Διεθνής ερευνητική ομάδα από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ίρβαϊν ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο που όχι μόνο διασπά πιο αποτελεσματικά τα πλαστικά, αλλά τα μετατρέπει και σε καύσιμο.
Διεθνής ερευνητική ομάδα από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ίρβαϊν ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο που όχι μόνο διασπά πιο αποτελεσματικά τα πλαστικά, αλλά τα μετατρέπει και σε καύσιμο.
Σχεδόν 300 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού παράγονται κάθε χρόνο, με τα περισσότερα να καταλήγουν στις χωματερές και τους ωκεανούς.
Οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν στο πολυαιθυλένιο, το οποίο αποτελεί ένα μεγάλο μέρος των πλαστικών που καταναλώνονται σε τεράστιες ποσότητες και είναι δύσκολο να διασπαστεί.
Υπολογίζεται πως πάνω από 100 εκατομμύρια τόνοι πολυαιθυλενίου παράγονται κάθε χρόνο, ενώ η ποσότητα αυτή το 1950 ήταν μόλις 2 εκατομμύρια.
Για να διασπαστεί, το πολυαιθυλένιο πρέπει να θερμανθεί, αλλά είναι δύσκολο να ελεγχθεί ποια προϊόντα προκύπτουν από αυτή την ενεργειακά αναποτελεσματική διαδικασία.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια αποτελεσματική διαδικασία που παράγει κάποια χρησιμοποιήσιμα προϊόντα, χωρίς να χρειάζεται προεργασία.
Η διαδικασία, με την ονομασία «διαλκανική μετάθεση», χρησιμοποιεί δύο καταλύτες για να διασπάσει το πολυαιθυλένιο σε ενώσεις όπως βουτάνιο, κερί που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή πλαστικών, και καύσιμα ντίζελ.
Πρακτικά, η διαδικασία διαχωρίζει τις ουσίες που υπάρχουν σε πλαστικά αντικείμενα όπως σακούλες ή μπουκάλια νερού και παράγει χρήσιμες ενώσεις.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η διαδικασία είναι σχετικά φθηνή, εκτός από τη χρήση ιριδίου, ενός καταλύτη ο οποίος σε μεγάλες ποσότητες έχει υψηλότερη τιμή, με αποτέλεσμα ακόμα να μην έχει εφαρμοστεί η μέθοδος σε μεγάλη κλίμακα.
Οι επιστήμονες ψάχνουν τώρα μια εναλλακτική λύση για την αντικατάσταση του ιριδίου, αλλά είναι αισιόδοξοι ότι εν τέλει η διαδικασία θα βρει εμπορικές εφαρμογές.