Με τη διαχείριση του Προσφυγικού στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, με την Κορυφή των «28» για Προσφυγικό/Μεταναστευτικό να προσελκύει τους μεγάλους προβολείς, δεν είναι περίεργο που «το ελληνικό ζήτημα» όπως το γνωρίζαμε με την υπόθεση της διαχείρισης της διαβόητης αξιολόγησης έχει πάει πίσω, γράφει ο Αντώνης Δ. Παπαγιαννίδης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Α. Δ. Παπαγιαννίδη
[email protected]
Με τη διαχείριση του Προσφυγικού στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, με την Κορυφή των «28» για Προσφυγικό/Μεταναστευτικό (και για την ανταπόκριση της Ε.Ε. στα αιτήματα-απαιτήσεις της Μεγάλης Βρετανίας ώστε να μην προκύψει Brexit: μην το παραβλέπουμε...) να προσελκύει τους μεγάλους προβολείς, δεν είναι περίεργο που «το ελληνικό ζήτημα» όπως το γνωρίζαμε με την υπόθεση της διαχείρισης της διαβόητης αξιολόγησης έχει πάει πίσω. Αλλωστε, διάβολε!, μετά το τελευταίο Eurogroup και ο πολύς Γερούν Ντέισελμπλουμ και το δίδυμο Μοσκοβισί/Ντομπρόβσκις είχαν κάνει θετικούς θορύβους για τις προοπτικές της διαπραγμάτευσης. Ομως...
...Ομως, η μετακίνηση αυτή των προτεραιοτήτων στην εξωτερική πλευρά των πραγμάτων, συν το άγχος της διαχείρισης των πολλαπλών μετώπων στο εσωτερικό -αγροτικά μπλόκα, κίνημα «της γραβάτας», εύκολη εκρηκτικότητα στον δρόμο- κάνει την κυβέρνηση να προσπερνάει κάποιες δυσάρεστες εξελίξεις. Που όμως είναι εδώ, θα τις δούμε στην αμέσως επόμενη στροφή. Αλλά και κάποιες ευχάριστες ενδείξεις, επίσης προσπερνιούνται, ενώ δεν θα ‘πρεπε.
Πρώτη δυσάρεστη εξέλιξη, που τη σκουπίσαμε κάτω από το χαλί: είναι αλήθεια ότι το 2015 δεν έκλεισε με την τραυματική ύφεση που -λόγω capital controls κ.λπ.- πολλοί είχαμε φοβηθεί. Πλην όμως δείχνει να μην έκλεισε και ίσια βάρκα/ίσια νερά όπως κατέληξε μέχρι προ ολίγου η κυβέρνηση. Σύμφωνα με την ίδια την ΕΛΣΤΑΤ, το τελευταίο 3μηνο (εκτίμηση βέβαια: προσωρινά στοιχεία θα ανακοινωθούν 29 Φεβρουαρίου) έκλεισε αισθητά αρνητικά: -1,9% έναντι του αντίστοιχου τριμήνου του 2014, -0,6% έναντι του γ’ τριμήνου του 2015, ώστε το σύνολο του 2015 να πηγαίνει για -0,7%.
Οσο, λοιπόν, καθυστερεί («με επιτυχία» προκειμένου να δίνεται η εικόνα σκληρής διαπραγμάτευσης, κόκκινων γραμμών στο Ασφαλιστικό/στο μέτωπο των κύριων συντάξεων κ.λπ.) το κλείσιμο της αξιολόγησης, τόσο η βάση υπολογισμού του δημοσιονομικού κενού -ανάγνωθι: η ανακίνηση θέματος πρόσθετων μέτρων από την τρόικα- χειροτερεύει. Ηδη η ψαλίδα ακούγεται στο 1 έως 1,8 δισ. για το 2016: ανηφορικό. Ταυτόχρονα, όμως, όσο οι εβδομάδες του ίδιου 2016 «φεύγουν», τόσο τα προϋπολογισμένα έσοδα του 2016 αρχίζουν να θυμίζουν καπνό. Το πανευφυές «ισοδύναμο» του ειδικού τέλους 0,05 ευρώ ανά στήλη παιχνιδιού του ΟΠΑΠ (κάπου 300 εκατ. ευρώ, θυμίζουμε) έχει κολλήσει.
Οχι μόνον δεν εισπράττεται, αλλά και τρέχει προσφυγή του ΟΠΑΠ στο ΣτΕ. Οπου πορεύεται και η διεκδίκηση αποζημίωσης για την τορπίλιση των επίσης διαβόητων παιγνιομηχανών (των VLTs, 35.000 τον αριθμό!) για τις οποίες είχε πληρωθεί μισό δισ. Από την ιστορία αυτή -που ανάγεται στην εκδοχή Βαρουφάκη της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων- και από την καθυστέρηση είσπραξης φορολογικών εσόδων από τους ως άνω κουλοχέρηδες (άλλα 200 τόσα εκατομμύρια) η τρόικα γράφει κενό.
Οσο, δε, ως «ισοδύναμο του ισοδυνάμου» (που θυμίζουμε, ήταν ισοδύναμο προκειμένου να φύγει από τη μέση το φάντασμα του 23% ΦΠΑ στην εκπαίδευση, που είχε πάρει -κι αυτό ως ισοδύναμο- τη θέση του 23% αντί για 13% ΦΠΑ στο βοδινό κρέας...) προσάγεται η δημοσιονομική απόδοση της αδειοδότησης των καναλιών, αρχίζουν τα πικρά χαμόγελα με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί συνολικά στο εκρηκτικό αυτό μέτωπο. Αντε να σταθεί όρθιο το ίδιο το εγχείρημα της αδειοδότησης - πού λοιπόν να μιλάς για «δημοσιονομική απόδοση», και μάλιστα μ’ εκείνον τον χιουμοριστικό στόχο των 350 εκατομμυρίων που αναφερόταν προ μηνών...
Επειδή όμως κάποια στιγμή αναφερθήκαμε και σε θετικές ενδείξεις, ας σημειωθεί ότι οι επιδόσεις του ΤΑΙΠΕΔ στον χώρο των ιδιωτικοποιήσεων (Περιφερειακά Αεροδρόμια, ΟΛΠ, ήπιες κινήσεις για Ελληνικό, στάση για την επέκταση του Ελ. Βενιζέλος κ.ο.κ.) έχουν καταγραφεί σε επίπεδο τρόικας. Με αποτέλεσμα το μείζον -συμβολικό αλλά μείζον- μπλοκάρισμα που ετοιμαζόταν να προκύψει σε επίπεδο του Υπερ-Ταμείου Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας, εκείνου δηλαδή στο οποίο είναι να περιληφθεί το ΤΑΙΠΕΔ, το ΤΧΣ, οι υπολειπόμενες συμμετοχές του Δημοσίου σε ΔΕΚΟ, ακίνητα του Δημοσίου κ.ο.κ., να είναι πιθανόν να υποχωρήσει.
Πώς; Ο ορισμός του προέδρου/διευθύνοντος συμβούλου να μείνει μεν στα χέρια των δανειστών, όμως να... ορισθεί Ελληνας στη θέση αυτή. Ακόμη και ο Στέργιος Πιτσιόρλας, που έδωσε το δείγμα γραφής του ΤΑΙΠΕΔ στο οποίο αναφερθήκαμε. Ολα τα παραπάνω, βέβαια, κινδυνεύουν να παρασυρθούν από το «βαθύ κύμα» που κινδυνεύει να αποδειχτεί η διαχείριση των κόκκινων δανείων, για την οποία και ο ύπατος στρουθοκαμηλισμός, δηλαδή η αναβολή κατά ένα μήνα των σχετικών αποφάσεων. Αυτά όμως, για άλλη φορά.