Η διπλή τρομοκρατική επίθεση των τζιχαντιστών στο αεροδρόμιο και το μετρό των Βρυξελλών, που έρχεται να προστεθεί στα χτυπήματα του περασμένου Νοεμβρίου στο Παρίσι, δίνει πρόσφορο έδαφος σε ακραίες πολιτικές δυνάμεις, αλλά και κυβερνήσεις στην Ε.Ε., οι οποίες τους τελευταίους μήνες καλλιεργούν συστηματικά την ισλαμοφοβία, επιχειρώντας να συνδέσουν την τρομοκρατία με το προσφυγικό πρόβλημα, γράφει ο Νίκος Μπέλλος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Νίκου Μπέλλου
Η διπλή τρομοκρατική επίθεση των τζιχαντιστών στο αεροδρόμιο και το μετρό των Βρυξελλών, που έρχεται να προστεθεί στα χτυπήματα του περασμένου Νοεμβρίου στο Παρίσι, δίνει πρόσφορο έδαφος σε ακραίες πολιτικές δυνάμεις, αλλά και κυβερνήσεις στην Ε.Ε., οι οποίες τους τελευταίους μήνες καλλιεργούν συστηματικά την ισλαμοφοβία, επιχειρώντας να συνδέσουν την τρομοκρατία με το προσφυγικό πρόβλημα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες θα επηρεάσουν αρνητικά τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη.
Αυτό αναμένεται να έχει δυσμενείς επιπτώσεις, κυρίως στη χώρα μας, η οποία λόγω γεωγραφικής θέσης βρίσκεται και στο επίκεντρο των προσφυγικών ροών. Σε επίπεδο Ε.Ε., οι επιθέσεις στη βελγική πρωτεύουσα εντείνουν δύο σημαντικά προβλήματα που ήδη απασχολούσαν κοινοτικούς αξιωματούχους και κράτη μέλη.
Το πρώτο είναι η συνθήκη του Σένγκεν, η λειτουργία της οποίας, μετά τα χτυπήματα στο Παρίσι, αλλά και την αύξηση της εισόδου προσφύγων από την Τουρκία, είχε ανασταλεί σε πολλά κράτη μέλη με την επιβολή ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα.
Η αναστολή λειτουργίας της ζώνης του Σένγκεν, εάν διατηρηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα, θα οδηγήσει στην κατάργησή της και αυτό θα δημιουργήσει πολιτικά και οικονομικά προβλήματα.
Πολιτικά γιατί κατάρρευση διευρυμένης συνεργασίας (μετέχουν 22 κράτη μέλη) δεν έχει καταγραφεί ποτέ στην Ε.Ε., που σημαίνει ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο.
Οικονομικά γιατί η φύλαξη των εσωτερικών συνόρων θα είχε μεγάλο κόστος για τα κράτη μέλη και ζημιά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για τις επιχειρήσεις, εξαιτίας των καθυστερήσεων στη διέλευση από τη μια χώρα στην άλλη. Το δεύτερο πρόβλημα που επηρεάζει άμεσα και την Ελλάδα αφορά την κατανομή των βαρών στο προσφυγικό.
«Επειτα από αυτά που συνέβησαν στις Βρυξέλλες δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να πούμε ότι συμφωνούμε να δεχθούμε οποιονδήποτε αριθμό προσφύγων» δήλωσε αμέσως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη βελγική πρωτεύουσα η πρωθυπουργός της Πολωνίας Μπεάτα Σίντλο.
Δήλωση καθαρά προσχηματική, καθώς η Πολωνία και οι άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, παρότι έχουν συμφωνήσει από το φθινόπωρο στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο, αρνούνται να πάρουν πρόσφυγες από την Ελλάδα και την Ιταλία.
Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό οι ανατολικές χώρες δέχονταν πολύ μεγάλες πιέσεις από τις Βρυξέλλες και άλλα κράτη μέλη και όλα έδειχναν ότι θα άλλαζαν στάση.
Τώρα βρήκαν την ευκαιρία που ζητούσαν, ισχυρίζονται ότι μέσα στους πρόσφυγες υπάρχουν και τρομοκράτες και αρνούνται να πάρουν αυτούς που τους αναλογούν.
Η εξέλιξη αυτή, σε συνδυασμό με το ουσιαστικό «σφράγισμα» των βορείων συνόρων, καθιστά τη χώρα μας όμηρο της Τουρκίας.
Εάν η Αγκυρα τηρήσει τη συμφωνία με την Ε.Ε. και περιορίσει τη ροή προς την Ελλάδα, τότε έχει καλώς, αν όχι οι σημερινοί 50.000 πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα θα αυξηθούν κατακόρυφα με όλες τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που αυτό θα συνεπάγεται.