Μεταξύ του 1998 και του 2012, η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου υπέστη μία από τις χειρότερες περιόδους ξηρασίας εδώ και τουλάχιστον 900 χρόνια.
Μεταξύ του 1998 και του 2012, η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου υπέστη μία από τις χειρότερες περιόδους ξηρασίας εδώ και τουλάχιστον 900 χρόνια.
Αυτή η ξηρασία συνέβαλε στην ταχεία άνοδο της Αραβικής Άνοιξης και την πυροδότηση του εμφυλίου πολέμου στη Συρία.
Αντιμετωπίζοντας το ενδεχόμενο σοβαρής λειψυδρίας, το Ισραήλ εφάρμοσε ένα νέο πρόγραμμα διατήρησης νερού και ανακύκλωσης. Ωστόσο, η πιο δραματική αλλαγή προήλθε από την ευρεία υιοθέτηση μίας νέας, καινοτόμου τεχνολογίας αφαλάτωσης.
Η αφαλάτωση με ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες, είναι το ζητούμενο για παράκτιες περιοχές με άφθονη ηλιοφάνεια και έλλειψη γλυκού νερού. Οι προηγούμενες μέθοδοι αφαλατώσεως όμως αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές καθώς μικροοργανισμοί έφραζαν τα φίλτρα που χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση του αλατιού από το νερό.
Ο Έντο Μπαρ-Ζέεβ του Ινστιτούτου Έρευνας Νερού Ζάκερμπεργκ στο Ισραήλ βοήθησε να αναπτυχθεί μια νέα τεχνολογία χωρίς χημικές ουσίες, που χρησιμοποιεί το πορώδες ηφαιστειακό πέτρωμα για να συλλάβει τους μικροοργανισμούς προτού φτάσουν στο φίλτρο. Σήμερα, το Ισραήλ λαμβάνει το 55% του νερού του από αφαλάτωση.
Ο Μπαρ-Ζέεβ ελπίζει ότι η νέα τεχνολογία θα αποδειχθεί χρήσιμη και για τους γείτονες του Ισραήλ, παρά την ιστορία συγκρούσεων μεταξύ τους.
«Πιστεύω ότι το νερό μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα μεταξύ μας, μέσω κοινοπραξιών», δήλωσε.
Ο Μπαρ-Ζέεβ αναμένει θετικά αποτελέσματα από το συνέδριο «Το Νερό Δε Γνωρίζει Όρια» που θα λάβει χώρα το 2018, με τη συμμετοχή επιστημόνων από την Αίγυπτο, την Τουρκία, την Ιορδανία, το Ισραήλ, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, προκειμένου να συζητήσουν πώς η περιοχή μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις ανάγκες νερού εν μέσω κλιματικής αλλαγής.
Βέβαια τα εμπόδια που περιορίζουν το νερό στην περιοχή δεν μπορούν να επιλυθούν μόνο μέσω της τεχνολογίας. Ο αποκλεισμός της Γάζας σημαίνει ότι οι Παλαιστίνιοι εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση στο νερό, το οποίο χρησιμοποιείται ως πολιτικό μέσο από την κυβέρνηση του Ισραήλ. Στη Γάζα, το μεγαλύτερο μέρος της υποδομής νερού έχει καταστραφεί από την ισραηλινή επίθεση του 2012 και δεν έχει αντικατασταθεί.
Το επικείμενο κανάλι μεταξύ Ερυθράς και Νεκράς Θάλασσας, ενός προγράμματος συνεργασίας του Ισραήλ και της Ιορδανίας κόστους 900 εκατομμυρίων δολαρίων, θα σημάνει το μοίρασμα του νερού μεταξύ των δύο χωρών και της Δυτικής Όχθης, και μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μία νέα «ειρήνη νερού» στη Μέση Ανατολή, ελπίζει ο Μπαρ-Ζέεβ.