Μόλις 250 ευρώ είναι το κόστος κατασκευής του Markus I- του προσθετικού μέλους που ανέπτυξαν ο Βασίλειος Χειλάς, τριτοετής φοιτητής στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και ο Γεώργιος Φιλανδριανός, τριτοετής φοιτητής της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ.
Μόλις 250 ευρώ είναι το κόστος κατασκευής του Markus I- του προσθετικού μέλους που ανέπτυξαν ο Βασίλειος Χειλάς, τριτοετής φοιτητής στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και ο Γεώργιος Φιλανδριανός, τριτοετής φοιτητής της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ.
Το Markus I παρουσιάστηκε στο Athens Science Festival, όπου είχε μεγάλη απήχηση, καθώς πρόκειται για ένα ιδιαίτερα επαναστατικό προσθετικό μέλος: Πέραν του χαμηλού του κόστους (σημειώνεται πως 250 ευρώ ήταν το κόστος κατασκευής του πρωτοτύπου), για τα δεδομένα των προσθετικών μελών, διαθέτει ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες, καθώς, όπως σημειώνουν οι δημιουργοί του, ελέγχεται αποκλειστικά με εγκεφαλικά κύματα και από την κίνηση των ματιών (χωρίς να απαιτείται κάποιου είδους χειρουργική επέμβαση), διαθέτει μεγάλη ενεργειακή αυτονομία καιδεν απαιτεί πρόσθετη στήριξη από υπολογιστικό σύστημα.
Ακόμη, οι δημιουργοί του τονίζουν τη δυνατότητα custom προσαρμογής του τόσο σε μηχανικό, όσο και σε προγραμματιστικό επίπεδο, ενώ το λογισμικό είναι γραμμένο σε ανοικτό κώδικα (open source code), παρέχοντας ελεύθερη πρόσβαση στους ενδιαφερόμενους προγραμματιστές για τη βελτίωση του Markus I, το οποίο βρίσκεται σε Beta version.
Όπως εξήγησε στο naftemporiki.gr ο κ. Χειλάς, «ο έλεγχος γίνεται μέσω μιας ασύρματης στέκας. Το χέρι το κινείς ασύρματα, δεν έχουμε επέμβαση σε νεύρο. Η στέκα αυτή “διαβάζει” ένα άθροισμα εγκεφαλικών κυμάτων και το σήμα αυτό το στέλνει ασύρματα μέσω Bluetooth στο τεχνητό μέλος, στο χέρι. Όταν έχουμε επιλέξει να κάνουμε κάτι και συγκεντρωθούμε σε αυτό, η κίνηση θα γίνει ασύρματα, χωρίς παρέμβαση και καλώδια. Έχουμε φτιάξει μια κλίμακα των 100 με όριο το 55 (σαν να προσπαθείτε να πολλαπλασιάσετε το 17 x 9)- δηλαδή, αν κάποιος συγκεντρωθεί πάνω από το 55, τότε το χέρι θα εκτελέσει τη συγκεκριμένη λειτουργία που έχει επιλέξει».
Η ιδέα, όπως αναφέρει, προέκυψε από ένα σεμινάριο εμβιομηχανικής βιοϊατρικής.
«Εκεί καταλάβαμε ότι η διαδικασία προσθετικής ενός μέλους είναι πολύ επίπονη για τον χρήστη και πολύ κοστοβόρα. Και στην προσπάθεια να λύσουμε αυτά τα προβλήματα αναπτύξαμε το Markus I, καθώς οι τιμές που είχαμε δει για προσθετικά μέλη ήταν πάρα πολύ υψηλές: μπορούσαν να φτάνουν μέχρι 30.000 ευρώ για ένα δεξί χέρι, στην ουσία για ένα κομμάτι πλαστικό, το οποίο κάλυπτε την αισθητική σκοπιά του ζητήματος, δεν έλυνε κάποιο λειτουργικό πρόβλημα» αναφέρει ο κ. Χειλάς.
«Συνολικά μας πήρε 8 μήνες. Μέσα στους πρώτους 2 μήνες είχαμε αναπτύξει τα σχέδια, αλλά η όλη διαδικασία πήγε πίσω λόγω capital controls, επειδή κάποια εξαρτήματα τα πήραμε από το εξωτερικό. Η εργασία έγινε στα σπίτια μας, ήταν μια πρωτοβουλία εντελώς δική μας, το κάναμε στον ελεύθερο χρόνο στο σπίτι μας» συμπληρώνει.
Όσον αφορά στο πώς επετεύχθη τόσο χαμηλό κόστος, ο κ. Χειλάς υπογραμμίζει ότι σημαντικός παράγοντας είναι η 3D εκτύπωση, που μείωσε πολύ το κόστος, καθώς δεν χρειάστηκε καλούπι, βιομηχανική παραγωγή, κάποιου είδους εργοστάσιο γενικότερα.
«Το γεγονός ότι βγήκε φθηνό βασίζεται εν μέρει και στα ίδια τα σχέδια: τόσο τα ηλεκτρονικά όσο και τα μηχανικά κατασκευάστηκαν έχοντας το κόστος κατά νου. Το πρώτο μας μέλημα ήταν να είναι φθηνό».
Σχετικά με τις προοπτικές περαιτέρω εξέλιξης/ εμπορικής αξιοποίησης, ο κ. Χειλάς αναφέρει ότι στο Athens Science Festival δεν υπήρξαν κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις: «Απλά είχαμε μερικές συζητήσεις με ορισμένα άτομα του χώρου- ανταλλάξαμε κάποια email αλλά δεν είχαμε κάποια ουσιαστική πρόταση μέχρι τώρα».
Ωστόσο, ανεξαρτήτως του ποια θα είναι η εξέλιξη, τονίζει τη σημασία του εγχειρήματος, υπογραμμίζοντας την καινοτομία της όλης υπόθεσης: «Για τα δεδομένα της Ελλάδας είναι κάτι αρκετά πρωτοποριακό και γνωρίζουμε ότι μπορεί να μη βρει ανταπόκριση, αλλά είναι κάτι καινούριο: Έγινε στην Ελλάδα, από 20χρονους, και έγινε με 250 ευρώ, και μάλιστα χωρίς επεμβατική μέθοδο».