92.850 εκπαιδευτικοί κατέθεσαν, για πρώτη φορά, ηλεκτρονικά την αίτηση πρόσληψής τους ως αναπληρωτές και 52.451 κατέθεσαν αίτηση για την πρόσληψή τους ως ωρομίσθιοι. Αναμφισβήτητα είναι πολύ καλό να γίνονται όλες οι αιτήσεις ηλεκτρονικά και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι σε αυτό. Κάθε ενέργεια που μειώνει τον παραλογισμό της γραφειοκρατίας είναι καλοδεχούμενη.
Του Στράτου Στρατηγάκη
Mαθηματικού - ερευνητή
[email protected]
92.850 εκπαιδευτικοί κατέθεσαν, για πρώτη φορά, ηλεκτρονικά την αίτηση πρόσληψής τους ως αναπληρωτές και 52.451 κατέθεσαν αίτηση για την πρόσληψή τους ως ωρομίσθιοι. Αναμφισβήτητα είναι πολύ καλό να γίνονται όλες οι αιτήσεις ηλεκτρονικά και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι σε αυτό. Κάθε ενέργεια που μειώνει τον παραλογισμό της γραφειοκρατίας είναι καλοδεχούμενη.
Το εντυπωσιακό είναι ο αριθμός των αιτήσεων που δείχνει την ανεργία και την απελπισία που κυριαρχεί στα νέα, κυρίως, παιδιά, που προσπαθούν να βρουν το βηματισμό τους στη ζωή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία της χώρας, δημόσια και ιδιωτικά, ήταν στα μέσα Οκτωβρίου του προηγούμενου έτους 147.772. Από αυτούς περίπου 10.000 εργάζονταν στην ιδιωτική εκπαίδευση και 137.000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί στη δημόσια εκπαίδευση. Οι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι εκπαιδευτικοί είναι 92.850 και από αυτούς οι 52.451 βρίσκονται σε μεγάλη δυσκολία, αφού δέχονται να εργασθούν ως ωρομίσθιοι, για λίγες ώρες μόνο, ποιος ξέρει σε ποια γωνιά της Ελλάδας. Από αυτούς που υπέβαλαν αίτηση οι περισσότεροι είναι φιλόλογοι 21.942 και ακολουθούν οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί με 13.450 και 11.123 αιτήσεις αντίστοιχα.
Οι 13.450 δάσκαλοι που υπέβαλαν αίτηση πρόσληψης ως αναπληρωτές θα εργαστούν σε ποσοστό περίπου 40%, που απέχει πολύ από το "θα διοριστούν όλοι αμέσως ως μόνιμοι", που κυριαρχούσε όταν εισάγονταν τα συγκεκριμένα παιδιά στα παιδαγωγικά τμήματα από το 2008 και μετά.
Στους φιλολόγους η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, αφού αναμένεται να διοριστούν ως αναπληρωτές και ωρομίσθιοι λιγότεροι από 2.000, λιγότεροι, δηλαδή, από το 10% των υποψηφίων. Περίπου ίδια αναλογία διορισμού αναμένεται και για τους νηπιαγωγούς. Πώς βιοπορίζονται όλοι αυτοί; Όσοι μπορούν κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα, προσπαθώντας να κερδίσουν ένα στοιχειώδες ποσό για την επιβίωσή τους, εργαζόμενοι με εξευτελιστικές τιμές και φυσικά χωρίς απόδειξη στη μεγάλη τους πλειοψηφία.
Οι αριθμοί μάς δείχνουν ότι σχεδόν για κάθε μόνιμο εκπαιδευτικό υπάρχει ένας υποαπασχολούμενος ή άνεργος συνάδελφός του, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού θα πρέπει να θεωρείται από τα πλέον κορεσμένα. Να σημειώσουμε εδώ ότι δεν αναφερόμαστε στον αριθμό όσων αποφοιτούν από τις λεγόμενες καθηγητικές σχολές, αλλά στον αριθμό των αποφοίτων τους που κατέθεσαν αίτηση διορισμού ως αναπληρωτές, σε όσους, δηλαδή, αποφάσισαν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Αν σκεφτούμε ότι υπάρχουν και άλλοι που δεν κατέθεσαν αίτηση θεωρώντας ότι δεν έχουν ελπίδες, αντιλαμβανόμαστε ότι οι αριθμοί μεγαλώνουν πολύ.
Δεν φαίνεται, λοιπόν, να υπάρχει επαγγελματικό μέλλον στην εκπαίδευση για τα νέα παιδιά που τώρα εισέρχονται σ' αυτές τις σχολές με μοναδική, όπως φαίνεται, εξαίρεση τους δασκάλους που δεν έχουν προλάβει ακόμη να συσσωρευτούν στην αναμονή σε επικίνδυνους αριθμούς, λόγω της έλλειψης που παρατηρήθηκε την προηγούμενη δεκαετία. θα μου πείτε και σε ποιο επάγγελμα δεν υπάρχει ανεργία στην Ελλάδα της κρίσης.
Κάποια στιγμή, βέβαια, θα γίνουν και μόνιμοι διορισμοί, όταν το επιτρέψουν οι θεσμοί. Αλλά και τότε δεν θα χωρούν όλοι στα σχολεία, αφού ο Υπουργός Παιδείας παρακαλά τους θεσμούς να επιτρέψουν το διορισμό 20.000 εκπαιδευτικών και αυτοί αρνούνται. Ακόμη και αν δεχτούν αυτό σημαίνει ότι ένας στους πέντε θα διοριστεί, δηλαδή 70.000 θα μείνουν εκτός σχολείων και, φυσικά, οι αναπληρωτές θα μειωθούν στο ελάχιστο εκπληρώνοντας το λόγο ύπαρξής τους: Να αναπληρώνουν όσους εκπαιδευτικούς απουσιάζουν από τη θέση τους, λόγω εγκυμοσύνης ή άλλων λόγων. Βέβαια οι χαρισματικοί επαγγελματίες πάντα θα ξεχωρίζουν και θα βρίσκουν εργασία, όσο κορεσμένος και αν είναι ο κλάδος τους.
Αρκετοί άλλοι ακολουθούν διαφορετική πορεία. Και μάλλον εκεί βρίσκεται το κλειδί της επαγγελματικής προοπτικής, για τους περισσότερους. Στις άλλες διαδρομές, τις εναλλακτικές, αφού ο κύριος δρόμος που επέλεξαν είναι δύσβατος και προβληματικός τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τα παιδιά που τώρα φοιτούν, αλλά και όσοι τελείωσαν πρόσφατα, θα πρέπει να ψάξουν για ανακατεύθυνση της καριέρας τους, βλέποντας το αδιέξοδο του εκπαιδευτικού επαγγέλματος. θα πρέπει, όμως, να εκμεταλλευτούν όσα έμαθαν στις σπουδές τους, ανάλογα με την ειδικότητά τους, στις νέες επιλογές καριέρας που θα κάνουν.