«Εγώ είμαι το "Βαθύ Λαρύγγι"», της περιβόητης υπόθεσης του σκανδάλου Γουoτεργκέιτ, ο άνθρωπος που διέρρευσε τις πληροφορίες στην εφημερίδα «Washington Post» που συνέβαλαν στην πτώση του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, δηλώνει στο περιοδικό «Vanity Fair» ο πρώην υποδιευθυντής του FBI Μάρκ Φέλτ, 91 ετών σήμερα, που ζει στη Σάντα Ρόζα της Καλιφόρνιας.
Η «Washington Post» επιβεβαίωσε την αποκάλυψη http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/linkset/2005/05/31/LI2005053100696.html .
«Αποκαλύπτοντας τις λεπτομέρειες της έρευνας του FBI για το Γουοτεργκέιτ παρέβη τους κανόνες της υπηρεσίας του και αναμφίβολα τον νόμο. Αλλά αναδρομικά είναι σαφές ότι η απόφασή του ήταν σωστή. Εάν ο Φέλτ είχε σιωπήσει, ο Νίξον θα είχε επιτύχει τη σοβαρότερη κατάχρηση εξουσίας αμερικανού προέδρου», επισημαίνεται στο κύριο άρθρο της εφημερίδας.
«Σε μια εποχή που το δικαίωμα των δημοσιογράφων να κρατούν ανώνυμες τις πηγές τους δέχεται επίθεση (από αμερικανούς κυβερνητικούς αξιωματούχους) είναι δικαιολογημένο να αναρωτηθεί κανείς εάν το "Βαθύ Λαρύγγι" θα είχε μοιραστεί τα μυστικά του, εάν δεν είχε εμπιστοσύνη στους δημοσιογράφους», γράφουν οι «New York Times».
«Ορισμένοι θα απογοητευθούν έπειτα από εικασίες τριάντα ετών. Είναι κάπως σαν την αποκάλυψη της ταυτότητας του Σούπερμαν, του Κλαρκ Κεντ», προσθέτουν.
«Το Γουοτεργκέιτ έδωσε κύρος στις ανώνυμες πηγές. Αλλά χρησιμοποιώντας τις υπερβολικά ελεύθερα ο Τύπος έκανε λάθη, έδωσε στη δημοσιότητα ρεπορτάζ που περιείχαν σφάλματα, ακόμη και ψεύτικα ρεπορτάζ», υπενθυμίζει η «USA Today».
Οι δημοσιογράφοι Γούντγουορντ και Μπέρνσταϊν (στην ταινία του 1976 «Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου» τους υποδύονταν ο Ντάστιν Χόφμαν και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ) επί δεκαετίες αρνούνταν να αποκαλύψουν τον όνομα του πληροφοριοδότη τους, πυροδοτώντας ένα ατέλειωτο παιγνίδι εικασιών από πολιτικούς και ιστορικούς αναλυτές οι οποίοι έγραψαν βιβλία, συνέταξαν έρευνες και γύρισαν πολλά ντοκιμαντέρ για την υπόθεση αυτή.
Μόνο τρεις άνθρωποι, ο Μπομπ Γούντγουορντ -διευθυντής σήμερα της «Washington Post»- ο Κάρλ Μπέρνσταϊν και ο πρώην αρχισυντάκτης της εφημερίδας Μπεν Μπράντλι γνώριζαν την ταυτότητα του ανθρώπου "Βαθύ Λαρύγγι" και είχαν υποσχεθεί ότι θα το αποκάλυπταν μόνο μετά το θάνατο του.
Ο Φέλτ βρισκόταν πάντα στον κατάλογο των ανθρώπων που δυνητικά θα μπορούσαν να ήταν το "Βαθύ Λαρύγγι". Ωστόσο σύμφωνα με το δημοσίευμα του «Vanity Fair» η οικογένεια του Φελτ πληροφορήθηκε για το ρόλο του στην υπόθεση το 2002, και τον έπεισε να το αποκαλύψει.
Ιστορικές «μικρολεπτομέρειες»
Το «σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ» ξεκίνησε από ένα τυχαίο γεγονός στις 17 Ιουνίου του 1972.
Διαρρήκτες συλλαμβάνονται στο κτίριο όπου στέγαζε τα γραφεία του Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ, με κοριούς για υποκλοπές.
Οι συλλήψεις αυτές οδηγούν σε κάποιους, πρώην συνεργάτες, της προεκλογικής εκστρατείας του Ρίτσαρντ Νίξον.
Αυτοί με τους διαρρήκτες καταδικάζονται σε πολύχρονες φυλακίσεις, αλλά τα ερωτήματα παραμένουν: ήξερε ο Λευκός Οίκος γι' αυτήν την παρανομία; Κανείς δεν τολμούσε να αναμείξει ευθέως τον πρόεδρο.
Τον Νοέμβριο του 1972, ο Νίξον επανεκλέγεται με μία από τις μεγαλύτερες πλειοψηφίες στην ιστορία των ΗΠΑ. Η δημοσιογραφική έρευνα όμως, αποκαλύπτει σιγά σιγά ένα ολόκληρο παρακράτος.
Τον Οκτώβριο του 1973 παραιτούνται ο υπουργός και υφυπουργός Δικαιοσύνης.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1973, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον δίνει μία τηλεοπτική συνέντευξη που έμεινε στην ιστορία από τις φράσεις «Ολα τα χρόνια που βρίσκομαι στη δημόσια ζωή δεν παρεμπόδισα ποτέ τη δικαιοσύνη. Οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν αν ο πρόεδρός τους είναι παλιάνθρωπος».
Τον Ιούλιο του 1974, άρχισε στο Κογκρέσο η διαδικασία παραπομπής του, και στις 8 Αυγούστου 1974, έγινε ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που παραιτήθηκε.
* Eξώφυλλο του περιοδικού «Τime» της 30ης Απριλίου 1973.