Ενα κοριτσάκι βάζει την τελευταία πινελιά σε ένα υπαίθριο πίνακα στο κέντρο του Κιέβου, με θέμα την «πορτοκαλί επανάσταση», την εξέγερση των οπαδών της αντιπολίτευσης στα τέλη του 2004. Τον πίνακα φιλοτέχνησαν 2.004 άνθρωποι από όλες τις περιοχές της Ουκρανίας και από άλλες επτά χώρες. Κάθε επίδοξος καλλιτέχνης, συμπεριλαμβανομένου του ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιουστσένκο, ζωγράφισε μια μικρή επιφάνεια. Το έργο άρχισε το Νοέμβριο του 2004, μεσούσης της «πορτοκαλί επανάστασης», που έφερε στην εξουσία τον Γιουστσένκο, και διήρκεσε 249 ημέρες.
Η μεγαλύτερη στην ιστορία της Ουκρανίας νοθεία σε εκλογές, συνοδευόμενη με την άνευ προηγουμένου πίεση στους ψηφοφόρους και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθεροτυπίας και των δημοκρατικών ελευθεριών, είχε ως αποτέλεσμα τη λαϊκή ειρηνική αντίσταση. Συλλαλητήρια διαμαρτυρίας κατά της νοθείας, αποκλεισμός του προεδρικού και κυβερνητικού μεγάρου, όπως και η παραμονή των διαδηλωτών στην κεντρική πλατεία του Κιέβου υπήρξαν οι αιτίες και τα σύμβολα της ανανέωσης της χώρας.
Για την ιστορία, μια ομάδα ανώτερων αξιωματούχων των υπηρεσιών πληροφοριών επέλεξαν να μην ακολουθήσουν τη γραμμή του προέδρου Kούτσμα, και άμεσα ή έμμεσα, στήριξαν τον εν αναμονή πρόεδρο της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιουστσένκο. Η «συμμαχία» αυτή φαίνεται ότι δεν ξεκίνησε με τις διαδηλώσεις. Πολύ πιο πριν, οι μυστικές υπηρεσίες είχαν ανοίξει διόδους επικοινωνίας με τη φιλοδυτική αντιπολίτευση. Υπήρχαν κοινοί πολιτικοί στόχοι ή απλώς ήταν η ρεαλιστική συνειδητοποίηση ότι ο Γιουστσένκο κερδίζει το παιχνίδι;