Απόψεις
Δευτέρα, 24 Οκτωβρίου 2016 07:00

Αν δεν πάρουμε τη ρύθμιση χρέους

Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης, αυτός που ξέρουμε, προβλέπει άμεσο κλείσιμο της β’ αξιολόγησης και κατόπιν, εντός του Δεκεμβρίου, την υλοποίηση της συμφωνίας για την απομείωση του δημόσιου χρέους. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι ο κυβερνητικός σχεδιασμός για την περίπτωση που κλείσει η αξιολόγηση και πουν «όχι» οι δανειστές για το χρέος ή μείνουν σε εκκρεμότητα και η β’ αξιολόγηση και το χρέος. Είναι το άγνωστο που, γενικά, ανέκαθεν φόβιζε τους περισσότερους, εκτός από τους εξερευνητές, που αναζητούν προκλήσεις, γράφει ο Πάνος Φ. Κακούρης.

Από την έντυπη έκδοση

Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]

Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης, αυτός που ξέρουμε, προβλέπει άμεσο κλείσιμο της β’ αξιολόγησης και κατόπιν, εντός του Δεκεμβρίου, την υλοποίηση της συμφωνίας για την απομείωση του δημόσιου χρέους. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι ο κυβερνητικός σχεδιασμός για την περίπτωση που κλείσει η αξιολόγηση και πουν «όχι» οι δανειστές για το χρέος ή μείνουν σε εκκρεμότητα και η β’ αξιολόγηση και το χρέος. Είναι το άγνωστο που, γενικά, ανέκαθεν φόβιζε τους περισσότερους, εκτός από τους εξερευνητές, που αναζητούν προκλήσεις.

Το μήνυμα που εκπέμπει η κυβέρνηση αποκωδικοποιείται ως εξής: «Εμείς εφαρμόζουμε το πρόγραμμα και εσείς ρυθμίστε το χρέος». Όμως, η Γερμανία (και οι εταίροι που την ακολουθούν), μέσω του υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε, δηλώνει πως «η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από ρύθμιση του χρέους, αλλά από εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων». Ίσως είναι διαπραγματευτική τακτική ή απευθύνεται στο εσωτερικό της Γερμανίας, εν όψει των εκλογών, αλλά σε κάθε περίπτωση προκαλεί ανατριχίλα στην Αθήνα.

Το εφιαλτικό σενάριο είναι οι δανειστές να επιμείνουν στο «όχι» για το χρέος και έχουν τον τρόπο να το επιτύχουν, χωρίς να φανεί ότι ευθύνονται οι ίδιοι. Πώς; Καθυστερώντας τη β’ αξιολόγηση. Η ατζέντα περιλαμβάνει 45 προαπαιτούμενα και μπορεί άνετα να κολλήσει σε ένα ή περισσότερα από αυτά.

Το παιχνίδι των καθυστερήσεων το διευκολύνει και η κυβέρνηση με την αβελτηρία της. Ενώ η θεματογραφία της αξιολόγησης είχε οριστικοποιηθεί από τον Μάιο, ούτε ένα από τα 45 προαπαιτούμενα δεν προωθήθηκε στους μήνες που πέρασαν, ώστε να μην πέσουν όλα μαζεμένα την τελευταία στιγμή, με τον κίνδυνο κάποια να κολλήσουν. Στην περίπτωση που «σκαλώσουν» οι διαπραγματεύσεις, οι συνέπειες στην οικονομία θα είναι δραματικές, καθώς θα ενισχυθεί η αβεβαιότητα.

Μην ξεχνάμε και την αποστροφή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, στη συνέντευξή του μετά τη Σύνοδο Κορυφής: «Πιστεύω ότι οι συνομιλητές μου κατανόησαν αυτή την ανάγκη, πιστεύω ότι κανείς δεν επιθυμεί νέες αναταράξεις στην Ευρώπη, ιδιαίτερα τη στιγμή που όλοι αναγνωρίζουν τον ρόλο της Ελλάδας ως πόλο σταθερότητας σε μια εύθραυστη περιοχή και τον ειδικό ρόλο που παίζει στο προσφυγικό, στην προσφυγική κρίση. Και κυρίως, κανείς δεν επιθυμεί νέες αναταράξεις εν όψει μάλιστα μιας εκλογικής χρονιάς, όπως είναι το 2017, για κρίσιμες ευρωπαϊκές χώρες». Δηλαδή, εάν η αξιολόγηση κλείσει εύκολα έως τα τέλη Νοεμβρίου, τότε υπάρχει ελπίδα για το χρέος, εάν όχι, έρχονται «αναταράξεις».