Τα μικρά παιδιά και οι έφηβοι είναι πιο πιθανό να δηλητηριαστούν από οπιοειδή παυσίπονα που συνταγογραφούνται συχνά για άλλα μέλη της οικογένειας, σύμφωνα με μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο JAMA Pediatrics.
Τα μικρά παιδιά και οι έφηβοι είναι πιο πιθανό να δηλητηριαστούν από οπιοειδή παυσίπονα που συνταγογραφούνται συχνά για άλλα μέλη της οικογένειας, σύμφωνα με μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο JAMA Pediatrics.
Όπως αναφέρει η μελέτη, ο αριθμός των παιδιών που νοσηλεύονται για δηλητηρίαση από οπιοειδή σχεδόν διπλασιάστηκε από το 1997 - 2012, από περίπου 1,40 ανά 100.000 παιδιά σε 3,71 ανά 100.000 παιδιά.
Όπως ανέφερε η επικεφαλής ερευνήτρια και συγγραφέας της μελέτης της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Yale, Julie Gaither, τα οπιοειδή είναι πανταχού σε κάθε νοικοκυριό και δυστυχώς τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε αυτά.
Η μελέτη εξέτασε περισσότερες από 13.000 εισαγωγές σε νοσοκομείο από τα έτη 1997-2012 από δηλητηριάσεις οπιοειδών. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από τον Οργανισμό για την Υγεία την Έρευνα και την Ποιότητα.
Το ποσοστό των νηπίων που νοσηλεύονται υπερδιπλασιάστηκε, πηγαίνοντας από 0,86 ανά 100.000 σε 2,62 ανά 100.000. Είναι πιθανό ότι τα παιδάκια παίρνουν τα μπουκαλάκια με τα χάπια γιατί νομίζουν ότι είναι καραμέλες.
Αυτό ωστόσο που έχει ανησυχήσει περισσότερο τους επιστήμονες είναι ο κίνδυνος τα χάπια αυτά να πέσουν στα χέρια των εφήβων, γιατί όπως λένε, δεν είναι λίγοι οι έφηβοι που δηλητηριάζονται σκόπιμα. Οι έφηβοι έχουν υψηλότερο κίνδυνο για αυτοκτονίες καθώς πολλοί εξ αυτών περνούν από περιόδους κατάθλιψης. Για τον λόγο αυτό παρατηρήθηκε ότι μόνο για το 2012 εισήχθησαν στο νοσοκομείο 10,17 έφηβοι ανά 100.000, για δηλητηρίαση από οπιοειδή.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι γιατροί έχουν το μεγαλύτερο βάρος ως προς αυτό, καθώς πρέπει να μιλήσουν με τον κάθε ασθενή τους σχετικά με τους τρόπους αποθήκευσης των φαρμάκων στο σπίτι τους, ειδικά αν έχουν παιδιά.
Ο Jonathan Chen, ένας γιατρός στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ο οποίος έχει ερευνήσει τις κατευθυντήριες γραμμές για τη συνταγογράφηση οπιοειδών φαρμάκων στην πρωτοβάθμια φροντίδα, επισημαίνει ότι είναι δύσκολο για το θεράποντα ιατρό να ασχοληθεί με το θέμα γιατί έχουν μια πολύ μεγάλη λίστα θεμάτων που επιβάλλεται να συζητήσουν με τον ασθενή, πολλά εξ αυτών πολύ ευαίσθητα θέματα. «Θεωρητικά, ναι, θα πρέπει να είναι μέρος της συνομιλίας γιατρού ασθενούς αυτό» λέει ο Chen, αλλά σημειώνει «οι γιατροί έχουν μια μακρά λίστα των πραγμάτων για να συζητήσουν με τους ασθενείς».
Οι ερευνητές ωστόσο, σημειώνουν ότι και οι παιδίατροι θα μπορούσαν επίσης να διαδραματίσουν έναν ρόλο, ζητώντας από τους γονείς να είναι προσεκτικοί στο πού φυλάνε τα φάρμακά τους, αναφέροντας τον κίνδυνο πιθανής δηλητηρίασης από οπιοειδή.
Τα ευρήματα δείχνουν επίσης ότι οι γιατροί θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί στη συνταγογράφηση για τα παιδιά, ειδικά στους εφήβους καθώς περίπου 1 στους 10 μαθητές γυμνασίου, σύμφωνα με την έκθεση, έχουν λάβει οπιοειδή για μη ιατρικό λόγο, και κοντά στο 40% από αυτούς απάντησαν ότι πήραν αυτά τα φάρμακα μέσω συνταγής δικού τους ανθρώπου.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής επισημαίνει ότι το ποσοστό των νεαρών ασθενών που λαμβάνουν οπιοειδή σχεδόν διπλασιάστηκε μεταξύ του 1990 και του 2000.
Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων πιέζει τους γιατρούς να συνταγογραφούν οπιοειδή με μεγαλύτερη ασφάλεια. Αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του αριθμού των χαπιών που περισσεύουν. Οι μεγάλες συνταγές σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να πετάξουν τα φάρμακα όταν δεν τα χρειάζονται πλέον, μπορεί να το καταστήσει ευκολότερο για τα παιδιά και τους εφήβους να τα βρουν και να τα πάρουν. Αυτό είναι ένας σημαντικός παράγοντας για να επιστρέφονται στο φαρμακείο τα φάρμακα που δεν χρησιμοποιούνται, επισημαίνουν οι ερευνητές. Επίσης οι μικρότερες σε ποσότητες συνταγές πιθανότατα να βοηθήσουν, όπως λένε, αλλά δεν θα λύσουν το πρόβλημα, καθώς όταν ένας ασθενής πάσχει για παράδειγμα από καρκίνο χρειάζεται μεγάλο αριθμό φαρμάκων.
Τα ευρήματα, της μελέτης, όπως λένε οι συγγραφείς της, υποδεικνύουν την ανάγκη για τη μια διαφορετική προσέγγιση της δημόσιας υγείας. Το ζήτημα, σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν είναι μόνο να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα όταν προκύψει, αλλά να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος ως προς τη μεγάλη ανάγκη για ασφαλή φύλαξη των παυσίπονων στο σπίτι.