Οι επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών «είναι βάλσαμο στις πληγές μιας κοινωνίας που πηγαίνει – εδώ και χρόνια – από ήττα σε ήττα» τονίζει ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης σε ανάρτησή του στο Facebook, συγχαίροντας «όλες τις αθλήτριες και τους αθλητές μας που πήγαν στο Ρίο και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό».
Οι επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών «είναι βάλσαμο στις πληγές μιας κοινωνίας που πηγαίνει – εδώ και χρόνια – από ήττα σε ήττα» τονίζει ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης σε ανάρτησή του στο Facebook, συγχαίροντας «όλες τις αθλήτριες και τους αθλητές μας που πήγαν στο Ρίο και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό».
«Ας το παραδεχτούμε. Τις στιγμές που οι 'δικοί μας' κατακτούσαν το μετάλλιο όλοι νιώθαμε ένα σκίρτημα. Ακόμη και οι πιο μίζεροι χαμογελάγανε. Εντάξει, οι Ολυμπιακοί έχουν και ντόπες και ίντριγκες και παιχνίδια εξουσίας. Αλλά και η Άννα, ο Λευτέρης, ο Σπύρος, ο Παναγιώτης, ο Παύλος, η Κατερίνα είναι 'γείτονές' μας, 'συγγενείς' μας, 'φίλοι' μας. Με τον ίδιο ήλιο ξυπνάγαμε, τις ίδιες έγνοιες είχαμε άρα και η νίκη τους είναι και λίγο δική μας νίκη», γράφει ο κ. Θεοδωράκης.
Πρεοτείνει ακόμη να παραχωρηθεί στους Ολυμπιονίκες το βήμα της Βουλής μια μέρα τον Σεπτέμβρη για να μιλήσουν όλοι τους διαδοχικά για την προσπάθειά τους. « Τόσα και τόσα έχουμε ακούσει από το βήμα της Βουλής, να ακούσουμε κι αυτούς που αυτό το καλοκαίρι μας έκαναν υπερήφανους. Θα είναι χρήσιμο για όλους μας», αναφέρει.
Σε ό,τι αφορά τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, ο επικεφαλής του Ποταμιού παρατηρεί: «Και οι Bραζιλιάνοι καλά τα κατάφεραν. Παρά τις ανισότητες, τη φτώχεια και τη λατινοαμερικάνικη ανοργανωσιά τα προβλήματα τελικά ήταν πολύ λιγότερα από αυτά που προφήτευσαν κάποιοι ξιπασμένοι σχολιαστές».
Το θέμα όμως, προσθέτει ο κ. Θεοδωράκης, είναι «αν η Βραζιλία αρπάξει τη δική της ευκαιρία και με αφορμή τους Ολυμπιακούς καλυτερεύσει η ζωή για τα εκατομμύρια των 'απόκληρων' της χώρας». «Εμείς, πριν 12 χρόνια, την ευκαιρία τη χάσαμε. Την ανάσα αισιοδοξίας που μας έδωσαν οι Ολυμπιακοί αγώνες το 2004 την αφήσαμε να… σαπίσει μαζί με τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Αντί να πατήσουμε στην αυτοπεποίθηση που μας έδινε μια παγκόσμια διοργάνωση και να αλλάξουμε τη χώρα, είδαμε τους Ολυμπιακούς σαν ένα πάρτι κραιπάλης και το πρωί ξυπνήσαμε με hangover και άδειες τσέπες», καταλήγει.