Μήπως παίζουν με τα ρολόγια και τα λόγια;

Από την έντυπη έκδοση 

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Να μεταφερθούν στα κέντρα υποδοχής και να μην επιχειρούν επικίνδυνες και παράτυπες διαδρομές, κάλεσε τους πρόσφυγες η αναπληρώτρια εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σχολιάζοντας τα επεισόδια στα σύνορα Ελλάδας - ΠΓΔΜ.

Ας υποθέσουμε ότι οι 11.194 πρόσφυγες και μετανάστες της Ειδομένης και οι 4.510 του Πειραιά κλείνουν τ’ αφτιά σε «αλληλέγγυους» και λοιπούς αφερέγγυους, σκίζουν τα φυλλάδια που τους υπόσχονται έξοδο στη Γη της Επαγγελίας, γιατί η μετάβαση στη Γερμανία δεν εξαρτάται από την Ελληνική Δημοκρατία, αφήνουν το λιμάνι, απελευθερώνουν το εθνικό δίκτυο ή τη σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει τη χώρα με την υπόλοιπη Ευρώπη και ζητούν να μεταφερθούν στις δομές φιλοξενίας.

Υπάρχουν έτοιμες 14.000-15.000 θέσεις; Υπάρχουν κατάλληλα σημεία υποδοχής με τα στοιχειώδη (σίτιση, πόσιμο νερό, βασικά είδη ένδυσης και ιατρική περίθαλψη, επαρκή και διαρκή ενημέρωση και απρόσκοπτη πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου) και κυρίως προοπτική ή μήπως βολεύει η κατάσταση μέχρι να...; Μήπως είναι μία παραλλαγή της γερμανικής παραδοχής για το δημοσιονομικό («Βοηθούμε την Ελλάδα αγοράζοντας χρόνο. Θα βρούμε και πάλι μια λύση»);

Μήπως έτσι θεωρεί και η Αθήνα ότι βοηθά αυτούς τους 15.000 και πλέον εγκλωβισμένους στα δύο άτυπα hotspots, αγοράζοντας χρόνο, μέχρι να καλύψει τα προβλήματα και τις ελλείψεις σε εγκαταστάσεις και ανθρώπινους πόρους;

Μήπως παίζουν με τα ρολόγια και με τα λόγια, τα ευχολόγια, τις παρακλήσεις, την εκδήλωση αισθημάτων, ενώ το μόνο σχέδιο είναι «βλέποντας και κάνοντας», όταν δεν είναι «βλέποντας και σχολιάζοντας» για «τους χθεσινούς δαρμένους - αυριανούς τζιχαντιστές»;

Μήπως την «ντροπή για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό» την πήρε ο άνεμος κι έμεινε μια εικόνα κονισαλέα, που ζητά έργα θαρραλέα κι όχι ευαισθησία φευγαλέα;

Πόσα ερωτηματικά να καταπιείς; Θέλω πολύ να μην πάρω τοις μετρητοίς την απώλεια (ελέγχου). «Είναι τερατολόγος μελοδραματική». Θέλω, μα η παραμονή σε άλλον πλανήτη δεν χωνεύεται.