Στη συνήθη, ακραία κι ασυγκράτητη, συμπεριφορά του Ρεπουμπλικανού διεκδικητή της προεδρίας των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, που δεν μπόρεσε να τη χαλιναγωγήσει ούτε και στην αναμέτρηση με τη Δημοκρατική αντίπαλό του, Χίλαρι Κλίντον, στέκονται σχεδόν στο σύνολό τους τα άρθρα των αναλυτών στα μεγάλα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.
Στη συνήθη, ακραία κι ασυγκράτητη, συμπεριφορά του Ρεπουμπλικανού διεκδικητή της προεδρίας των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, που δεν μπόρεσε να τη χαλιναγωγήσει ούτε και στην αναμέτρηση με τη Δημοκρατική αντίπαλό του, Χίλαρι Κλίντον, στέκονται σχεδόν στο σύνολό τους τα άρθρα των αναλυτών στα μεγάλα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης - ακόμη και στα φιλικά προσκείμενα στο συντηρητικό στρατόπεδο.
Ο αναλυτής της Washington Post Ντάνα Μίλμπανκ, συνοψίζοντας το κείμενό του, τονίζει ότι η σκόπιμη αγένεια του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου για την προεδρία αποδείχθηκε η επικοινωνιακή του «αχίλλειος πτέρνα».
«Ο Ντόναλντ Τραμπ πάσχισε να δείξει την καλύτερη διαγωγή του», αναφέρει προλογίζοντας, σημειώνοντας παρακάτω ορισμένες στιγμές οργισμένου και προσβλητικού ξεσπάσματος του Ρεπουμπλικανού υποψήφιου όχι μόνον απέναντι στην Δημοκρατική αντίπαλό του, αλλά και κατά του συντονιστή της αντιπαράθεσης Λέστερ Χολτ.
«Ο Τραμπ είχε επιτυχία στην εκστρατεία του για το χρίσμα με τις ύβρεις, τις διακοπές και τη συνθηματολογία. Όμως, αυτά δεν λειτούργησαν στην 90λεπτη αντιπαράθεση της Δευτέρας. Η Κλίντον που ένοιωθε στριμωγμένη για την τηλεοπτική αναμέτρηση είχε προετοιμασθεί καλά. Ο Τραμπ, όμως επιμελώς κι επιδεικτικά αμέλησε την προετοιμασία, παίζοντας το γνώριμο σκετς του τεμπέλη που πίνει μπύρα πίσω από την κερκίδα, ενώ ο αγαπημένος του καθηγητή λιώνει στη βιβλιοθήκη.
»Όμως το βράδυ της Δευτέρας αποδείχθηκε η εκδίκηση του σπασίκλα», πρόσθεσε.
Ο βραβευμένος με Έμμυ, αναλυτής του διαδικτυακού περιοδικού politico.com Τζεφ Γκριν, τονίζει στο άρθρο του ότι «αυτός ήταν ο Τραμπ που η Χίλαρι ήθελε να δει η Αμερική - όμως λειτούργησε αυτό;». Ναι μεν παραδέχεται ότι ο Ρεπουμπλικανός έχασε στα σημεία λόγω της ακρότητάς του, όμως εκφράζει τις επιφυλάξεις του εάν τούτη η «ρηξικέλευθη» ακρότητά του δεν πρόκειται να μακροπρόθεσμα να εκτιμηθεί από το εκλογικό σώμα ως μία διαφορετική και πιο ελκυστική προσέγγιση της πολιτικής από αυτήν που αντανακλά η συμβατικότερη Κλίντον.
«Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Κλίντον θα ανακηρυχθεί νικητής αυτής της αντιπαράθεσης. Με βάση τα παραδοσιακά μέτρα και σταθμά, ναι ήταν. Αλλά κάτι έχει αποδειχθεί μέχρι στιγμής σε αυτή η εκστρατεία, είναι ότι τα παραδοσιακά μέτρα έχουν αποτιμηθεί με πολύ χαμηλό βαθμό εν σχέσει προς ό,τι έχει συμβεί. Και θα ήμουν πολύ επιφυλακτικός ως προς την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής των παραδοσιακών μέτρων σε αυτή την αντιμαχία».
Εν χορώ οι δυο αναλυτές της Huffington Post Χάουαρντ Φάινμαν και Σ.Β. Ντέιβ συμφωνούν ότι η αυτοσχεδιαστική, συναισθηματική παρουσία του Τραμπ ήταν ό,τι χειρότερο έχει παρουσιασθεί στην ιστορία του θεσμού της τηλεοπτικής αντιπαράθεσης. «Απ’ ό,τι φαίνεται ο νέος, βελτιωμένος Τραμπ δεν είναι και τόσο βελτιωμένος χωρίς το χειρόγραφο», τονίζει ο κ. Ντέιβ, ενώ ο κ. Φάινμαν υπερθεματίζει υποστηρίζοντας ότι «η παρουσία του Τραμπ ήταν η χειρότερη ποτέ».