Η Ευρώπη δεν θα είναι ίδια μετά το κρίσιμο δημοψήφισμα της Πέμπτης για την παραμονή ή όχι του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ε.Ε. Στην περίπτωση που επικρατήσει το Brexit θα είναι η πρώτη φορά που η Ε.Ε. θα βρεθεί αντιμέτωπη με την επιλογή ενός κράτους - μέλους -και μάλιστα με βαρύνουσα οικονομική και πολιτική επιρροή- να αποχωρήσει, γράφει ο Μωυσή Λίτσης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Η Ευρώπη δεν θα είναι ίδια μετά το κρίσιμο δημοψήφισμα της Πέμπτης για την παραμονή ή όχι του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ε.Ε. Στην περίπτωση που επικρατήσει το Brexit θα είναι η πρώτη φορά που η Ε.Ε. θα βρεθεί αντιμέτωπη με την επιλογή ενός κράτους - μέλους -και μάλιστα με βαρύνουσα οικονομική και πολιτική επιρροή- να αποχωρήσει.
Μέχρι και πριν από μερικά χρόνια επιδίωξη της Ε.Ε. ήταν η διεύρυνση, η εισδοχή νέων κρατών - μελών και η δημιουργία προϋποθέσεων για την ένταξη ακόμη περισσότερων, δημιουργώντας ένα πολιτικό και οικονομικό μπλοκ, το οποίο ξεκινά από τον Ατλαντικό και φθάνει στα σύνορα της Ρωσίας και της Τουρκίας.
Το 2004 δέκα νέα κράτη - μέλη, κυρίως από το πρώην ανατολικό μπλοκ, εισέρχονταν στο ευρωπαϊκό κλαμπ, ενώ ακόμη και το 2013 ένα ακόμη κράτος, η Κροατία, γινόταν μέλος της Ε.Ε.
Τώρα για πρώτη φορά η Ε.Ε. βρίσκεται αντιμέτωπη μπροστά στο ενδεχόμενο, όχι μια χώρα να επιλέξει να μην ενταχθεί ή να απορρίψει κάποια συνθήκη, αλλά να αποχωρήσει ολοκληρωτικά από αυτήν.
Χωρίς κανείς να μπορεί να εκτιμήσει τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει ενδεχόμενη απόφαση των Βρετανών να ψηφίσουν υπέρ της αποχώρησης της χώρας τους από την Ε.Ε., με εικαζόμενη εν πρώτοις αντίδραση ένα νέο γύρο χρηματοπιστωτικής αναταραχής, το βέβαιο είναι ότι το Brexit θα επιφέρει διπλό πολιτικό χτύπημα.
Θα είναι κατ’ αρχήν μία ξεκάθαρη πολιτική ήττα για το δίδυμο Κάμερον - Όσμπορν, αφού οι Βρετανοί ψηφοφόροι θα έχουν αποδοκιμάσει τον υποτιθέμενο συμβιβασμό με τις Βρυξέλλες. Επιπλέον φαντάζει πολύ δύσκολο η τωρινή κυβέρνηση του Λονδίνου να μπορέσει να διαχειριστεί την έξοδο από την Ε.Ε.
Το κυριότερο, ωστόσο, είναι ότι κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει αν το διαζύγιο με το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι «βελούδινο» ή θα ανοίξει μία πολύχρονη διαδικασία για το πώς και τι των νέων σχέσεων Λονδίνου - Βρυξελλών, εν μέσω μιας Ε.Ε. η οποία ούτως ή άλλως δεν βρίσκεται στα καλύτερά της...
Αν τα πράγματα εξελιχθούν «ομαλά», τότε οι ευρωσκεπτικιστές θα έχουν έναν παραπάνω λόγο να προβάλλουν εαυτόν, αφού η βρετανική έξοδος θα έχει αποδειχθεί χωρίς ιδιαίτερο πολιτικό και οικονομικό κόστος.
Αν υπάρξουν πάλι «επιπλοκές» και οι Βρυξέλλες επιχειρήσουν να «τιμωρήσουν» τη Βρετανία με οικονομική και πολιτική απομόνωση, τότε θα έχουν ρίξει νερό στον μύλο όλων αυτών που επικρίνουν το ευρωπαϊκό εγχείρημα...
Ακόμη όμως και ένα οριακό «ναι» υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. αποτρέπει ενδεχομένως τα χειρότερα, σίγουρα όμως θα επισφραγίσει μια βαθιά διχασμένη Βρετανία και πιθανότατα θα εντείνει την ευρω-παράλυση, αφού ο φόβος των ενισχυμένων ευρωσκεπτικιστών θα παραμονεύει...