Μια θέση, όχι στο μενού κάποιου εστιατορίου, αλλά στον κατάλογο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO διεκδικεί η ναπολιτάνικη πίτσα.
Μια θέση, όχι στο μενού κάποιου εστιατορίου, αλλά στον κατάλογο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO διεκδικεί η ναπολιτάνικη πίτσα.
Σε ανακοίνωσή της, η εθνική επιτροπή της Ιταλίας για την UNESCO ανέφερε ότι ότι ψήφισε ομόφωνα υπέρ της προστασίας της ναπολιτάνικης πίτσας ως τμήμα της πολιτιστικής και γαστρονομικής κληρονομιάς της χώρας.
Εάν η UNESCO αποδεχθεί την υποψηφιότητα, η παραδοσιακή πίτσα της Νάπολης θα συμπεριληφθεί στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας ως «Η Παραδοσιακή Τέχνη των Παρασκευαστών της Ναπολιτάνικης Πίτσας».
Η παραδοσιακή ναπολιτάνικη πίτσα έχει σχετικά λεπτή ζύμη. Το έδεσμα ψήνεται σε φούρνο με ξύλα και έχει δύο βασικές εκδοχές: τη Μαρινάρα (ντομάτα, σκόρδο, ρίγανη και ελαιόλαδο) και τη Μαργαρίτα (ντομάτα, μοτσαρέλα, ελαιόλαδο και βασιλικό).
Σύμφωνα με την παράδοση, η πίτσα Μαργαρίτα παρασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1889 από έναν Ιταλό σεφ προς τιμήν της βασίλισσας Μαργαρίτας, η οποία επισκεπτόταν την πόλη.