Η παγίδα της επανάληψης

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη 
[email protected]

Ποιο είναι το καλύτερο σημείο για να κρύψει κανείς ένα όπλο; Ένα πεδίο μάχης, ίσως. Ένας στρατηγός μπορεί να ξεκινήσει μια μάχη και ο υποψιασμένος ύστερα από τόσα μνημόνια και διαπραγματεύσεις μπορεί να τη φανταστεί.

Το θέμα είναι τι βλέπει. Το πιθανότερο είναι αυτό που θέλει ο στρατηγός: μια ακολουθία Eurogroup και διαβουλεύσεων, συστάσεων και προειδοποιήσεων, ανιχνεύσεων και θέσεων, από τις οποίες σύντομα ξεκολλά το μάτι, γιατί νομίζει ότι κατάλαβε την επανάληψη, νομίζει ότι αντιλήφθηκε τον κανόνα. Επαναλαμβανόμενες σκηνές με τον στρατηγό - αιώνιο πολεμιστή που μοιάζει να τα βάζει μ’ όλους τους άλλους στρατηγούς. Η Tageszeitung του Βερολίνου εκτιμά ότι «ο Σόιμπλε απομονώνεται ολοένα περισσότερο».

«Επειδή κανείς από τους Ευρωπαίους ομολόγους του δεν εξαρτάται τόσο πολύ από τη συμμετοχή του ΔΝΤ όσο αυτός. Το γερμανικό κοινοβούλιο την είχε θέσει ως όρο προκειμένου να εγκρίνει το τρίτο πρόγραμμα για την Ελλάδα. (…) Τι θα γίνει, όμως, εάν το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει στο τρέχον πρόγραμμα;» διερωτάται η Suddeutsche Zeitung.

Η απάντηση ήρθε πριν από μία εβδομάδα από τον γενικό γραμματέα του ESM και του EFSF, Καλίν Άνεβ Γιάνσε. «Αν φύγει το ΔΝΤ, μπορούμε με ευκολία να δανείσουμε περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα... Δεν χρειαζόμαστε τόσο πολύ τη χρηματοδοτική συμβολή του ΔΝΤ (σ.σ.: περίπου 8,5 δισ.), αλλά την εξειδίκευσή του...».

Η εφημερίδα, βέβαια, του Μονάχου δεν ανησυχεί μόνο για τα ευρώ, αλλά για το πολιτικό σκέλος στην ευθεία για τις ομοσπονδιακές κάλπες.

Ποιο είναι το καλύτερο σημείο για να κρύψει κανείς ένα όπλο; Ένα εκλογικό πεδίο μάχης, ίσως.

Ποιο είναι το καλύτερο σημείο για να κρύψει κανείς έναν κόκκο άμμου; Μια αμμουδιά από συμφωνίες και διευθετήσεις, παίζοντας καθυστερήσεις. Αυτή είναι η παγίδα στην επανάληψη. Ένα κρυμμένο κομμάτι, που αναιρεί το υπόλοιπο, ένα κομμάτι που είναι από μόνο του ένα άλλο όλον.