Ερευνητές από τη Δανία και τη Νορβηγία μελέτησαν, κατά πόσον η εποπτευόμενη άσκηση μπορεί να θεωρηθεί θεραπευτική επιλογή για τους ασθενείς μέσης ηλικίας, οι οποίοι έχουν πάθει ρήξη μηνίσκου.
Ερευνητές από τη Δανία και τη Νορβηγία μελέτησαν, κατά πόσον η εποπτευόμενη άσκηση μπορεί να θεωρηθεί θεραπευτική επιλογή για τους ασθενείς μέσης ηλικίας, οι οποίοι έχουν πάθει ρήξη μηνίσκου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «BMJ», οι θεραπευτικές ασκήσεις είναι το ίδιο αποτελεσματικές με τη χειρουργική επέμβαση. Συγκεκριμένα, η έρευνα διαπίστωσε ότι η αρθροσκοπική χειρουργική του γόνατος προσφέρει μικρό όφελος για τους περισσότερους ασθενείς.
Στη μελέτη συμμετείχαν 140 ενήλικες, με μέση ηλικία τα 49,5 έτη, εκ των οποίων οι μισοί ακολούθησαν ένα εποπτευόμενο πρόγραμμα άσκησης για περισσότερες από 12 εβδομάδες (δύο έως τρεις συνεδρίες κάθε εβδομάδα) και οι άλλοι μισοί υποβλήθηκαν σε αρθροσκοπική χειρουργική. Το 36% των συμμετεχόντων στη μελέτη δεν είχε οριστική ακτινογραφική απόδειξη για ύπαρξη οστεοαρθρίτιδας στην έναρξη της μελέτης.
Οι επιστήμονες διενήργησαν αυτή την τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή για τη σύγκριση της θεραπευτικής άσκησης με την αρθροσκοπική χειρουργική σε μεσήλικες με εκφυλιστική ρήξη έσω μηνίσκου σε δύο νοσοκομεία της Νορβηγίας και σε δύο κλινικές φυσιοθεραπείας.
Τα άτομα που υποβλήθηκαν σε επέμβαση πήραν εξιτήριο από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα της επέμβασης παίρνοντας γραπτές και προφορικές οδηγίες για το πώς θα κάνουν απλές ασκήσεις στο σπίτι 2-4 φόρες ημερησίως. Οι ασκήσεις αυτές, στόχευαν στην επανάκτηση τους εύρους της κίνησης του γονάτου και στη μείωση του πρηξίματος.
Έπειτα από τρεις μήνες οι ειδικοί εξέτασαν τη μυϊκή τους δύναμη στους μηριαίους μυς και μετά τα 2 χρόνια έλεγξαν ξανά το πώς λειτουργούσε το γόνατό τους. Διαπίστωσαν ότι τα άτομα που ακολουθούσαν θεραπευτική άσκηση είχαν βελτίωση και μάλιστα σημαντική σχεδόν άμεσα, μετά το πέρας του τριμήνου.
Και στις δύο ομάδες δεν παρατηρήθηκαν κλινικές διαφορές, όπως για παράδειγμα στην ένταση του πόνου, στη λειτουργικότητα (ακόμα και κατά τη διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων) και στην ποιότητα ζωής των ασθενών.
Επίσης, στη διάρκεια της 2ετούς παρακολούθησης καμία ομάδα δεν εμφάνισε ανεπιθύμητες ενέργειες. Από το σύνολο των συμμετεχόντων στην ομάδα της θεραπευτικής άσκησης, το 19% των ασθενών υποβλήθηκε τελικά σε χειρουργική επέμβαση κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, χωρίς όμως κάποια πρόσθετα οφέλη.
Οι ερευνητές με τη μελέτη αυτή απέδειξαν, όπως είπαν, ότι η εποπτευόμενη θεραπευτική άσκηση υπερτερεί της χειρουργικής επέμβασης για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης των μηρών, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
Οι ειδικοί τόνισαν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους κλινικούς ιατρούς καθώς επίσης και τους μεσήλικες ασθενείς με εκφυλιστική ρήξη μηνίσκου οι οποίοι δεν έχουν ακτινολογικά στοιχεία οστεοαρθρίτιδας, να εξετάσουν την εποπτευόμενη άσκηση ως θεραπευτική επιλογή.
Αναλύοντας τη μελέτη αυτή ο φυσιοθεραπευτής – χειροθεραπευτής του Fysiotek Sports and Spine Lab και συνεργάτης της FIFA Γιώργος Κακαβάς επεσήμανε ότι η θεραπευτική αποκατάσταση στη ρήξη μηνίσκου εξαρτάται από το είδος της ιατρικής αντιμετώπισης αλλά και από την ηλικία και τη συνύπαρξη άλλων παθήσεων στο γόνατο. Υπάρχουν διάφορες φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι για την επίτευξη του στόχου, όπως η μείωση του οιδήματος και του πόνου, η αύξηση της ελαστικότητας και η ενδυνάμωση συγκεκριμένων μυϊκών ομάδων, οι οποίες στοχεύουν στην αντιμετώπιση του συμπτώματος και όχι στη θεραπεία της ίδιας της πάθησης, κάτι που επιτυγχάνεται με τη μέθοδο Fysiotek. Η νέα αυτή φυσιοθεραπευτική μέθοδος αποτελεί, όπως είπε, ένα πρότυπο σύστημα αξιολόγησης και θεραπείας που συνδυάζει την τεχνολογία αιχμής με τη θεραπεία του αίτιου και όχι του συμπτώματος.