Επιστημονική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον των ΗΠΑ μελέτησε δείγματα αρχαίου αέρα που είχε παγιδευτεί σε πάγο στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία και ανακάλυψε πως τα επίπεδα οξυγόνου της Γης μειώνονται τα τελευταία 800 χιλιάδες χρόνια.
Επιστημονική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον των ΗΠΑ μελέτησε δείγματα αρχαίου αέρα που είχε παγιδευτεί σε πάγο στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία και ανακάλυψε πως τα επίπεδα οξυγόνου της Γης μειώνονται τα τελευταία 800 χιλιάδες χρόνια.
Ο παγιδευμένος αέρας αποκάλυψε ότι τα επίπεδα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα της Γης έχουν μειωθεί κατά 0,7% τα τελευταία 800.000 χρόνια, ποσοστό που ευτυχώς δεν είναι ακόμα ανησυχητικό.
Η μείωση αυτή αντιστοιχεί περίπου στη μείωση οξυγόνου που βιώνει κάποιος όταν κινείται από το επίπεδο της θάλασσας σε υψόμετρο 100 μέτρων. Όμως τα επίπεδα οξυγόνου συνεχίζουν να μειώνονται κάθε χρόνο.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντάνιελ Στόλπερ, δεν γνωρίζουν ακριβώς το λόγο πίσω από αυτή τη μείωση, αλλά έχουν διατυπώσει δύο κύριες θεωρίες.
Η πρώτη υπόθεση των ερευνητών είναι ότι τα ποσοστά διάβρωσης έχουν αυξηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, και οι βράχοι που επηρεάζονται τραβούν οξυγόνο από την ατμόσφαιρα, όπως ο σίδηρος αντιδρά με το οξυγόνο όταν σκουριάζει. Ο άνθρακας και ο σιδηροπυρίτης είναι δύο ουσίες που ίσως προκαλούν την μείωση των επιπέδων οξυγόνου.
Οι επιστήμονες πιστεύουν επίσης ότι οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας της Γης οδηγούν εναλλάξ σε υποχώρηση και αύξηση της έκτασης των πάγων, ενισχύοντας τις τάσεις της παγκόσμιας διάβρωσης.
Η δεύτερη υπόθεση είναι ότι τα τελευταία 56 εκατομμύρια χρόνια, παρά την πρόσφατη κλιματική αλλαγή, η Γη έχει βιώσει ψύξη, μειώνοντας τη θερμοκρασία των ωκεανών. Οι θερμότεροι ωκεανοί μπορούν να διατηρήσουν περισσότερα διαλυμένα αέρια, συμπεριλαμβανομένου του διαλυμένου οξυγόνου.
Η εξακρίβωση των δύο θεωριών είναι δύσκολη, δεδομένου ότι τα επίπεδα οξυγόνου συνδέονται με άλλες διαδικασίες και φαινόμενα, όπως η ηφαιστειακή δραστηριότητα και η βιοποικιλότητα στη Γη.