Στον Άρειο Πάγο κατέθεσε την Ιδρυτική Διακήρυξη του κόμματός της η Ζωή Κωνσταντοπούλου

Στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κατέθεσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου την ιδρυτική διακήρυξη  του κόμματός της  «Πλεύση  Ελευθερίας».

Εξερχόμενη του Αρείου Πάγου η κ. Κωνσταντοπούλου η οποία συνοδευόταν από την κ. Ραχήλ Μακρή, δήλωσε:

«Σήμερα είναι μία πολύ σημαντική μέρα. Είναι η μέρα που θυμόμαστε το μεγάλο ‘’Όχι’’, που είπαμε και που εξακολουθεί να ισχύει. Σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα για την Πλεύση Ελευθερίας, γιατί καταθέσαμε την ιδρυτική μας διακήρυξη σηματοδοτώντας ότι το ‘’Όχι’’ θα το υπερασπιστούμε ανυποχώρητα και μέχρι τέλους».

Η ιδρυτική διακήρυξη της  «Πλεύση  Ελευθερίας», μεταξύ των άλλων, αναφέρει:

• Με συνείδηση της ιστορικής πρόκλησης που αντιμετωπίζουμε και συναίσθηση της ιστορικής μας ευθύνης να αντισταθούμε. Να μην σκύψουμε το κεφάλι. Να μην υποκύψουμε σε εκβιασμούς. Να καθορίσουμε εμείς το περιεχόμενο της ζωής μας και να υπερασπισθούμε τα συλλογικά αξιακά και δημοκρατικά κεκτημένα, αλλά και τα αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα όσων δεν έχουν φωνή.
• Με επίγνωση ότι ξεκινάμε έναν αγώνα απελευθέρωσης, απέναντι στις δυνάμεις που προσπαθούν να μας καθυποτάξουν, απέναντι σε συμφέροντα που αντιστρατεύονται την κοινωνική χειραφέτηση και απέναντι σε κατεστημένα που επιδιώκουν να κυριαρχούν πάνω στις ανθρώπινες ζωές.
• Έναν ανυποχώρητο αγώνα για την αποτίναξη του ζυγού της μνημονιακής δεσποτείας, του ολοκληρωτισμού της ευρωγραφειοκρατίας, της χρεοκρατίας, της τραπεζοκρατίας και των συμφερόντων και ολιγαρχιών που υποστυλώνουν, τροφοδοτούν και ωφελούνται από αυτό το αντιδημοκρατικό καθεστώς, που περιφρονεί τη δημοκρατία και δικαιώματα κατακτημένα με θυσίες και με την αυτοθυσία πολλών πριν από εμάς, που έδωσαν τη ζωή, την υγεία, την ελευθερία τους.
• Έναν αγώνα απέναντι σε ένα απολυταρχικό-αυταρχικό καθεστώς και ένα ολιγαρχικό διαπλεκόμενο κατεστημένο, που χρησιμοποιούν νομισματικούς εκβιασμούς, τραπεζική τρομοκρατία και μιντιακή προπαγάνδα για να διαιωνίζονται.
• Που εγκαθιδρύουν συνθήκες μόνιμης «έκτακτης ανάγκης», επισείουν απειλές ανθρωπιστικής καταστροφής, επιβάλλουν οικονομική-φορολογική εξουθένωση και επιστρατεύουν οικονομικό-ψυχολογικό πόλεμο προκειμένου να κυριαρχούν.
• Ξεκινάμε έναν αγώνα που εμπνέεται από τις ιστορικές κοινωνικές διεκδικήσεις και μάχες, που διαπότισαν την διαδρομή των ανθρώπων και των λαών προς την ελευθερία.

Παράλληλα, αναφέρεται στην «Πλευση ελευθερίας» ότι το κόμμα μεταξύ των άλλων, παλεύει για:

• Την συλλογική μας απελευθέρωση από το μνημονιακό καθεστώς και τις συνθήκες αμφισβήτησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας.
• Την υπεράσπιση της πατρίδας και του λαού μας και την ανάκτηση της δημοκρατικής, λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας.
• Την διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον 1ο και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο, με κάθε πρόσφορο μέσο. Για την δικαίωση των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στη χώρα μας, με την εκτέλεση της αμετάκλητης δικαστικής απόφασης για το Δίστομο.
• Την άσκηση όλων των δικαιωμάτων του κράτους έναντι κάθε υπευθύνου, συμπεριλαμβανομένων κυβερνητικών στελεχών και εταιριών, ελληνικών και αλλοδαπών, που ζημίωσαν τη χώρα μέσω συμβάσεων διαφθοράς και απομύζησης δημοσίου χρήματος. Για την ενεργοποίηση των προβλεπόμενων στις διεθνείς συνθήκες διαδικασιών ανάκτησης των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου.
• Την προστασία της δημόσιας περιουσίας και ιδιοκτησίας, του δημοσίου πλούτου, των δημοσίων αγαθών και συνολικά του δημοσίου συμφέροντος. Για την ανάκτηση του ελέγχου όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου που υφαρπάχθηκαν μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και την οριστική διάλυση του τελευταίου.
• Την ριζική ανασυγκρότηση του τραπεζικού συστήματος ως εργαλείου άσκησης οικονομικής πολιτικής στην υπηρεσία της κοινωνίας, με πρώτο βήμα κεντρική τράπεζα υπό δημόσιο έλεγχο.
• Την επαναθεμελίωση και εμπέδωση του κοινωνικού κράτους δικαίου, με έμφαση στην Παιδεία, την Υγεία, την Εργασία, την Κοινωνική Ασφάλιση ως δικαιώματα που ενεργοποιούν θεμελιώδεις και ανελαστικές υποχρεώσεις του Κράτους. Υποχρεώσεις που εντείνονται έναντι των πιο αδύναμων και των νέων, αλλά και έναντι μιας κοινωνίας που μαστίζεται από αδυσώπητη λιτότητα, ανεργία, εξοβελισμό του πιο ζωντανού δυναμικού της, αφαίμαξη των παραγωγικών δυνάμεών της, βάναυση προσβολή της αξιοπρέπειάς της.

naftemporiki.gr