Οι ζωγραφισμένες στο χέρι κινηματογραφικές γιγαντοαφίσες της συλλογής Hellaffi χαρακτηρίστηκαν, ομόφωνα, μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.
Οι ζωγραφισμένες στο χέρι κινηματογραφικές γιγαντοαφίσες της συλλογής Hellaffi χαρακτηρίστηκαν, ομόφωνα, μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.
Πρόκειται για εντυπωσιακές αφίσες, έργα μεγάλων διαστάσεων, με κεντρικό θέμα μια χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας που ήθελαν να διαφημίσουν. «Η κάλπικη λίρα», «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», «Η Αλίκη στο ναυτικό», «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας», «Μανταλένα» και «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» είναι λίγες μόνο από τις ταινίες που αποτυπώνονται.
Οι δημιουργοί τους (μεταξύ αυτών ο Στέφανος Αλμαλιώτης, ο Γιώργος Βακιρτζής, ο Σπύρος Βασιλείου και ο Γεράσιμος Τουλιάτος) τις ζωγράφιζαν σε σύντομο χρονικό διάστημα και σε μέγεθος τόσο μεγάλο όσο η πρόσοψη της κινηματογραφικής αίθουσας.
Αναλυτικά, η συλλογή περιλαμβάνει 193 ζωγραφικά έργα σε καμβά που αποτυπώνουν κινηματογραφικές αφίσες, 24 ακουαρέλες αφισών μικρότερου μεγέθους, περίπου 50 προσχέδια έργων με διάφορα μέσα, 35 λιθογραφικές αναπαραγωγές αφισών και 29 φωτογραφίες. Η πλειονότητα των έργων της συλλογής χρονολογούνται την περίοδο 1950 -1975.
Το όνομά της η συλλογή Ελληνική Αφίσα (ΕΛ.ΑΦΙ.) - Hellaffi το πήρε από την ομώνυμη αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία, τα μέλη της οποίας, στη δεκαετία του '60, καθαρά, ερασιτεχνικά ξεκίνησαν τη συγκέντρωση του υλικού από τους κινηματογράφους της Αθήνας. Τη συλλογή αγόρασε ο - υπό εκκαθάριση σήμερα - Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού, το 2002, και την παραχώρησε ως χρησιδάνειο στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 2004. «Με την κήρυξη θέλουμε να εξασφαλίσουμε την προστασία της συλλογής» εξήγησε στα μέλη του Συμβουλίου η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Νεώτερου Πολιτιστικού Αποθέματος και Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Σταυρούλα Φωτοπούλου.
Τα μέλη του Συμβουλίου έκριναν ότι η συλλογή παρουσιάζει ιδιαίτερη ιστορική αξία, καθώς αποτελεί τεκμήριο της ιστορίας του κινηματογράφου στην Ελλάδα και της επίδρασης της κινηματογραφικής τέχνης στο κοινό.
Για τη δημιουργία της κάθε γιγαντοαφίσας ο δημιουργός της επέλεγε, κάθε φορά, ένα στοπ καρέ της ταινίας της εβδομάδας: εκείνο που θεωρούσε ότι θα προσέλκυε περισσότερους θεατές, και το ζωγράφιζε στο χέρι. Τρία ήταν τα χαρακτηριστικά της τέχνης της γιγαντοαφίσας, που τη ξεχωρίζουν από τις άλλες μορφές ζωγραφικής: Η μεγάλη επιφάνεια του έργου, το υλικό των χρωμάτων και η ταχύτητα της εκτέλεσης.
Καθώς την αναρτούσαν στην πρόσοψη του κινηματογράφου, η κάθε γιγαντοαφίσα είχε το μέγεθος της πρόσοψης της κινηματογραφικής αίθουσας. Η δε παρουσία της εκεί ήταν σύντομη, όταν η ταινία ολοκλήρωνε το κύκλο προβολή της, τότε και η αφίσα κατέβαινε για να μπει στη θέση της η αφίσα της νέας ταινίας που θα προβαλλόταν. Η επιφάνεια των χειροποίητων αφισών έχει διαστάσεις που φτάνουν τα εννιά επί τρία μέτρα και χαρακτηριστικό τους ήταν τα έντονα χρώματα.
Ο κάθε ζωγράφος, για λόγους διεκπεραίωσης των οικονομικών δοσοληψιών με τον αιθουσάρχη, φωτογράφιζε το έργο του. Έτσι, διέθετε ένα φωτογραφικό αρχείο με τα έργα του, ακόμα και αν αυτά τις περισσότερες φορές, καταστρέφονταν αφού είχαν εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο είχαν δημιουργηθεί.
naftemporiki.gr