Ακόμη επικρατέστερος «υποψήφιος» για την αναζήτηση ζωής αποδεικνύεται η Ευρώπη, ο δορυφόρος του Δία, μετά την ανακάλυψη ενδείξεων από πίδακες νερού που εκτινάσσονται από την επιφάνειά της.
Του Κώστα Δεληγιάννη
Ακόμη επικρατέστερος «υποψήφιος» για την αναζήτηση ζωής αποδεικνύεται η Ευρώπη, ο δορυφόρος του Δία, μετά την ανακάλυψη ενδείξεων από πίδακες νερού που εκτινάσσονται από την επιφάνειά της.
Η ανακάλυψη, που έγινε από επιστήμονες της NASA, είναι πολύ σημαντική επειδή σημαίνει πως θα ήταν σχετικά εύκολο να μελετηθεί ο ωκεανός στο υπέδαφος, από τον οποίο προέρχονται οι πίδακες. Έτσι, ένα ρομπότ θα μπορούσε να ψάξει για οργανικά μόρια ή ακόμη για ίχνη ζωής στον ωκεανό, χωρίς να χρειάζεται να σκάψει σε βάθος χιλιομέτρων.
«Για αιώνες, ο άνθρωπος αναρωτιόταν αν υπάρχει ζωή πέρα από τη Γη» σημείωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του Τμήματος Αστροφυσικής της NASA, κατά τη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σήμερα μέσω βιντεοδιάσκεψης για την ανακοίνωση της ανακάλυψης.
«Είμαστε τυχεροί γιατί ζούμε σε μία εποχή που μπορούμε να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε τέτοια ερωτήματα. Στη Γη, η ζωή εντοπίζεται όπου υπάρχει νερό ή θρεπτικά συστατικά, επομένως μας ενδιαφέρουν οι περιοχές όπου υπάρχουν τέτοιες χημικές ενώσεις. Η Ευρώπη φαίνεται πως είναι ένα τέτοιο μέρος».
Ο δορυφόρος του Δία έχει διάμετρο περίπου 3.000 χιλιόμετρα, κάτι που σημαίνει πως είναι μικρότερος από τη Σελήνη. Η «ηλικία» του αγγίζει τα 4,5 δισ. έτη, ενώ οι επιστήμονες υποψιάζονται πως, κάτω από την παγωμένη επιφάνειά του, υπάρχει ένας μεγάλος ωκεανός.
Τα ίχνη από τους πίδακες νερού ανακαλύφθηκαν από εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου της NASA, κοντά στον ισημερινό του δορυφόρου. Χρησιμοποιώντας εικόνες που αποτυπώθηκαν το 2012, η ομάδα επιβεβαίωσε την παρουσία εκπομπών υδρογόνου στις ίδιες περιοχές.
Ένα ακόμη στοιχείο που ενισχύει τη θεωρία ύπαρξης πιδάκων νερού είναι πως δεν βρέθηκαν εκπομπές σε όλες τις εικόνες. Κάτι που συμφωνεί με την πιθανή εκτίναξη νερού, η οποία θα πρέπει να γίνεται περιοδικά.
Η ομάδα δημοσιεύει τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο περιοδικό Astrophysical Journal. Το σενάριο που διατυπώνει είναι πως στην επιφάνεια του δορυφόρου δημιουργούνται «πηγάδια», από τα οποία ανά τακτά χρονικά διαστήματα εκτινάσσονται ποσότητες νερού σε μεγάλο υψόμετρο.
Όσον αφορά τον λόγο που σχηματίζονται οι πίδακες, οι επιστήμονες κάνουν διάφορες εικασίες. Για παράδειγμα, είναι πιθανό οι παλιρροϊκές δυνάμεις να παραμορφώνουν τοπικά τον φλοιό, προκαλώντας την εμφάνιση ρωγμών.