Η έξοδος της Ειδομένης εγείρει αναμφίβολα ερωτήματα. Ποιοι είναι αυτοί που κάνουν πολιτική με τον πόνο των άλλων και πού χάνεται κάθε λογική; Ποιοι τύπωσαν το φυλλάδιο και ποιοι ήταν οι επαγγελματίες αλληλέγγυοι, που είπαν να περάσουν πρόσφυγες στην άλλη πλευρά των συνόρων με την ΠΓΔΜ(;), γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρζινάκη
[email protected]
Η έξοδος της Ειδομένης εγείρει αναμφίβολα ερωτήματα. Ποιοι είναι αυτοί που κάνουν πολιτική με τον πόνο των άλλων και πού χάνεται κάθε λογική; Ποιοι τύπωσαν το φυλλάδιο και ποιοι ήταν οι επαγγελματίες αλληλέγγυοι, που είπαν να περάσουν πρόσφυγες στην άλλη πλευρά των συνόρων με την ΠΓΔΜ;
Ποιες ΜΚΟ, ελληνικές και ξένες, δραστηριοποιούνται στη χώρα για το προσφυγικό; Με πόσα άτομα και ποια η δράση και ο σκοπός κάθε μίας εξ αυτών; Ποιες αδειοδοτήσεις διαθέτουν και ποια κρατική υπηρεσία έχει την ευθύνη για την επιτήρηση και λειτουργία τους;
«Αν είναι αλλοδαποί, πρέπει να διώξει η Ελλάδα από το έδαφός της αμέσως όλους τους αλλοδαπούς που κάνουν πολιτική στο έδαφός μας, να τους μαντρώσει και να τους βάλει σε αεροπλάνα και να τους στείλει από εκεί που ήρθαν. Αν είναι, όμως, Ελληνες έχουν βαρύτατες ποινικές ευθύνες. Οι φιλάνθρωποι αυτοί, αν δεν μπορούν να καλύψουν το αντικείμενο της φροντίδας τους, τελικά καταντούν δολοφόνοι... Αυτές οι αριστερόφρονες, δήθεν εθελοντικές οργανώσεις, οι οποίες τα πιάνουν από παντού όταν μπορούν, αυτοί είναι δολοφόνοι» άστραψε και βρόντηξε πρώην υπουργός.
Καλά και πάγκαλα τα αστραπόβροντα, αλλά ανασκαλεύοντας την απόδραση με ώθηση θολώνουν τα νερά της επιφάνειας. Εκεί είναι ο καταυλισμός, απ’ όπου απουσιάζει το κράτος. Το θέμα δεν είναι αυτοί που προσπαθούν να υπαγορεύσουν τον χρόνο και τον τρόπο του «παιχνιδιού», με τους εγκλωβισμένους, αλλά η πολιτική. Αφησε ανοιχτή την πόρτα, αγνοώντας έναν βασικό νόμο της Φυσικής. Τα αέρια καταλαμβάνουν όσο χώρο τους εκχωρήσεις. Και η πολιτική εκχώρησε ένα μέρος της εξουσίας της και τώρα υποδύεται τον βασιλιά Ληρ. Αναμενόμενα τα όσα επακολουθούν, από την «παραπληροφόρηση από επιτήδειους» και τη «διακίνηση φυλλαδίων» έως το αλαλούμ, την εκμετάλλευση και την άλωση.
Αναμενόμενα τα όσα επακολουθούν, σε όλους, εκτός από τον Ληρ.