Αισιοδοξία διατεταγμένη και ανέξοδη

Από την έντυπη έκδοση 

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Καταπλακωμένοι από ποσά, τόσα τα χρέη, τόσα τα ελλείμματα, τόσα τα πανωτόκια, οι φόροι, τα χαράτσια, οι δόσεις. «Αναπνέουμε το ίδιο σκοτάδι κι όμως ο καθένας αλλιώς παραπατά, άλλα βήματα, βρε αδερφέ, και καλά κάνει, αλλά γιατί τόσο εξόφθαλμα να στερούμαστε προσανατολισμού.

Γιατί να έχουμε προσανατολισμό θα με ρωτήσετε και καλά θα κάνετε. Ετσι, για αλλαγή, να πούμε ότι η βάρκα θα πάει παρακάτω, που σηκωθήκαμε όλοι όρθιοι και κινούμαστε σε πορείες αντίθετες». («Περί τυφλότητας», του Ζοζέ Σαραμάγκου, που τους ήρθε εκ θεωρείων την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή.)

Η βάρκα θα πάει παρακάτω, προβλέπει το ΔΝΤ, με μια αισιοδοξία διατεταγμένη, σαν αυτή των εορτών. Αίφνης, τα στελέχη του Ταμείου τα βλέπουν όλα σινεμά, βάζουν ακόμα υψηλότερα και από την κυβέρνηση τον πήχη και τρέχει γύρω μας η τύχη: και το ΑΕΠ θα κλείσει με θετικό πρόσημο (0,1%), και θα πετάξει η ελληνική οικονομία με 2,8% το 2017, και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών θα είναι ισοσκελισμένο. Εφόσον, βεβαίως, βεβαίως, εφαρμοστεί πλήρως το μνημόνιο.

Τι άλλαξε από την προηγούμενη έκδοση του World Economic Outlook, την άνοιξη του 2016, όταν το ΔΝΤ έβλεπε ύφεση 0,6% το 2016; Τι μεσολάβησε από τις 23 Σεπτεμβρίου, όταν η εκπρόσωπος του ΔΝΤ στο κουαρτέτο είχε αναφέρει ότι οι προοπτικές παραμένουν ασθενικές;

Κόλλησε το ΔΝΤ τον «ιό Κατρούγκαλο» ή θα εγκαταλείψει οριστικά το ελληνικό έργο, το οποίο ούτως ή άλλως δεν χρηματοδοτεί εδώ και πάνω από έναν χρόνο;

Από την άλλη, όμως, το Ταμείο θεωρεί ότι σε βάθος χρόνου οι ρυθμοί ανάπτυξης θα υποχωρήσουν και το 2021 θα κινηθούν στα επίπεδα του 1,8%, άρα επηρεάζεται αρνητικά η εξέλιξη του δημόσιου χρέους και καθίσταται αναγκαία μια ισχυρή αναδιάρθρωση.

Στο παιχνίδι με τα χρέη, η συζήτηση παραπαίει. Αντί για δρομολόγηση ελάφρυνσης του χρέους, δρομολογείται η ελάφρυνση της συζήτησης. Για προσανατολισμό ούτε λόγος. Ετσι, για αλλαγή...