«Ας μη μιλάμε τώρα για ύψος μέτρων, είναι πολύ νωρίς. Πρέπει πρώτα να περιμένουμε τα αποτελέσματα της Eurostat» στις 21 Απριλίου, δήλωσε o αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Ας μη μιλάμε τώρα για ύψος μέτρων, είναι πολύ νωρίς. Πρέπει πρώτα να περιμένουμε τα αποτελέσματα της Eurostat» στις 21 Απριλίου, δήλωσε o αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Μα όλοι μιλούν για το ύψος των μέτρων, για να επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018. Ολοι μιλούν για τα μέτρα - ρεζέρβα, γερμανικής εμπνεύσεως, συμβιβαστικής διαθέσεως, τα οποία είχε προαναγγείλει ήδη από την προηγούμενη Παρασκευή η Handelsblatt. Δεν είχαν προλάβει να προσγειωθούν στην Ουάσινγκτον όλοι οι πρωταγωνιστές και το βερολινέζικο σχέδιο ήταν σαφές. «Ένα είδος μεταρρυθμιστικού προγράμματος που θα “προκαταβάλλεται”».
Το ΔΝΤ, που βασίζεται σε πολύ απαισιόδοξα σενάρια, αφού κάηκε στο χυλό των πολλαπλασιαστών, θα υιοθετούσε τις προβλέψεις των Ευρωπαίων. Παράλληλα, όμως, Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ θα επέβαλαν και νέα μέτρα, που θα άρχιζαν να ισχύουν μόνο εάν η Αθήνα δεν «έπιανε» τους στόχους.
Μια περίεργη ισορροπία, για να μετακυλιστεί η φασαρία, ν’ αποδεσμευτεί η διαδικασία από των διαφορετικών θέσεων την ουσία. Η ουσία, όταν μιλάμε για ασθενή, είναι ότι μετακυλώ = υποτροπιάζω. Οι διαπραγματεύσεις, που σέρνονται από το φθινόπωρο, έχουν όλα τα χαρακτηριστικά νόσου. Έχουν υποτροπιάσει και ανεβαίνει ο λογαριασμός της νοσηλείας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, αν και ουδείς αμφισβητεί ότι είναι σημαντικό.
Στις 8 Φεβρουαρίου ο υπουργός Οικονομικών μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής ομολόγησε ότι «Η αξιολόγηση... αν πάει για Μάιο-Ιούνιο καήκαμε». Και ο λόγος για τον οποίον θα καούμε, όπως εξήγησε, είναι ότι «δεν θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε τον φαύλο κύκλο της οικονομίας σε ενάρετο. Ο χρόνος είναι μέρος της στρατηγικής...».
Τι γίνεται όταν η τακτική αντικαθιστά τη στρατηγική φαίνεται ότι δεν το μάθαμε καλά κι ας λένε οι στρατιωτικοί πολλά. Ενώ η μάχη δίνει έμφαση στον χώρο, η αντίσταση βασίζεται στον χρόνο. Δίχως αλλαγή φάσης, η επιρροή της τακτικής του χώρου αφοπλίζεται από την αντίσταση της στρατηγικής του χρόνου. Σε ποια φάση είμαστε;
Καταφέραμε... να μην καταγράφεται διαφορά φάσης στην «οικογένεια» των δανειστών.