Εν μέσω έντονης εκλογολογίας τελειώνει το καλοκαίρι. Όπως συνέβη δηλαδή και με το περσινό. Και με το αμέσως προηγούμενο… Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι αν θα επιβεβαιωθούν οι θερινές εκλογικές φήμες για τρίτη συνεχή χρονιά, γράφει ο Μιχάλης Χατζηκωνσταντίνου.
Από την έντυπη έκδοση
Tου Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Εν μέσω έντονης εκλογολογίας τελειώνει το καλοκαίρι. Όπως συνέβη δηλαδή και με το περσινό. Και με το αμέσως προηγούμενο… Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι αν θα επιβεβαιωθούν οι θερινές εκλογικές φήμες για τρίτη συνεχή χρονιά.
Θυμίζουμε ότι οι εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 είχαν αρχίσει να ξεπροβάλλουν από τον «προεκλογικό» ανασχηματισμό της κυβέρνησης Σαμαρά τον Ιούνιο του 2014, που είχε σχεδιαστεί ως απάντηση στην ευρεία επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.
Αντίστοιχα οι κάλπες του Σεπτεμβρίου δρομολογήθηκαν ουσιαστικά από την απώλεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Βουλή κατά την ψήφιση του 3ου μνημονίου στις 14 Αυγούστου του 2015. Οι αναλογίες, όμως, σταματούν κάπου εδώ.
Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα πολιτικά καλοκαίρια το φετινό κύλησε ήρεμα. Μάλιστα, παρά την εκλογολογία, κανείς από τους δύο μονομάχους δεν βλέπει εκλογές. Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίζει τις εκλογές «ανοησία» και οι συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη λένε: «Θέλουμε εκλογές, αλλά δεν τις προβλέπουμε».
Επιπλέον, σε αντίθεση με τα προηγούμενα έτη, αυτό το καλοκαίρι βρίσκει την κυβέρνηση της χώρας σταθεροποιημένη δίχως δυνάμει εσωκομματικούς «επαναστάτες» και με έναν κυβερνητικό εταίρο (ΑΝΕΛ) που δεν δείχνει την παραμικρή πρόθεση να την υπονομεύσει. Άρα ο μόνος παράγοντας που θα μπορούσε να προκαλέσει εκλογές είναι κάποιος κρυφός σχεδιασμός του Αλέξη Τσίπρα.
Το σενάριο να προκαλέσει αιφνιδιαστικές εκλογές για να κερδίσει δεν φαντάζει ρεαλιστικό: Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ να συρρικνώνονται, ενώ η κυβέρνηση δεν έχει συμπληρώσει ούτε έναν χρόνο της τετραετούς θητείας της.
Ένα άλλο σενάριο προβλέπει ότι ο πρωθυπουργός θα επιδιώξει διπλές εκλογές εκμεταλλευόμενος την απλή αναλογική και τις προοπτικές μιας ευρύτερης κυβέρνησης. Οι διακινητές αυτού του σεναρίου δεν εξηγούν όμως γιατί θα προτιμούσε ο κ. Τσίπρας τη θέση του αρχηγού του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου και όχι να παραμείνει πρωθυπουργός...
Ένα τρίτο σενάριο λέει ότι ο πρωθυπουργός θα θελήσει να «δραπετεύσει» για να μην αναγκαστεί να υπερψηφίσει επίπονες αλλαγές στα εργασιακά. Αυτή η υπόθεση εργασίας αγνοεί ότι μέχρι στιγμής η κυβέρνηση έχει υπερψηφίσει πολύ πιο επίπονα μέτρα. Γιατί να καμφθεί τώρα;
Στον αντίποδα, υποψίες εκλογών προκαλεί το χρονοδιάγραμμα του Αλέξη Τσίπρα για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, που θέλει τη σχετική διαβούλευση να ολοκληρώνεται την άνοιξη προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την εκκίνηση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας πιθανότατα το καλοκαίρι του 2017 - που θα αποτελέσει δηλαδή ένα ακόμη προεκλογικό καλοκαίρι.