Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να απευθύνει στην Ελλάδα επίσημη αίτηση παροχής πληροφοριών σχετικά με την υποχρέωση που επιβάλλεται σε όλες τις επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης να έχουν ονομαστικές μετοχές που ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα.
Η Επιτροπή θεωρεί ότι η εν λόγω υποχρέωση δημιουργεί προβλήματα συμβατότητας με τις διατάξεις της Συνθήκης ΕΚ σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων και την ελευθερία εγκατάστασης.
Η αίτηση της Επιτροπής έχει τη μορφή προειδοποιητικής επιστολής, η οποία αποτελεί το πρώτο στάδιο διαδικασίας παράβασης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 226 της Συνθήκης ΕΚ. Η Ελλάδα καλείται να απαντήσει εντός προθεσμίας δύο μηνών.
Στο στόχαστρο της Επιτροπής οι νόμοι 1746/1988 (νόμος Κουτσόγιωργα), 2328/1995 (νόμος-Βενιζέλου) και ο 3310/2005 (ο ανασταλείς νόμος περί «βασικού μετόχου» της κυβέρνησης Καραμανλή) που απαιτούν από τις επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης – τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, εφημερίδες και περιοδικά – να έχουν ονομαστικές μετοχές που ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα (σύμφωνα με τη διατύπωση του νόμου «ονομαστικές μέχρι φυσικού προσώπου»).
Σύμφωνα με την Επιτροπή, οι διατάξεις αυτές περιορίζουν σημαντικά τις δυνατότητες επένδυσης και εγκατάστασης εταιρειών που είναι νόμιμα εγκατεστημένες στα άλλα κράτη μέλη όταν δεν υπάρχουν παρόμοιες νομοθετικές διατάξεις στις χώρες της εγκατάστασής τους, και επιπλέον εισάγουν ένα ειδικό καθεστώς για τις εταιρείες αυτές.
Λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που διαθέτει, η Επιτροπή θεωρεί ότι η ελληνική νομοθεσία προκαλεί περιορισμούς που είναι αντίθετοι με τις αρχές της Συνθήκης ΕΚ έναντι εταιρειών άλλων κρατών μελών που θα επιθυμούσαν να επενδύσουν σε ελληνική επιχείρηση μέσων ενημέρωσης ή να εγκατασταθούν στην ελληνική επικράτεια. Η νομοθεσία αυτή, τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση της Κομισιόν, δεν φαίνεται να δικαιολογείται για λόγους δημοσίας τάξεως, δημοσίας υγείας ή δημοσίας ασφάλειας που θα μπορούσαν να αιτιολογήσουν καθεστώς παρέκκλισης για ξένους υπηκόους όσον αφορά την ελευθερία εγκατάστασης, και, εν πάση περιπτώσει, δεν θεωρείται ούτε κατάλληλη ούτε ανάλογη σε σχέση με στόχο που ανταποκρίνεται σε επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος που αναγνωρίζεται από το Δικαστήριο, όπως η διαφάνεια των εταιρειών και η πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης.