Οι γυναίκες που είναι υπέρβαρες ή παχύσαρκες αποτελούν μια συνεχή πρόκληση για την κλινική μελέτη γονιμότητας. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες αυτές έχουν αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας ενώ, έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες από τις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος να συλλάβουν μετά από μία θεραπεία γονιμότητας.
Οι γυναίκες που είναι υπέρβαρες ή παχύσαρκες αποτελούν μια συνεχή πρόκληση για την κλινική μελέτη γονιμότητας. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες αυτές έχουν αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας ενώ, έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες από τις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος να συλλάβουν μετά από μία θεραπεία γονιμότητας.
Μία νέα μελέτη που έγινε από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Groningen της Ολλανδίας και τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν την προηγούμενη εβδομάδα στην Ετήσια Συνάντηση ESHRE στο Ελσίνκι, από την Δρ. Anne van Oers, αξιολόγησε την επίδραση του αυξημένου Δείκτη Μάζας Σώματος στην ωορρηξία και τη γονιμότητα.
Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν 23 Κέντρα Γονιμότητας από την Ολλανδία και είναι η πρώτη μεγάλη έρευνα που έγινε για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα της τροποποίησης του τρόπου ζωής των παχύσαρκων υπογόνιμων γυναικών που προσπαθούν να μείνουν έγκυες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η παρέμβαση στον τρόπο ζωής δεν είχε σημαντική επίδραση στο υγιές ποσοστό γεννήσεων και το συνολικό ποσοστό γεννήσεων σε οποιαδήποτε από τις έξι υποομάδες που έλαβαν μέρος στη μελέτη και ήταν κάτω από θεραπεία γονιμότητας. Ωστόσο, υπάρχουν δεδομένα, ότι ήταν σημαντικά ευεργετική η επίδραση της παρέμβασης στις τιμές του φυσικού τρόπου σύλληψης στις περισσότερες υποομάδες των γυναικών, ιδιαίτερα εκείνων που δεν είχαν ωορρηξία.
Η επικεφαλής της μελέτης, γυναικολόγος Δρ. Annemieke Hoek από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Groningen, στην Ολλανδία, ανέφερε ότι η κύρια μελέτη διαπίστωσε ότι υπήρξε ένα ελαφρώς υψηλότερο ποσοστό ζώντων γεννήσεων σε εκείνες που έκαναν άμεσα θεραπεία γονιμότητας αντί να καθυστερήσουν για να χάσουν πρώτα βάρος (35% έναντι 27%).
Σύμφωνα με την Δρ. Hoek, πολλές μελέτες έδειξαν ότι η μείωση του βάρους ήταν δυνατό να αυξήσει τις πιθανότητες της σύλληψης, να μειώσει τις επιπλοκές της εγκυμοσύνης και να βελτιώσει την περιγεννητική έκβαση. Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτά δεν έχουν επιβεβαιωθεί σε άλλες μεγάλες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες.
Για παράδειγμα όπως είπε, η πρώτη μεγάλη μελέτη για την αξιολόγηση της επίδρασης στη γονιμότητα της προσαρμογής του τρόπου ζωής σε παχύσαρκες γυναίκες παρουσιάστηκε λίγους μήνες νωρίτερα, αυτό το χρόνο και διαπίστωσε, ότι μια επέμβαση απώλειας βάρους πριν από τη θεραπεία γονιμότητας δεν οδήγησε τελικά σε υψηλότερα ποσοστά υγιών γεννήσεων.
Στη νέα μελέτη για τον τρόπο ζωής που έγινε στην Ολλανδία, και παρουσιάστηκε στο Συνέδριο στο Ελσίνκι, συμμετείχαν 290 γυναίκες οι οποίες χωρίστηκαν σε 6μηνο πρόγραμμα αλλαγής του τρόπου ζωής και σε 18μηνη παρέμβαση θεραπείας υπογονιμότητας, ενώ άλλες 287 γυναίκες είχαν ξεκινήσει τη θεραπεία της υπογονιμότητας χωρίς άλλη παρέμβαση.
Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι οι διαφορές στις δύο ομάδες δεν ήταν τόσο μεγάλες, όμως παρατήρησαν ότι οι γυναίκες που μπήκαν στο πρόγραμμα αλλαγής του τρόπου ζωής τους και το τήρησαν είχαν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να μείνουν έγκυες ενώ, αν τηρούσαν το πρόγραμμα αυτό ακόμα και μετά τη μελέτη είχαν αυξημένες πιθανότητες να συλλάβουν ακόμα και με φυσικό τρόπο χωρίς τη βοήθεια της γονιμοποίησης.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το Lifestyle της κάθε γυναίκας παίζει ρόλο στον τομέα της γονιμότητας. Όπως είπαν, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, σε συνδυασμό με την άμεση έναρξη της θεραπείας γονιμοποίησης βοηθούν σημαντικά στην επίτευξη μιας υγιούς εγκυμοσύνης.