Πολιτιστικά
Πέμπτη, 14 Απριλίου 2016 08:10

Εγκληματική εμφύτευση, ματωμένο πάθος και ουτοπική φωτιά

Μια ανατρεπτική ιατρική επέμβαση άνευ προηγουμένου, ένα τραγικά ανεξέλεγκτο πάθος, μια μάνα που εγκαταλείπει την κόρη της, για να μεγαλώσει ένα ξένο παιδί, ένα ταξίδι που ωθεί στην ακολασία έναν μελλόνυμφο νέο και η αναδρομή σε μια μεγαλειώδη απεργία κεντούν τον καμβά αυτής της κινηματογραφικής εβδομάδας.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]

Μια ανατρεπτική ιατρική επέμβαση άνευ προηγουμένου, ένα τραγικά ανεξέλεγκτο πάθος, μια μάνα που εγκαταλείπει την κόρη της, για να μεγαλώσει ένα ξένο παιδί, ένα ταξίδι που ωθεί στην ακολασία έναν μελλόνυμφο νέο, η σκιαγράφηση του μεταναστευτικού προβλήματος στην ιταλική Λαμπεντούζα και η αναδρομή σε μια μεγαλειώδη απεργία κεντούν τον καμβά αυτής της κινηματογραφικής εβδομάδας.

«Criminal»

Ένας επικίνδυνος εγκληματίας κρατά στα χέρια του την τύχη της Γης, στο θρίλερ δράσης του Άριελ Βρόμεν, με τον - βραβευμένο με Όσκαρ  - Τομι Λι Τζόουνς, τους - υποψήφιους για Όσκαρ - Κέβιν Κόστνερ και Γκάρι Όλντμαν και τους Ράιαν Ρέινολντς, Άλις Ιβ, Γκαλ Γκαντότ, Σκοτ Άντκινς και Μάικλ Πιτ. Όταν ένας πράκτορας της CIA σκοτώνεται μετά την ανακάλυψη εξαιρετικά σημαντικών στοιχείων, ένας εκκεντρικός νευροχειρουργός επιστρατεύεται για μια ανατρεπτική ιατρική επέμβαση άνευ προηγουμένου. Σκοπός της είναι η εμφύτευση του DNA του νεκρού πράκτορα σε έναν άλλο άνθρωπο, για να μπορέσουν να μάθουν τις πληροφορίες. Όμως, ο μόνος, που πληροί τους όρους συμβατότητας, είναι ένας άκρως απρόβλεπτος και επικίνδυνος κακοποιός με βαρύ ποινικό μητρώο.

«Ματωμένος γάμος»

Έχοντας αποσπάσει 2 βραβεία Γκόγια από 12 συνολικά υποψηφιότητες, το ισπανικό δράμα της Πάουλα Ορτίθ - με τους Ίνμα Κουέστα, Άλεξ Γκαρθία, Ασιέρ Ετσεαντία, Λετίθια Ντολέρα, Λουίσα Γκαβάσα και Κάρλος Άλβαρεθ - αποτελεί μια ελεύθερη απόδοση του ομώνυμου έργου του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Στην τραγική αυτή ερωτική ιστορία, μία γυναίκα ετοιμάζεται για τον γάμο της με τον παιδικό της φίλο. Όμως, υπάρχει κι ένας άλλος άνδρας, που γεννά ένα πάθος ισχυρότερο από οτιδήποτε άλλο. Πριν την τελετή, μια γριά ζητιάνα προτρέπει τη νύφη να μην τον παντρευτεί, αν δεν τον αγαπά, και της χαρίζει δυο γυάλινα στιλέτα.

«Η δεύτερη μάνα»

Προσεγγίζοντας με χιούμορ και διεισδυτική ματιά το θέμα της μητρότητας, της ανατροφής των ξένων παιδιών και των κοινωνικών διαφορών, το δράμα της Άνα Μουιλαέρτ απέσπασε το βραβείο ερμηνείας, για τη Ρεγκίνα Κασέ, στο Φεστιβάλ Sundance, το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2015 και ήταν η επίσημη πρόταση της Βραζιλίας για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας 2015. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας, η οποία αφήνει - για οικονομικούς λόγους - το κοριτσάκι της και πηγαίνει σε μια άλλη πόλη, για να εργαστεί ως νταντά του παιδιού μιας οικογένειας. Όταν, 13 χρόνια μετά, την επισκέπτεται η κόρη της, οι ισορροπίες ταράζονται και την οδηγούν σε αναθεώρηση της ζωής της. 

«Είναι μια ταινία για ένα σύστημα κοινωνικών δομών, που ισχύει στην κουλτούρα της Βραζιλίας από την αποικιοκρατική εποχή και συνεχίζει να επηρεάζει τη συναισθηματική αρχιτεκτονική της χώρας μέχρι σήμερα» εξηγεί η σεναριογράφος και σκηνοθέτιδα. «Άρχισα να γράφω το σενάριο πριν από 20 χρόνια, όταν απέκτησα το πρώτο μου παιδί και κατάλαβα πόσο ευγενής δουλειά είναι να ανατρέφεις ένα παιδί. Παράλληλα, πρόσεξα το πόσο αυτή η δουλειά υποτιμάται από τη βραζιλιάνικη κουλτούρα. Τις περισσότερες φορές, αντί να φροντίζουμε οι ίδιοι τα παιδιά μας, προσλαμβάνουμε μια εσωτερική νταντά και αναθέτουμε, έτσι, σε κάποιον άλλο το κομμάτι, που θεωρείται πιο ανιαρό και εξοντωτικό.

Αυτό, που, συνήθως, ξεχνάμε, είναι ότι αυτές οι νταντάδες αφήνουν τα δικά τους παιδιά με κάποιον άλλο, για να λειτουργήσουν σε αυτό το σχήμα. Το κοινωνικό αυτό παράδοξο μού έκανε εντύπωση ως ένα από τα πιο σημαντικά στη Βραζιλία, γιατί τα παιδιά βγαίνουν πάντα χαμένα. Και αυτά των εργοδοτών και αυτά των νταντάδων. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα στο υπόβαθρο του πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Μεγαλώνουν με πραγματική τρυφερότητα; Η τρυφερότητα είναι κάτι που αγοράζεται; Και αν ναι, ποιο είναι το αντίτιμο;».

«Φωτιά στη θάλασσα»

Κάτοχος της Χρυσής Άρκτου καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2016, το ντοκιμαντέρ του Τζιανφράνκο Ρόσι απεικονίζει τη ζωή στο ιταλικό νησί της Λαμπεντούζα, στην πρώτη γραμμή της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής κρίσης. Αν και βρίσκεται περίπου 200 χιλιόμετρα ανοικτά της νότιας ακτής της Ιταλίας, η Λαμπεντούζα έχει γίνει πρωτοσέλιδο παγκοσμίως, τα τελευταία χρόνια, σαν το πρώτο λιμάνι εισόδου για εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, που ελπίζουν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην Ευρώπη. Η ταινία καταγράφει την ιστορία του νησιού, τον πολιτισμό και την τρέχουσα καθημερινή πραγματικότητα των 6.000 κατοίκων του, καθώς εκατοντάδες μετανάστες φτάνουν στις ακτές του, σε εβδομαδιαία βάση.

«Άτακτος παππούς»

Ένας αντισυμβατικός παππούς παρασέρνει τον εγγονό του στην ακολασία, στην κωμωδία του Νταν Μέιζερ, με τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ζακ Έφρον, Τζούλιαν Χιου, Όμπρι Πλάζα, Ντέρμοτ Μαλρόνι και Άνταμ Πέιλι. Στις παραμονές του γάμου του με την κόρη του αφεντικού του, που θα του εξασφαλίσει μια θέση συνέταιρου στη δικηγορική εταιρεία που εργάζεται, ένας σεμνός και μετρημένος νέος δέχεται να κάνει ένα ταξίδι με τον ακόλαστο παππού του. Και όλα βγαίνουν εκτός ορίων.

«Ουτοπία 1961»

Βασισμένο στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Πόγκα, ο οποίος ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της μεγαλειώδους απεργίας των μεταλλωρύχων του Λαυρίου, το 1961, το δράμα του Κώστα Φιλιούση αποτυπώνει σκηνές της καθημερινότητας των κατοίκων του Λαυρίου, σκιαγραφώντας το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο εκείνης της ταραγμένης εποχής. Η αφήγηση αναπτύσσεται σε τρεις παράλληλους άξονες. Στον πρώτο, καταγράφεται η εξέλιξη της απεργίας, με υποκείμενο τους απεργούς μεταλλωρύχους στον εργασιακό τους χώρο. Ο δεύτερος ξεδιπλώνει τη στάση των κατοίκων της πόλης του Λαυρίου και ο τρίτος, την αντίδραση της γαλλικής εταιρείας, της κυβέρνησης, του κράτους και του παρακράτους.