Απόψεις
Παρασκευή, 27 Μαΐου 2016 14:00

Ένας φίλος ήρθε απόψε για δουλειά

Η θεμελίωση της Αγίας Πετρούπολης έγινε από τον ίδιο τον τσάρο στις 27 Μαΐου του 1703 (16 με το παλαιό ημερολόγιο), γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη. 

Από την έντυπη έκδοση 

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Η θεμελίωση της Αγίας Πετρούπολης έγινε από τον ίδιο τον τσάρο στις 27 Μαΐου του 1703 (16 με το παλαιό ημερολόγιο).

Όταν ο Μέγας Πέτρος έκτισε την πόλη του, είχε δύο κάπως αντιφατικούς στόχους στο μυαλό του. Αφενός, ήθελε να δείξει ότι η Ρωσία είχε παγκόσμιο κύρος. Αφετέρου, ήθελε να ανοίξει ένα «παράθυρο στην Ευρώπη».

Παράθυρο στην Ευρώπη είναι πρώιμο να χαρακτηριστεί η απόβαση του ισχυρού άνδρα του Κρεμλίνου στην Αθήνα Μάη μήνα, και δη στις 27, αλλά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επισκέπτεται επίσημα ο Ρώσος πρόεδρος, εδώ και πάνω από έναν χρόνο, «μιλάει» για σχέση που κρατάει, παρά τις κυρώσεις της Ε.Ε. σε βάρος της Ρωσίας, την όξυνση των σχέσεων και το πάγωμα των οικονομικών υποθέσεων.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρώσος πρόεδρος προτείνει τρόπους για να επιλυθούν τα προβλήματα στις σχέσεις Ρωσίας - Ε.Ε., που όχι μόνο εμποδίζουν την εμβάθυνση της ελληνο-ρωσικής συνεργασίας, αλλά κυρίως συνεπάγονται εμπορική αιμορραγία.

Η συγκυρία είναι ελαφρώς ευνοϊκή, καθώς, όπως παραδέχεται το Βερολίνο, η αντίσταση στην Ε.Ε. για την παράταση των κυρώσεων έχει αυξηθεί.

Έχουν αυξηθεί, όμως, και τα ρωσικά προβλήματα -η παραγωγή συρρικνώθηκε κατά 3,8% το 2015 και φέτος αναμένεται περαιτέρω επιδείνωση 1,9%- εξ ου και τα συγκρατημένα ανοίγματα στην Ε.Ε. Σ’ αυτό το πλαίσιο το ευρασιατικό, το ενεργειακό διαδραματίζει ρόλο, αν και όχι κομβικό.

Στα διμερή, όμως, θ’ αποδώσει καρπό, όπως επιβεβαιώνει η συμμετοχή του διευθύνοντος συμβούλου της Gazprom στην πολυμελή ρωσική αντιπροσωπεία, με τους εννέα υπουργούς. Συμφωνίες θα υπογραφούν, άλλες επενδύσεις στις ράγες θα μπουν, «μακραίωνες παραδόσεις φιλίας» θα ανανεωθούν, προτάσεις για τα «νεοοθωμανικά» θα κατατεθούν, τα αθωνικά δεόντως θα προβληθούν. Υποθέτω ότι και κάποιες γεωπολιτικές φαντασιώσεις θα αναζωπυρωθούν, αλλά με την απογείωση του «τσάρου» θα χαθούν.