Πίστευα πως όλοι πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους μας με χαμόγελο. Το προσπάθησα, αλλά εκείνοι επέμεναν να θέλουν μετρητά, αναφέρει ένα γνωστό ευφυολόγημα. Δεν απέχει ο καιρός που, δυστυχώς, όλοι μας θα χαμογελάμε, αφού σίγουρα δεν θα έχουμε να πληρώσουμε τους δυσβάσταχτους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές που έφερε η πρώτη αξιολόγηση του Ιουνίου, γράφει ο Γιώργος Κούρος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Πίστευα πως όλοι πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους μας με χαμόγελο. Το προσπάθησα, αλλά εκείνοι επέμεναν να θέλουν μετρητά, αναφέρει ένα γνωστό ευφυολόγημα. Δεν απέχει ο καιρός που, δυστυχώς, όλοι μας θα χαμογελάμε, αφού σίγουρα δεν θα έχουμε να πληρώσουμε τους δυσβάσταχτους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές που έφερε η πρώτη αξιολόγηση του Ιουνίου. Άγνωστο δε τι θα φέρει και η δεύτερη του φθινοπώρου, αν και λίγο-πολύ όλοι μπορούμε να φανταστούμε.
Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει εάν η φτωχοποίηση όλων των Ελλήνων, ή η εξίσωση προς τα κάτω, είναι το βασικό σχέδιο. Αυτό όμως που άπαντες γνωρίζουν είναι τα αποτελέσματα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής: τραγικά. Από το 2008 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τη ΓΣΕΒΕΕ, 230.000 επιχειρήσεις έκλεισαν και 80.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν, ενώ περισσότεροι από 550.000 εργαζόμενοι έχουν αποδοχές χαμηλότερες του κατώτατου μισθού και το 85% των ανέργων είναι μακροχρόνια άνεργοι. Από την έρευνα εξάλλου Consumer Confidence της Nielsen, για το δεύτερο τρίμηνο του 2016, προκύπτει ότι η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών αναφορικά με την εργασιακή ανασφάλεια.
Παράλληλα με την ανησυχία για την οικονομία της χώρας, σταθερά το 76% των Ελλήνων φαίνεται να ανησυχεί και για την προσωπική οικονομική του κατάσταση, ενώ 8 στους 10 Έλληνες προσπαθούν να περικόψουν τα έξοδα του νοικοκυριού τους. Και η τραγωδία δεν έχει τέλος, αφού καθένας από τους 4 τελευταίους μήνες του έτους θα πρέπει να αποδίδει, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον 30% περισσότερα έσοδα, κυρίως φορολογικά, από τη μέση απόδοση των οκτώ πρώτων μηνών, ώστε τα καθαρά έσοδα του Δημοσίου να ανέρχονται στο εξωπραγματικό ποσό των 5,3 δισ. ευρώ σε μηνιαία βάση.
Έπεται δε και συνέχεια, αφού οι φόροι, τα χαράτσια και οι μειώσεις συντάξεων δεν θα έχουν τέλος, όπως τα «μπλόκα» σε τραπεζικούς λογαριασμούς και θυρίδες. Αλλά δεν πειράζει, είμαστε πρωταθλητές στη σπατάλη δημοσίου χρήματος, αν και ο «κόφτης» έρχεται, αφού, όπως προανήγγειλε ο διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας, για φέτος τους στόχους δεν τους πιάνουμε. Φυσικά οι επενδύσεις, ιδιωτικοποιήσεις και οτιδήποτε έχει σχέση με ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας, που θα μας βγάλουν από τον βούρκο της ύφεσης, εξακολουθούν να φαντάζουν όνειρο απατηλό.
Τώρα το πώς, όπως προβλέπουν κυβερνητικά και μη στελέχη, θα έρθει η ανάπτυξη είναι ένα άλλο ερώτημα. Αλλά ίσως κάτι να γνωρίζουν, που αγνοούν ακόμη και οι δανειστές, επομένως μπορούμε να αρχίσουμε όλοι να χαμογελάμε…