Ο πρόεδρος στην Αυστρία δεν έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες, αλλά το αποτέλεσμα της μαγιάτικης κάλπης πολλοί στην Εσπερία το είχαν υποδεχτεί με ανακούφιση, καθώς οι 30.863 ψήφοι «που έσωσαν την τιμή της Αυστρίας» αποσόβησαν τον κίνδυνο να αναδειχτεί ο πρώτος ακροδεξιός επικεφαλής ευρωπαϊκού κράτους μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ο πρόεδρος στην Αυστρία δεν έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες, αλλά το αποτέλεσμα της μαγιάτικης κάλπης πολλοί στην Εσπερία το είχαν υποδεχτεί με ανακούφιση, καθώς οι 30.863 ψήφοι «που έσωσαν την τιμή της Αυστρίας» αποσόβησαν τον κίνδυνο να αναδειχτεί ο πρώτος ακροδεξιός επικεφαλής ευρωπαϊκού κράτους μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι εκλογές θα επαναληφθούν, λόγω «τυπικών λαθών», με απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, στο οποίο προσέφυγε το Κόμμα Ελευθερίας (FPO). Παγκόσμια καινοτομία, αλλά σε μια δημοκρατία δεν χωρά η αμφιβολία. Η πραγματική δοκιμασία, όμως, παραμένει η άνοδος του ακροδεξιού κόμματος, που εμφανίζεται δημοσκοπικά με ποσοστά άνω του 30% ως η πρώτη πολιτική δύναμη. Δεν είναι, βέβαια, κεραυνός εν αιθρία στην Ευρώπη της ανισορροπίας η αναδυόμενη εθνοσυντηρητική κυριαρχία.
Δεν είναι κεραυνός εν αιθρία και στην Αυστρία, για όσους δεν ξεχνούν ότι τους εδόθη στις αρχές του 2000 εξουσία, απενοχοποιώντας τους με συμμαχία σε κυβερνητικό επίπεδο. Υπό το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα.
Σαν να μην έφτανε αυτό, μόλις πέρυσι ήρθε και η συνεργασία σε περιφερειακό με το Σοσιαλδημοκρατικό (SPO). Στο Μπούργκενλαντ, στα σύνορα με την Ουγγαρία, σπάζοντας έτσι ένα ταμπού και ακυρώνοντας μια δέσμευση που είχε αναλάβει το κόμμα πριν από τριάντα χρόνια.
Τα αποτελέσματα των περιφερειακών εκλογών στο Μπούργκενλαντ (και τη Στυρία) στα τέλη Μαΐου 2015 άλλαξαν τα δεδομένα και έβαλαν για τα καλά στις ράγες τα ακροδεξιά τρένα. Στο παλιό οχυρό των Σοσιαλδημοκρατών, το FPO έλαβε 15%, έξι μονάδες πάνω σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, ενώ αντίστοιχη υποχώρηση σημείωσαν οι Σοσιαλδημοκράτες. Ο σοσιαλδημοκράτης κυβερνήτης Χανς Νισλ έβγαλε από την τσέπη του το «κοκκινογάλαζο χαρτί» (SPO με FPO), χαρακτηρίζοντάς το εμπειρία. Ο συνασπισμός δημιουργήθηκε σε χρόνο-ρεκόρ και στο FPO ανατέθηκε, τι άλλο, η ασφάλεια.
Τα παρατράγουδα (και) στην Αυστρία δεν άρχισαν μία ωραία πρωία. Οταν, όμως, χορεύουν με τη συγκυρία, εντυπωσιάζει η υπνοβασία της ηγεσίας. Εθνικής και ευρωπαϊκής.