Είναι δεδομένο ότι οι άνθρωποι αλλάζουν, όσο περνούν οι δεκαετίες και όσο αυξάνονται οι τεχνολογικές ανακαλύψεις. Τον 19ο αιώνα δεν υπήρχε τηλέφωνο, σήμερα δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς κινητό τηλέφωνο. Πριν 50 χρόνια δεν υπήρχε τηλεόραση, σήμερα όλοι έχουν computer, tablet και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές. Διαφορετικά ήταν τα παιδιά της δεκαετίας του ΄50, άλλα του ΄80, άλλα σήμερα.
Είναι δεδομένο ότι οι άνθρωποι αλλάζουν, όσο περνούν οι δεκαετίες και όσο αυξάνονται οι τεχνολογικές ανακαλύψεις. Τον 19ο αιώνα δεν υπήρχε τηλέφωνο, σήμερα δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς κινητό τηλέφωνο. Πριν 50 χρόνια δεν υπήρχε τηλεόραση, σήμερα όλοι έχουν computer, tablet και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές. Διαφορετικά ήταν τα παιδιά της δεκαετίας του ΄50, άλλα του ΄80, άλλα σήμερα.
Σύμφωνα με τον ψυχίατρο κ. Στάθης Μπαρτζώκας, ο οποίος έχει ειδικευτεί στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία, αν ξεκινήσουμε από την βρεφική ηλικία, ο μεγαλύτερος φόβος του παιδιού είναι το άγχος αποχωρισμού, δηλαδή μην χάσει έναν ή και τους δύο γονείς του. Γι΄ αυτό κάθε φορά που κάποιος από τους δύο γονείς φεύγει από το σπίτι, αυτά κλαίνε.
Τα στοιχεία της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (ΕΨΕ) αποδεικνύουν, ότι στις μέρες μας 4 στους 10 γάμους οδηγούνται σε διαζύγιο, ενώ 3 στους 10 οι σύζυγοι μένουν μαζί μόνο για τα παιδιά, ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις δεν ξέρουμε τι γίνεται. Βλέπουμε, όπως λέει ο γιατρός, ότι το αρχέγονο άγχος αποχωρισμού στην πορεία της ζωής πολλές φορές επιβεβαιώνεται. Πολλά παιδιά ζουν με τον ένα γονέα ή γονείς σε δεύτερους γάμους κλπ. Ένα διαζύγιο μπορεί να κάνει το παιδί πιο αγχωμένο από ότι άλλα παιδιά της ηλικίας του. Ωστόσο, είναι στο χέρι των γονιών που χωρίζουν να μεγαλώσουν ένα παιδί ισορροπημένο, δίχως να αφήσουν να φαίνονται οι μεταξύ τους αντιθέσεις. Αυτό μπορεί να γίνει όταν κάνουν δραστηριότητες μαζί με το παιδί χωρίς τρίτα πρόσωπα και όταν δεν μαλώνουν μεταξύ τους, μπροστά στο παιδί.
Κάτι άλλο που γίνεται στις μέρες μας, σύμφωνα με τον κ. Μπαρτζώκα, είναι ότι τα παιδιά δεν μεγαλώνουν με την φυσική τους μητέρα γιατί αυτή εργάζεται, αλλά με άλλες γυναίκες, οι οποίες τα κρατούν. Όταν το παιδί χάσει την προσωπική επαφή με την μητέρα του νιώθει λυπημένο και γενικώς έξω από τα νερά του.
Παρατηρείται δε ιδιαίτερα, εθισμός στο διαδίκτυο και στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Πολλοί γονείς για να εξασφαλίσουν την ησυχία τους, αφήνουν τα παιδιά να σερφάρουν - όπως λέμε - και χάνονται έτσι στους λαβυρίνθους του internet. Αρκετές φορές δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για τις σελίδες που επισκέπτονται, μιας και αρκετοί γονείς είναι τεχνολογικά αναλφάβητοι. Ήδη στην Παιδοψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου Αγία Σοφία, νοσηλεύονται πολλά παιδιά με τέτοιου είδους εθισμό. Γενικώς, η τεχνολογία θα δημιουργήσει καινούριες ασθένειες οι οποίες ήταν άγνωστες πριν λίγα χρόνια.
Επίσης, πολλά παιδιά σήμερα έχουν κατάθλιψη λόγω της οικονομικής κατάστασης των γονέων τους που ως συνεπεία αυτής τα παιδιά δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τα θέλω τους. Ζούμε σε μια εποχή άκρατου καταναλωτισμού και όσο απέχει το θέλω από το μπορώ, τόσο το συναίσθημα του ελλείμματος αναπτύσσεται.
Ωστόσο, όπως σημειώνει ο γιατρός, να μην ξεχνάμε ότι μόλις πριν 30 χρόνια τα παιδιά μεγάλωναν στον δρόμο με πολύ περισσότερους κινδύνους από ότι σήμερα.
Οι γονείς πρέπει να είναι παρόντες, όπως λέει ο κ. Μπαρτζώκας, να αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά, να τα διαβάζουν, να παίζουν μαζί τους, να συζητούν. Αυτά είναι τα ισχυρότερα όπλα που διαθέτουν προκειμένου να μεγαλώσουν ευτυχισμένα και ισορροπημένα παιδιά.