Οι νορβηγικές αρχές ανακοίνωσαν επίσημα τα σχέδιά τους για τη θανάτωση 47 εκ των 68 εναπομεινάντων λύκων της χώρας, με τη δικαιολογία της προστασίας των κοπαδιών προβάτων και άλλων ζώων, προκαλώντας την οργή των οικολογικών οργανώσεων.
Οι νορβηγικές αρχές ανακοίνωσαν επίσημα τα σχέδιά τους για τη θανάτωση 47 εκ των 68 εναπομεινάντων λύκων της χώρας, με τη δικαιολογία της προστασίας των κοπαδιών προβάτων και άλλων ζώων, προκαλώντας την οργή των οικολογικών οργανώσεων.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη θανάτωση λύκων στη σκανδιναβική χώρα από το 1911. Μάλιστα πέρυσι, σχεδόν 12.000 άτομα έκαναν αίτηση για τη χορήγηση αδείας προκειμένου να κυνηγήσουν μόλις 16 λύκους.
Φέτος, τρεις αγέλες λύκων, συμπεριλαμβανομένων των νεογνών και νεαρών λύκων, θα σκοτωθούν από κυνηγούς κατά τη διάρκεια της ετήσιας κυνηγετικής περιόδου της Νορβηγίας, η οποία διαρκεί από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο.
Στους 47 λύκους περιλαμβάνεται μία οικογένεια λύκων στην περιοχή Λέτγιενα, η οποία δεν έχει αρπάξει ούτε ένα πρόβατο από το 2011-2012, όταν και πρωτοεγκαταστάθηκε εκεί.
«Πρόκειται για μία μαζική σφαγή που δεν έχουμε ξαναδεί εδώ και 100 χρόνια, όταν η πολιτική προέβλεπε την εξόντωση όλων των μεγάλων σαρκοβόρων ζώων», δήλωσε η Νίνα Γιένσεν, Διευθύνων Σύμβουλος της WWF Νορβηγίας, στη βρετανική εφημερίδα Guardian. «Η θανάτωση του 70% του πληθυσμού δεν είναι αντάξια ενός περιβαλλοντικού κράτους», πρόσθεσε.
Στη Νορβηγία, οι κτηνοτρόφοι και οι βοσκοί απελευθερώνουν περίπου δύο εκατομμύρια πρόβατα σε ανοιχτούς βοσκοτόπους, από τα οποία εκτιμάται ότι χάνονται 120.000 κάθε χρόνο από φυσικά ατυχήματα, αυτοκίνητα και τρένα, καθώς και αρπακτικά ζώα όπως οι λύκοι.
Οι νορβηγικές αρχές εκτιμούν πως 380 με 1.800 ζώα χάνονται από λύκους κάθε χρόνο, αλλά όπως και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η Νορβηγία αποζημιώνει τους κτηνοτρόφους για τις απώλειες ζωικού κεφαλαίου από λύκους, δημιουργώντας κίνητρο για «φουσκωμένους» αριθμούς.
Ο λύκος υπήρξε κάποτε το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στον πλανήτη, μετά τον άνθρωπο. Στη Σκανδιναβία ζουν περίπου 400 λύκοι από τους 13.000 που βρίσκονται συνολικά στην Ευρώπη. Στη Δυτική Ευρώπη, η Ισπανία έχει πληθυσμό 2.000-3.000 λύκων, που μπορούν να κυνηγηθούν.
Αντίθετα, οι 600-700 λύκοι της Ιταλίας προστατεύονται και αυξάνονται κατά περίπου 6% το χρόνο. Από την Πολωνία έως την Τουρκία οι εκτιμήσεις του πληθυσμού των λύκων κυμαίνονται από 700 έως 7.000 άτομα.
Στην Ελλάδα, οι λύκοι επέστρεψαν στον Ελικώνα το 2005, μέσω Πίνδου και Παρνασσού, και εμφανίστηκαν πάλι στην Πάρνηθα μετά από δεκαετίες ίσως το 2012, με την παρουσία τους να επιβεβαιώνεται το 2014, με την καταγραφή μίας αγέλης οκτώ λύκων. Οι λύκοι θεωρούνταν επίσημα ως «επιβλαβή θηράματα» στην Ελλάδα ως το 1991 και σκοτώνονταν με δηλητήριο, παγάνες και άλλα μέσα, ενώ υπήρχε και κρατική αμοιβή για κάθε νεκρό ζώο.
Από τότε το νομικό καθεστώς άλλαξε με τη σύμβαση της Βέρνης και την οδηγία 92/43 της ΕΕ. Ωστόσο η επέκταση της δραστηριότητας των λύκων στην ηπειρωτική Ελλάδα οφείλεται και στη μείωση των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων στις ορεινές περιοχές, καθώς και στη σχετική πληθυσμιακή αύξηση των αγριόχοιρων και των ελαφιών.