Το σοκ απλά συνεχίζεται... δεν είναι κάτι καινούργιο. Ανέκαθεν οι επενδυτές είχαν λόγους να είναι ανήσυχοι και νευρικοί απέναντι στην Τουρκία, αλλά μήπως ήρθε τώρα η ώρα να βγουν στην επιφάνεια όλα τα τρωτά της τουρκικής οικονομίας (;), γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Το σοκ απλά συνεχίζεται... δεν είναι κάτι καινούργιο. Ανέκαθεν οι επενδυτές είχαν λόγους να είναι ανήσυχοι και νευρικοί απέναντι στην Τουρκία, αλλά μήπως ήρθε τώρα η ώρα να βγουν στην επιφάνεια όλα τα τρωτά της τουρκικής οικονομίας;
Η ανάκτηση του ελέγχου από τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν σημαίνει ότι περιορίζεται αυτομάτως ο κίνδυνος πανικού στις αγορές στην αρχή της εβδομάδας. Η αβεβαιότητα όμως θα παραμείνει υψηλή. Και εάν ο κ. Ερντογάν επιλέξει να αλλάξει το Σύνταγμα και να εδραιώσει ακόμη περισσότερο την εξουσία του, αυτό θα τρομάξει τους επενδυτές. Οι ανησυχίες όσον αφορά στη δυναμική της τουρκικής οικονομίας είναι πολλές και μακροχρόνιες: ήδη από το 2009 ο ρυθμός ανάπτυξης βαίνει μειούμενος με τις άμεσες ξένες επενδύσεις να έχουν υποχωρήσει σημαντικά από πέρυσι.
Οι συγκρούσεις της κεντρικής τράπεζας με τον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς και οι περίπλοκοι μηχανισμοί πολιτικής του έχουν κάμψει την επενδυτική εμπιστοσύνη και ταυτόχρονα τις προσπάθειες αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού στον στόχο της κεντρικής τράπεζας.
Σοβαρός κίνδυνος για την ανάπτυξη και η περαιτέρω πτώση του τουρισμού: τα έσοδα μειώθηκαν 16,5% στο πρώτο τρίμηνο έναντι της αντίστοιχης περσινής περιόδου, σύμφωνα με τη Moody’s.
Ακόμη πιο αισθητό είναι το υψηλό έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών έναντι του ΑΕΠ και για αυτό θεωρείται τόσο αναγκαία η εισροή ξένου κεφαλαίου.
Ο επόμενος αδύναμος κρίκος, οι τουρκικές τράπεζες, οι οποίες θα αντιμετωπίσουν προβλήματα, εάν οι ξένες τράπεζες αποσυρθούν από κάθε πράξη κοινοπρακτικής χρηματοδότησης.
Η Τουρκία, βαδίζοντας σε «τεντωμένο σχοινί», είχε μέχρι στιγμής καταφέρει να αποφύγει το χειρότερο όσον αφορά στην εμπιστοσύνη των επενδυτών της, παρότι αναγκάσθηκε να αυξήσει τα επιτόκιά της το 2014 για να στηρίξει το νόμισμά της, αγνοώντας εξωγενείς παράγοντες, όπως η πτώση των τιμών πετρελαίου και η απροθυμία της Fed να αυξήσει τα δικά της επιτόκια.
Το θέμα όμως είναι ότι τώρα τα περιθώρια στενεύουν και η Τουρκία δεν θα μπορέσει να αποφύγει άλλο κάποιες «σκληρές» ερωτήσεις, που επιμελώς απέφευγε τόσο καιρό...