Ερευνητές του ΜΙΤ ανέπτυξαν ένα φορητό, «συμπαγές» σύστημα παρασκευής φαρμάκων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή φαρμακευτικών προϊόντων on demand, δηλαδή κατά περίπτωση και παραγγελία.
Ερευνητές του ΜΙΤ ανέπτυξαν ένα φορητό, «συμπαγές» σύστημα παρασκευής φαρμάκων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή φαρμακευτικών προϊόντων on demand, δηλαδή κατά περίπτωση και παραγγελία.
Τα πλεονεκτήματα ενός τέτοιου συστήματος είναι κάτι παραπάνω από εμφανή, καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ταχεία παραγωγή φαρμάκων σε περίπτωση ξεσπασμάτων επιδημιών, ή για την αντιμετώπιση της έλλειψης φαρμάκου που μπορεί να προκύψει από το κλείσιμο ή την παύση της λειτουργίας ενός εργοστασίου.
«Σκεφτείτε το σαν εφεδρεία εκτάκτου ανάγκης για παρασκευή φαρμάκων» λέει ο Άλαν Μάιερσον, καθηγητής του ΜΙΤ (Τμήμα Χημικών Μηχανικών). «Σκοπός δεν είναι η αντικατάσταση των παραδοσιακών μεθόδων παρασκευής, αλλά η παροχή μιας εναλλακτικής σε τέτοιες έκτακτες καταστάσεις».
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε από τη DARPA του αμερικανικού Πενταγώνου και το σύστημα μπορεί να παράξει τέσσερα φάρμακα: Benadryl, λιδοκαΐνη, Valium και Prozac. Ειδικότερα, είναι δυνατή η παρασκευή 1.000 δόσεων ενός φαρμάκου μέσα σε 24 ώρες. Ακόμα, μέσω της αλλαγής συγκεκριμένων εξαρτημάτων είναι δυνατή η παραμετροποίηση του συστήματος για την παραγωγή διαφορετικών φαρμάκων.
Επίσης, όπως εκτιμάται, ένα από τα πλεονεκτήματα του συστήματος αυτού είναι η δυνατότητα παραγωγής μικροποσοτήτων φαρμάκων των οποίων η παρασκευή θα ήταν απαγορευτική από οικονομικής πλευράς σε μεγάλες εγκαταστάσεις- τις περιπτώσεις των «ορφανών φαρμάκων», δηλαδή αυτών που χρειάζεται μικρός αριθμός ασθενών.
Οι ερευνητές εργάζονται ήδη στη δεύτερη φάση του προγράμματος, που περιλαμβάνει τη μείωση του μεγέθους κατά 40% και την παραγωγή φαρμάκων των οποίων οι χημικές συνθέσεις είναι πιο δύσκολες. Ακόμη, δουλεύουν πάνω στην παραγωγή ταμπλετών, που είναι πιο πολύπλοκες από τα φάρμακα σε υγρή μορφή.