Σύμφωνα με μία ευρέως αποδεκτή αντίληψη, η ανισότητα είναι αναπόφευκτο προϊόν της ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης. Το ταλέντο, η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα θα λάβουν αναπόφευκτα τη μερίδα του λέοντος από το παραγόμενο προϊόν και οι προσπάθειες για αναδιανομή του πλούτου δεν μπορεί παρά να είναι αντιπαραγωγική, γιατί αποδυναμώνουν τα κίνητρα που βοηθούν μία οικονομία να προοδεύει, γράφει η Caroline Freund.
Από την έντυπη έκδοση
Tης Caroline Freund
Senior Fellow στο Ινστιτούτο Διεθνούς Οικονομικής Peterson
Σύμφωνα με μία ευρέως αποδεκτή αντίληψη, η ανισότητα είναι αναπόφευκτο προϊόν της ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης. Το ταλέντο, η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα θα λάβουν αναπόφευκτα τη μερίδα του λέοντος από το παραγόμενο προϊόν και οι προσπάθειες για αναδιανομή του πλούτου δεν μπορεί παρά να είναι αντιπαραγωγική, γιατί αποδυναμώνουν τα κίνητρα που βοηθούν μία οικονομία να προοδεύει.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι πιο περίπλοκη. Δεν είναι όλες οι πηγές του πλούτου, ούτε όλες οι μορφές ανισότητας το ίδιο. Ο πλούτος που δημιουργείται, όταν νέα προϊόντα, διαδικασίες και τεχνολογίες υιοθετούνται, είναι πράγματι συνδεδεμένος με την ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη. Ο πλούτος, ωστόσο, που παράγεται με άλλα μέσα έχει πολύ μικρότερο αντίκτυπο, εάν όχι μηδενικό, στην οικονομία. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να μην αναδιανεμηθεί με ασφάλεια.