Η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασε έντονα σήμερα τους χθεσινούς απαγχονισμούς τριών ανθρώπων στο Ιράκ και περιέγραψε τις πρώτες δικαστικές εκτελέσεις μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν ως βαθιά οπισθοδρομικό βήμα. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της ιρακινής κυβέρνησης Λέιθ Κούμπα, οι Αχμάντ αλ-Τζαφ, Ουντάι Νταβούντ αλ-Ντουλάιμι και Τζάσιμ Αμπάς απαγχονίστηκαν στις 10 π.μ. της 1ης Σεπτεμβρίου 2005.
Και οι τρεις λέγεται ότι ήταν μέλη της ένοπλης ομάδας Ανσάρ αλ-Σούνα και ότι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο στις 22 Μαΐου 2005 από ποινικό δικαστήριο στο αλ-Κουτ, νοτιοανατολικά της Βαγδάτης, με της κατηγορίες της απαγωγής, του φόνου αστυνομικών και του βιασμού γυναικών.
Τουλάχιστον 50 άνθρωποι έχουν καταδικαστεί σε θάνατο στο Ιράκ τους τελευταίους μήνες και η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει τον φόβο ότι τις πρώτες αυτές εκτελέσεις θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα.
Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταδικάσει επανειλημμένα τις καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από ένοπλες ομάδες, οι οποίες έχουν διαπράξει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ. Ωστόσο, η οργάνωση αντιτίθεται σε κάθε περίπτωση στη χρήση της θανατικής ποινής, την οποία θεωρεί σκληρή και απάνθρωπη τιμωρία. Η θανατική ποινή δεν έχει αποδειχθεί ποτέ ότι αποτρέπει την εγκληματικότητα πιο αποτελεσματικά από όποια άλλη μέθοδο.
Από το 1968 μέχρι το 2003, που βρισκόταν στην εξουσία το κόμμα Μπάαθ, χιλιάδες άνθρωποι εκτελέστηκαν στο Ιράκ μετά από κατάφωρα άδικες δίκες. Στη δεκαετία του 1980 και ιδίως στη δεκαετία του 1990, η θανατική ποινή χρησιμοποιήθηκε εκτενώς για ευρύ φάσμα αδικημάτων, περιλαμβανομένης για παράδειγμα της συμμετοχής σε παράνομα κόμματα της αντιπολίτευσης όπως το Κόμμα Ντάγουα.
Η θανατική ποινή ανεστάλη από την Προσωρινή Αρχή του Συνασπισμού (CPA) τον Ιούνιο του 2003, αλλά επαναφέρθηκε από την προσωρινή ιρακινή κυβέρνηση στις 8 Αυγούστου, μετά τη μεταβίβαση εξουσίας της 28ης Ιουνίου 2004.
Η Διεθνής Αμνηστία καλεί την ιρακινή κυβέρνηση να αναστρέψει την πολιτική της και να μην επιτρέψει άλλες εκτελέσεις. Κατ’ ελάχιστον, σύμφωνα με τη διεθνή οργάνωση, πρέπει να κηρυχθεί πάγωμα (μορατόριουμ) των εκτελέσεων.
Οι ιρακινές αρχές πρέπει να διασφαλίσουν ότι όλοι οι κρατούμενοι που αντιμετωπίζουν κατηγορίες που επισύρουν τη θανατική ποινή θα έχουν δίκαιες δίκες, που να περιλαμβάνουν επαρκή νομική συνδρομή σε όλα τα στάδια της διαδικασίας και πλήρη ευκαιρία να ασκήσουν έφεση κατά της καταδικαστικής απόφασης σε ανώτερο δικαστικό όργανο, καταλήγει η ανακοίνωση της Διεθνούς Αμνηστίας.