Στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, η εισοδηματική ανισότητα έχει αναδειχθεί, μαζί με τρομοκρατία, κλιματική αλλαγή, πανδημίες και οικονομική στασιμότητα, σε ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της διεθνούς πολιτικής ατζέντας. Και όμως, παρά την όλη προσοχή, ελάχιστες πιθανά αποτελεσματικές λύσεις έχουν προταθεί. Ο εντοπισμός των καλύτερων πολιτικών για τη γεφύρωση των ανισοτήτων παραμένει ακόμη γρίφος, γράφει η Dambisa Moyo.
Από την έντυπη έκδοση
Της Dambisa Moyo*
Στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, η εισοδηματική ανισότητα έχει αναδειχθεί, μαζί με τρομοκρατία, κλιματική αλλαγή, πανδημίες και οικονομική στασιμότητα, σε ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της διεθνούς πολιτικής ατζέντας. Και όμως, παρά την όλη προσοχή, ελάχιστες πιθανά αποτελεσματικές λύσεις έχουν προταθεί. Ο εντοπισμός των καλύτερων πολιτικών για τη γεφύρωση των ανισοτήτων παραμένει ακόμη γρίφος.
Για να κατανοήσουμε το γιατί το πρόβλημα προκαλεί σύγχυση στους υπευθύνους χάραξης πολιτικής, είναι χρήσιμο να συγκρίνει κανείς τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου. Οι ΗΠΑ είναι μια φιλελεύθερη δημοκρατία με μια οικονομία βασιζόμενη στους κανόνες της αγοράς, στην οποία οι συντελεστές της παραγωγής υπάγονται σε ιδιωτικό ιδιοκτησιακό καθεστώς. Η Κίνα, στον αντίποδα, κυβερνάται από μια πολιτική τάξη που περιφρονεί τη δημοκρατία.