Υπάρχει μια απογοήτευση του κόσμου, η οποία είναι επικίνδυνη από πολιτική άποψη. Δεν αποκλείεται να οδηγηθούν σε ακραίες επιλογές ή να μείνουν σπίτι τους». Ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γ. Κύρτσος εκφράζει την ανησυχία του για τα ελληνικά πολιτικά, στα οποία μάλλον υπάρχει σύγκλιση με τα ευρωπαϊκά, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Υπάρχει μια απογοήτευση του κόσμου, η οποία είναι επικίνδυνη από πολιτική άποψη. Δεν αποκλείεται να οδηγηθούν σε ακραίες επιλογές ή να μείνουν σπίτι τους». Ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γ. Κύρτσος εκφράζει την ανησυχία του για τα ελληνικά πολιτικά, στα οποία μάλλον υπάρχει σύγκλιση με τα ευρωπαϊκά.
Ακόμα και στη Γερμανία υπάρχει τώρα ένα αντισυστημικό κόμμα, που καταφέρνει να κινητοποιήσει αναποφάσιστους και να εγγράψει διψήφια ποσοστά μόλις σε τρία χρόνια. Σε τοπικό επίπεδο ακόμα. Η συμμετοχή στις εκλογές στο Βερολίνο (67%) ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από το 2011 (60,2%), γιατί -σύμφωνα με τους Γερμανούς αναλυτές- ένα ποσοστό σηκώθηκε από τον καναπέ για να ψηφίσει το λαϊκιστικό - ξενοφοβικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία.
Ασυνήθιστο αποτέλεσμα σε μια χώρα που αποτελούσε εξαίρεση στην Ευρώπη, όπου η εμπρηστική πολιτική είναι το γήπεδο της Μαρίν Λεπέν, οι «πεντάστεροι» του Γκρίλο ετοιμάζονται να κερδίσουν το δημοψήφισμα (για τη συνταγματική αναθεώρηση) και οι Brexiters έστειλαν στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή τις ελίτ.
Ασυνήθιστο αποτέλεσμα, όμως, και για έναν άλλο λόγο. Χάνουν και τα δύο μεγάλα κόμματα, για τρίτη φορά δεν αναδεικνύεται πλειοψηφία CDU και SPD, ενώ για τους Χριστιανοδημοκράτες της καγκελαρίου, που έχουν απώλειες στα δεξιά, είναι η πέμπτη συνεχής ήττα σε επίπεδο κρατιδίων.
Διαγράφεται μια τάση. Ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού. Παρακινδυνευμένες είναι, όμως, οι προβλέψεις για την εξέλιξή της, καθώς εξαρτάται από το αν θα πολλαπλασιαστούν σαν τις αμοιβάδες τα φαινόμενα αμφισβήτησης, αν οι πολιτικοί θα πείσουν ότι μπορούν κάτι περισσότερο απ’ το να σέρνονται από τη μία κρίση στην άλλη, αν, αν, αν...
Βλέπετε, η περιπέτεια της πολιτικής κρίσης έχει μόνο δύο σημεία στίξης: ερωτηματικά και αποσιωπητικά.
Οι τρεις μελανές κουκίδες άλλοτε γίνονται αμετακίνητα λιθάρια κι άλλοτε δοξάρια. Αν θα βρουν τον στόχο, θα το μάθουμε σύντομα.