Ενα πράγμα παγίωσε το τέλος του πρώτου τριμήνου: τη δυσκολία να προβλέψει κάποιος την προοπτική της παγκόσμιας οικονομίας, καθώς τα δεδομένα αλλάζουν με ραγδαίο ρυθμό. Και αυτό φαίνεται να δικαιώνει τις Κασσάνδρες που έκαναν λόγο για ένα ιδιαίτερα δύσκολο και ευμετάβλητο 2016. Το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους υπενθύμισε στους επενδυτές πόσο πολύ οι αγορές μπορούν να σε ξαφνιάσουν. Και δυστυχώς, οι εκπλήξεις δεν είναι πάντα ευχάριστες, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Εφης Τριήρη
[email protected]
Ενα πράγμα παγίωσε το τέλος του πρώτου τριμήνου: τη δυσκολία να προβλέψει κάποιος την προοπτική της παγκόσμιας οικονομίας, καθώς τα δεδομένα αλλάζουν με ραγδαίο ρυθμό. Και αυτό φαίνεται να δικαιώνει τις Κασσάνδρες που έκαναν λόγο για ένα ιδιαίτερα δύσκολο και ευμετάβλητο 2016. Το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους υπενθύμισε στους επενδυτές πόσο πολύ οι αγορές μπορούν να σε ξαφνιάσουν. Και δυστυχώς, οι εκπλήξεις δεν είναι πάντα ευχάριστες.
Οταν άρχισε το 2016, η επικρατούσα άποψη ήταν ότι οι μετοχές, ειδικά σε Ευρώπη και Ιαπωνία, θα αποτελούσαν το πλέον ευνοημένο ενεργητικό, ότι τα κρατικά ομόλογα θα προσέφεραν μικρή αξία και ότι οι αναδυόμενες αγορές θα εξακολουθούσαν να είναι υπερβολικά ριψοκίνδυνες και προβληματικές, όπως «λέει» η WSJ. Η 31η Μαρτίου έστειλε πολύ διαφορετικά μηνύματα στους επενδυτές: παρά το γεγονός ότι ανέκαμψαν από τα χαμηλά του Φεβρουαρίου, ο ευρωπαϊκός χρηματιστηριακός δείκτης Stoxx Europe 600 κατέγραψε τριμηνιαίες απώλειες 7% και ο ιαπωνικός Nikkei 11,2%.
Οι τιμές των κρατικών ομολόγων ενισχύθηκαν, με πρωταγωνιστή τα κέρδη 5,2% των βρετανικών. Και ο δείκτης Bovespa της Βραζιλίας αυξήθηκε περισσότερο από 15%, με τα ομόλογα των αναδυόμενων να παρουσιάζουν δυναμικές επιδόσεις, σύμφωνα με στοιχεία της Deutsche Bank. Υπήρξε όμως ακόμη μία ανατροπή και αυτή αφορά το δολάριο. Το αμερικανικό νόμισμα απώλεσε περίπου 5% της αξίας του έναντι του ευρώ και 7% έναντι του γιεν και αυτό ακριβώς εξηγεί τις χαμηλές επιδόσεις των ευρωπαϊκών και ιαπωνικών μετοχών, δεδομένου ότι οι αγορές αυτές έβρισκαν στο παρελθόν στήριγμα στα ασθενέστερα νομίσματά τους. Το αποτέλεσμα;
Τα κρατικά ομόλογα είναι τώρα ακόμη πιο ακριβά, εφόσον η απόδοση του 10ετούς γερμανικού βρίσκεται μόλις στο 0,15% και οι μετοχές δεν προσφέρουν αξιοσημείωτη αξία. Και μέσα σε όλα αυτά, η νομισματική πολιτική κινείται με έναν ακόμη πιο μυστήριο τρόπο, που δεν φαίνεται να είναι αποδοτικός, προκαλώντας πολλά ερωτήματα στους επενδυτές καθώς βλέπουν να ανοίγονται ευκαιρίες στις κατηγορίες ενεργητικού που δεν «αγαπούσαν» ιδιαίτερα. Ούτε και μπορούν να δώσουν και πολλές απαντήσεις για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, κάτι που κάνει ακόμη πιο βασανιστικό το δεύτερο τρίμηνο που μόλις άρχισε....