Ένα γεμάτο τρίμηνο «κέρδισαν» οι υπουργοί της κυβέρνησης προκειμένου να δείξουν έργο σε επίπεδο καθημερινότητας του πολίτη, μακριά από το άγχος της αξιολόγησης και των προαπαιτούμενων, σε περίπτωση βέβαια που Ελλάδα και θεσμοί φτάσουν την ερχόμενη εβδομάδα σε συμφωνία.
του Δημήτρη Χατζηνικόλα
Ένα γεμάτο τρίμηνο «κέρδισαν» οι υπουργοί της κυβέρνησης προκειμένου να δείξουν έργο σε επίπεδο καθημερινότητας του πολίτη, μακριά από το άγχος της αξιολόγησης και των προαπαιτούμενων, σε περίπτωση βέβαια που Ελλάδα και θεσμοί φτάσουν την ερχόμενη εβδομάδα σε συμφωνία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πρωθυπουργός απέρριψε τις εισηγήσεις για άμεσο ανασχηματισμό μετά τις 24 Μαΐου και οδηγεί το κυβερνών κόμμα σε συνέδριο τον Ιούλιο με στόχο τη διεύρυνση και την καλύτερη εκπροσώπηση-άνοιγμα στα κοινωνικά στρώματα που στήριξαν την κυβέρνηση στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και στο δημοψήφισμα. Ο ανασχηματισμός πάει για Σεπτέμβριο και, μεταξύ άλλων, θα αποτυπώνει τις αποφάσεις του συνεδρίου.
Με βάση τα παραπάνω το ερχόμενο τρίμηνο, και μάλιστα εν μέσω θέρους, θα είναι «καυτό» για τα μέλη της κυβέρνησης αφού με όχημα και τα χρήματα που θα «πέσουν» στην ελληνική οικονομία από το κλείσιμο της αξιολόγησης θα πρέπει να «τρέξουν» θέματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις που θα φέρουν χρήμα στα δημόσια ταμεία και θα μειώσουν την ανεργία, η πολυπόθητη ανάπτυξη (το πλαίσιο της Αναπτυξιακής Στρατηγικής έχει εγκριθεί από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής και αναμένει την έγκριση των θεσμών), η πάταξη της φοροδιαφυγής, οι προσλήψεις σε κρίσιμους τομείς όπως της παιδείας και της υγείας (η συμφωνία με τους θεσμούς για την πρώτη αξιολόγηση περιλαμβάνει άνω των 10.000 προσλήψεων δημοσίων υπαλλήλων για φέτος), η αποσυμφόρηση της Ειδομένης, του Πειραιά και του Ελληνικού από πρόσφυγες και μετανάστες που παραμένουν εκεί κ.ά..
«Μπρα ντε φερ» ΔΝΤ – Σόιμπλε για το ελληνικό χρέος
Σε επίπεδο διαπραγμάτευσης βασικό «αγκάθι» παραμένουν οι διαφωνίες του Ταμείου με τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ για την απομείωση του ελληνικού χρέους.
Σύμφωνα με το Γερμανικό πρακτορείο MNI υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤ σημειώνει πως «εάν η ελάφρυνση του χρέους εξακολουθεί να εξαρτάται από όρους και προϋποθέσεις το 2019 αυτό δεν καλύπτει τις ανάγκες του Ταμείου», επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες που θέλουν τον Β. Σόιμπλε να συνδέει την πορεία του προγράμματος μέχρι το 2018 με τις όποιες κινήσεις για το ελληνικό χρέος.
Ο τελευταίος, σύμφωνα με το περιοδικό Der Spiegel, απορρίπτει μια ακόμη πρόταση για την απομείωσή του και συγκεκριμένα την εγγύηση επιτοκίων. Με δεδομένο ότι έχει απορρίψει και την πρόταση για αγορά των δανείων του Ταμείου από τον ESM είναι προφανές ότι ο κ. Σόιμπλε προκρίνει μόνο την μεγαλύτερη χρονική ωρίμανση των δανείων. Λύση που σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιεί το ΔΝΤ. Το πρόβλημα για τον κ. Σόιμπλε είναι ότι δύσκολα θα περάσει από την Budestang οποιαδήποτε απόφαση χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ.
Η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί τη διελκυστίνδα μεταξύ του Ταμείου και του Γερμανού ΥΠΟΙΚ με τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά, ο οποίος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ, να δηλώνει στη Wall Street Journal: «Θέλουμε πραγματικές λύσεις και όχι προσωρινές για το χρέος».
Στην Ελλάδα και το θέμα του ελληνικού χρέους είναι αφιερωμένο και το άρθρο-editorial της αμερικανικής εφημερίδας New York Times με τίτλο «Ήρθε η ώρα να βάλουμε ένα τέλος στην ελληνική τραγωδία χρέους».
Τέλος, ανοιχτό παραμένει ακόμη και το θέμα του λεγόμενου «κόφτη», με τις πληροφορίες να θέλουν τη συμφωνία εντός του Σαββατοκύριακου.
Οι Ευρωπαίοι ζητούν από την Ελλάδα περισσότερες διευκρινίσεις στη δεξαμενή των κωδικών που θα περικόπτονται σε περίπτωση αστοχίας. Η ελληνική πρόταση, μιλά για οριζόντια διόρθωση ανάλογα με το ποσοστό της απόκλισης, η οποία θα προέλθει κυρίως από τις πρωτογενείς δαπάνες του προϋπολογισμού (περί τα 42 δισ. κατ’ έτος) με τους πιστωτές να ζητούν οι κωδικοί να γίνουν πιο συγκεκριμένοι.
«Ανοιχτός» παραμένει και ο τρόπος με τον οποίο κάποιες αστοχίες θα χαρακτηρίζονται ενδημικές, συνεπώς οι περικοπές θα λάβουν μόνιμο χαρακτήρα το επόμενο έτος, ή έκτακτες όπως για παράδειγμα οι δαπάνες για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, κάτι που ζητά η ελληνική πλευρά.