Ίσως τελικά η ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή να απαντάται πολύ πιο συχνά στο ηλιακό μας σύστημα απ’ ό,τι πίστευαν μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες οι επιστήμονες, καθώς νέα δεδομένα δείχνουν πως και η Διώνη, ένας από τους δορυφόρους του Δία, πιθανά «φιλοξενεί» στο υπέδαφός της έναν ωκεανό.
Του Κώστα Δεληγιάννη
Ίσως τελικά η ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή να απαντάται πολύ πιο συχνά στο ηλιακό μας σύστημα απ’ ό,τι πίστευαν μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες οι επιστήμονες, καθώς νέα δεδομένα δείχνουν πως και η Διώνη, ένας από τους δορυφόρους του Δία, πιθανά «φιλοξενεί» στο υπέδαφός της έναν ωκεανό.
Τα δεδομένα προήλθαν από την αποστολή Cassini και η επεξεργασία τους έγινε από ερευνητές του Βασιλικού Αστεροσκοπείου του Βελγίου. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες σε άρθρο τους στο περιοδικό Geophysical Research Letters, η ανάλυση έδειξε πως κάτω από τον φλοιό του δορυφόρου, σε βάθος περίπου 100 χιλιομέτρων, κρύβεται μία μεγάλη υδάτινη έκταση.
Στοιχεία για ανάλογους ωκεανούς στο υπέδαφος έχουν προκύψει στο παρελθόν και για τον Εγκέλαδο και τον Τιτάνα, δύο ακόμη «φεγγάρια» του Κρόνου. «Για να επαληθευτεί αυτή η εκτίμηση, θα πρέπει στο μέλλον ένα διαστημόπλοιο να τεθεί σε τροχιά γύρω από τους δορυφόρους για τους μελετήσει», σημειώνει ο Άντονι Τριν, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
Εκτός από τον Εγκέλαδο, τη Διώνη και τον Τιτάνα, ενδείξεις για την ύπαρξη ωκεανών στο υπέδαφος έχουν προκύψει για τρεις δορυφόρους του Δία. Επίσης, κάτι ανάλογο είναι πιθανό να ισχύει και στην περίπτωση του Πλούτωνα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο ωκεανός στη Διώνη πιθανότατα έχει την ίδια «ηλικία» με τον ίδιο τον δορυφόρο. Αυτό σημαίνει πως για μεγάλο χρονικό διάστημα υπάρχει εκεί ένα περιβάλλον ευνοϊκό για την ανάπτυξη μικροβιακής ζωής.
Όπως αναφέρει ο Ατίλιο Ριβολντίνι, επίσης μέλος της ομάδας, στο ενδεχόμενο ύπαρξης μικροοργανισμών κρίσιμο ρόλο θα έχει παίξει επίσης η αλληλεπίδραση του ωκεανού με τον υπερκείμενο φλοιό. Κι αυτό γιατί, με την αλληλεπίδραση, θα μπορούσαν να παραχθούν βασικά θρεπτικά συστατικά αλλά και ενέργεια, απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ζωής.
Τον Αύγουστο, η NASA αποκάλυψε πως το διαστημόπλοιο Cassini εντόπισε για πρώτη φορά στον Τιτάνα ένα δίκτυο χαραδρών γεμάτων με υγρούς υδρογονάνθρακες. Η ανακάλυψη βασίσθηκε σε δεδομένα του 2013, κατά τη διέλευση του σκάφους από τον δορυφόρου του Κρόνου.
Τον Ιούλιο, αναλύοντας δεδομένα από τις αποστολές Cassini και Huygens, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Cornell βρήκαν στον Τιτάνα ίχνη υδροκυανίου, το οποίο παράγεται από την αλληλεπίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας με συστατικά της «τοξικής» ατμόσφαιρας του δορυφόρου.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η συγκεκριμένη χημική ένωση θα μπορούσε να συμβάλει στην ανάπτυξη μικροοργανισμών, υπό την προϋπόθεση πως η ζωή στο σύμπαν δεν μοιάζει με τις έμβιες μορφές που δημιουργήθηκαν στη Γη. Σε μία τέτοια περίπτωση, το υδροκυάνιο θα ήταν πιθανό να αποτελέσει καταλύτη για την ανάπτυξη ζωής, καθώς τα μόριά του μπορούν να ενώνονται μεταξύ τους ή με μόρια άλλων ενώσεων, σχηματίζοντας μακριές αλυσίδες.