μελετών «ο χρόνιος πόνος αποτελεί πρόβλημα δημόσια υγείας» καθώς ελαττώνει την ποιότητα ζωής και έχει μεγάλο οικονομικό κόστος.
Φέρνοντας το παράδειγμα της Αμερικής, η κ. Βαδαλούκα επεσήμανε ότι στις ΗΠΑ, πάσχουν 116 εκατομμύρια άνθρωποι από χρόνιο πόνο και το κόστος αντιμετώπισης της νόσου κυμαίνεται από 560-630 δισ. δολάρια ετησίως. Ένα πολύ σημαντικό νούμερο για τη δημόσια υγεία. Αντίστοιχα στην Ευρώπη, όπως είπε, 1 στα 5 άτομα υποφέρει από χρόνιο πόνο και εξ αυτών το 1/3 έχει καθημερινούς πόνους, ενώ ένα ακόμα 1/3 δεν μπορεί να αντέξει τον πόνο.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΠΟΥ, το 2030 ο πόνος θα επιβαρύνεται σημαντικά από 4 ασθένειες (κατάθλιψη - στεφανιαία νόσο - εγκεφαλικά και τα τροχαία ατυχήματα).
Αναφερόμενη στο τι είναι ο χρόνιος πόνος, η κ. Βαδαλούκα σημείωσε ότι έχει ορισθεί από την Παγκόσμια Εταιρεία Μελέτης Πόνου (IASP) ότι πρόκειται για μια άσχημη συναισθηματική και αισθητηριακή εμπειρία που συνδέεται με πραγματική ή πιθανή ιστική βλάβη. Έχει διαπιστωθεί ότι ο χρόνιος πόνος είναι η πρώτη αιτία εισαγωγών στις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Αναλύοντας τα χαρακτηριστικά του χρόνιου πόνου η κ. Βαδαλούκα είπε ότι πρόκειται για ασθένεια που επιδρά στην ποιότητα της ζωής των ασθενών, επηρεάζει τη λειτουργικότητα, τη ψυχοσύνθεση και την κοινωνική δραστηριότητα, ενώ μειώνει την παραγωγικότητα.
Όσον αφορά τις θεραπείες η κ. Βαδαλούκα τόνισε ότι οι κλασικές θεραπείες είναι οι πιο αποτελεσματικές, ενώ αναφερόμενη στις εναλλακτικές θεραπείες υπογράμμισε ότι λειτουργούν συμπληρωματικά και δεν αντικαθιστούν την κλασική ιατρική.
Η κ. Βαδαλούκα «άγγιξε» στην ομιλία της και το θέμα της χορήγησης οπιοειδών για την αντιμετώπιση του καρκινικού πόνου στην Ελλάδα, λέγοντας υπάρχουν προκαταλήψεις ως προς τη χρήση τους, και αυτό γιατί πολλοί πιστεύουν ότι η αυτή η θεραπεία θα προκαλέσει ψυχολογική εξάρτηση στον ασθενή, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Όπως είπε, τα στοιχεία δείχνουν ότι στις 25.000 ασθενείς που πήραν οπιοειδή για την αντιμετώπιση του καρκινικού πόνου, μόλις 7 άτομα παρουσίασαν εξάρτηση από τα φάρμακα.