Πολιτική
Παρασκευή, 02 Σεπτεμβρίου 2005 19:22

Επιστολή της ΓΣΕΕ προς τον Πρωθυπουργό

Ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων με σταδιακή σύγκλιση με τους μισθούς της Ε.Ε., κατώτατη σύνταξη ίση με 20 ημερομίσθια, επίδομα ανεργίας στο 80% του ημερομισθίου, δίκαιο φορολογικό σύστημα με μείωση συντελεστών ΦΠΑ, αφορολόγητο όριο στα 15.000 ευρώ, ενίσχυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, μέτρα κατά της ακρίβειας, καθώς και τη χορήγηση ενισχυμένου επιδόματος θέρμανσης, είναι μεταξύ άλλων τα κυριότερα αιτήματα της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), όπως αυτά αναφέρονται σε επιστολή της προς τον Πρωθυπουργό, που επεδόθη λίγο πριν τη συνάντηση του προεδρείου της Συνομοσπονδίας με τον κ. Καραμανλή.

Αναλυτικά η επιστολή της ΓΣΕΕ έχει ως εξής:

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι εργαζόμενοι περνούν μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, βιώνοντας τον εφιάλτη της ανεργίας, την ακρίβεια, την ανασφάλεια, τις κοινωνικές ανισότητες και τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση της καθημερινής τους ζωής.

Οι προσδοκίες της συντριπτικής πλειοψηφίας του εργαζόμενου λαού για ουσιαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση της μείωσης της ανεργίας, της άρσης των κοινωνικών ανισοτήτων και της βελτίωσης των καθημερινών συνθηκών διαβίωσης, μονίμως αναβάλλονται για ένα αόριστο μέλλον.

Ο επιβαλλόμενος κοινωνικός διάλογος γίνεται ως επί το πλείστον προσχηματικά και με επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές δεν είναι αποτέλεσμα σύνθεσης των αντιτιθέμενων συμφερόντων των κοινωνικών ομάδων, ώστε να έχουν την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση. Αποβλέπουν στη μονοσήμαντη ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων και να αποκτήσει η χώρα μια καλή επικοινωνιακά επιχειρηματική εικόνα, ενώ ταυτόχρονα τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων περιορίζονται συστηματικά, με πρόσχημα τη διευκόλυνση ιδιωτικών επενδύσεων. Εν τούτοις, επί σειρά ετών, επιχειρηματίες και τραπεζίτες στην Ελλάδα πραγματοποιούν ιστορικά ρεκόρ κερδών χωρίς να γίνονται ικανοποιητικές επενδύσεις.

Αντί, λοιπόν, ν’αντιμετωπισθούν, με διαρθρωτικές αλλαγές, τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής Οικονομίας, η Κυβέρνηση αιφνιδίασε το συνδικαλιστικό Κίνημα κατά τις θερινές διακοπές των εργαζομένων, περνώντας βιαστικά στη Βουλή τις αντεργατικές ρυθμίσεις που σχεδίαζε. Με τις ρυθμίσεις αυτές αποπειράθηκε, ανιστόρητα και για επικοινωνιακούς λόγους, να διασπάσει τους εργαζόμενους σε δήθεν «προνομιούχους» και μη προνομιούχους, φορτώνοντας στους δήθεν βολεμένους ευθύνες για γενικότερα προβλήματα, εντελώς άσχετα με τους εργαζόμενους, που η ίδια αδυνατεί ή δεν θέλει ν’αντιμετωπίσει. Μετά την αποτυχημένη απόπειρα διάσπασης των εργαζομένων, ακολούθησε η αμφισβήτηση στοιχειωδών κοινωνικών κατακτήσεων του συνόλου των εργαζομένων, όπως το 8ωρο και το εισόδημα από τις υπερωρίες με υπερενισχυμένο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη.

Το όλο εγχείρημα επενδύθηκε επικοινωνιακά με τον όρο «μεταρρύθμιση» υποδηλώνοντας αναληθώς ότι αποτελεί αναγκαία τομή για την πρόοδο της κοινωνίας και της οικονομίας.

Δυστυχώς όμως για τους μισθωτούς δεν επρόκειτο περί μεταρρύθμισης, αλλά περί απορρύθμισης και περαιτέρω ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Και δεν μπορούσε να ήταν αλλιώς. Όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σ’ όλο τον κόσμο - όπως διδάσκει η Ιστορία- ουδεμία μεταρρύθμιση πραγματοποιήθηκε ερήμην και πολύ περισσότερο εναντίον της κατ’ εξοχήν μεταρρυθμιστικής κοινωνικής δύναμης που την αποτελούν οι δυνάμεις της εργασίας.

Επιπλέον αυτό που προκάλεσε και προκαλεί είναι η θεσμική εκτροπή στην οποία η κυβέρνηση οδηγήθηκε με τη σιωπηρή τουλάχιστον ανοχή του φορέα των εργοδοτών. Αναφερόμαστε στην προκλητική αγνόηση της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. (η οποία συνήφθει επί κυβερνήσεώς σας) στην οποία οι εργοδοτικές οργανώσεις συνομολογούν ως προς το ύψος της αμοιβής της υπερωριακής απασχόλησης, την οποία ο αρμόδιος Υπουργός και η κυβερνητική πλειοψηφία έσπευσαν -ως μη όφειλαν- να προσδιορίσουν σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα των συμφωνηθέντων (!!).

Οι νόμοι για τις εργασιακές σχέσεις, το Ασφαλιστικό των Τραπεζών, το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, υπερακοντίζουν ακόμη και τις πλέον αλαζονικές και υπερφίαλες απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρήσεων για περιορισμό των κατακτήσεων των εργαζομένων και διεύρυνση των επιχειρηματικών τους κερδών και διευθυντικών δικαιωμάτων.

Για τις ρυθμίσεις αυτές όχι μόνο δεν έγινε διάλογος, αλλά αγνοήθηκαν προκλητικά οι θέσεις των εργαζομένων και των κοινωνικών φορέων και για τους λόγους αυτούς η Κυβέρνηση πρέπει να τις ανακαλέσει, αφήνοντας τα θέματα αυτά στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, όπως επιτάσσει το κοινωνικό κεκτημένο της ΕΕ και της χώρας μας.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Στη χώρα μας έχει νομοθετηθεί και ισχύει ο,τιδήποτε έχει εφευρεθεί στην Ευρώπη από ελαστικότητες στις εργασιακές σχέσεις.

Η εργοδοτική πρακτική μάλιστα - μηδέ εξαιρουμένου και του Κράτους ως εργοδότη - έχει εφεύρει απίθανους τρόπους εκμετάλλευσης και ομηρίας των εργαζομένων, όπως ενοικίαση, συμβάσεις ημέρας, ψευδοσυμβάσεις έργου, εργολαβίες και παρόλα αυτά αποζητεί περισσότερη ευελιξία, σε σημείο, πλέον εργασιακής ζούγκλας.

Στα φαινόμενα απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων η Γ.Σ.Ε.Ε. προβάλλει την απαίτηση των εργαζομένων για ενίσχυση και ένταση της λειτουργίας των ελεγκτικών μηχανισμών της Πολιτείας με κοινό σχεδιασμό των ελέγχων από το Σ.ΕΠ.Ε., τους ελεγκτές του ΙΚΑ και το Σώμα δίωξης του οικονομικού εγκλήματος. Προβάλλει την απαίτηση για αξιοπρεπή εργασία με έμφαση στη γνώση και τις δεξιότητες των εργαζομένων. Προβάλλει την απαίτηση για σύνδεση των θεσμοθετημένων συστημάτων οργάνωσης του χρόνου εργασίας με τη μείωση της ΑΝΕΡΓΙΑΣ. Προβάλλει την απαίτηση σεβασμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων, καθώς και για τη συμφιλίωση της επαγγελματικής με την οικογενειακή και προσωπική ζωή των εργαζομένων.

Η αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας και επομένως της ανταγωνιστικότητάς της, που αποτελεί προϋπόθεση για την επιτάχυνση της μεγέθυνσης του προϊόντος και την ταχύτερη αύξηση της απασχόλησης, δεν μπορεί να είναι συνάρτηση της επιβάρυνσης των ποσοτικών και ποιοτικών διαστάσεων της εργασίας, με τη διαμόρφωση συνθηκών απασχόλησης φτηνού εργατικού δυναμικού.

Σημειώνουμε πως στο διάστημα 2003-2004 υπήρξε αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας κατά 5%, ενώ των εισοδημάτων μόνο κατά 0,4% γεγονός που καθιστά προφανές ότι τα αποτελέσματα της αύξησης της παραγωγικότητας ενθυλακώθηκαν στην κερδοφορία του κεφαλαίου χωρίς την αναγκαία δίκαιη κοινωνική κατανομή.

Ένας θετικός προσανατολισμός της οικονομίας και μια πορεία πραγματικής σύγκλισης απαιτούν μια σταθερή πορεία αναβάθμισης των γνώσεων και των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού, καθώς και την εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας και ζωής για τους εργαζόμενους.

Η πρόταση των συνδικάτων για το 35ωρο και γενικότερα για τη μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών, αποτελεί πολιτική πρόταση που προωθεί την ποιότητα ζωής και την απασχόληση.

Θεωρούμε ότι η μείωση της ανεργίας πρέπει ν’αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της αναπτυξιακής διαδικασίας και ότι οι πολιτικές αγοράς εργασίας και απασχόλησης πρέπει απαραίτητα να αποβλέπουν στη δραστική αντιμετώπιση του οδυνηρού φαινομένου των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων. Διεκδικούμε την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων και αναγκών των ανέργων, παράλληλα με την προώθηση αποτελεσματικών πολιτικών κοινωνικής προστασίας, στήριξης και επανένταξής τους στην αγορά εργασίας.

Υποστηρίζουμε ένα εναλλακτικό μοντέλο βιώσιμης (οικολογικά και κοινωνικά) ανάπτυξης, που θα βασίζεται σε υψηλούς ρυθμούς παραγωγικότητας της εργασίας και στην ενίσχυση του ρόλου της μισθωτής εργασίας. Συστατικά στοιχεία μιας τέτοιας πολιτικής είναι η τεχνολογική και οργανωτική αναβάθμιση της παραγωγικής βάσης, η προώθηση αναδιαρθρώσεων και εκσυγχρονισμών στη βάση της αναβάθμισης του ανθρώπινου δυναμικού και του τεχνολογικού εκσυγχρονισμού, όχι της ανεργίας, της μείωσης του εργατικού κόστους και των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Δια της μεθόδου των «διαρροών» ήδη η κοινωνία και οι εργαζόμενοι «απειλούνται» ότι ένας νέος κύκλος «μεταρρυθμίσεων», θα ξεκινήσει με αναφορά στις ΔΕΚΟ, στον κοινωνικό ρόλο τους και στο υφιστάμενο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων.

Υπάρχουν υπηρεσίες και αγαθά τα οποία δεν υπάγονται και δεν πρέπει να υπαχθούν δια της λογικής της ιδιωτικοποίησης (και ενίοτε ξεπουλήματος) στην αγοραία εκδοχή του κέρδους. Οι αναπαραγωγικές δαπάνες, ο λεγόμενος κοινωνικός μισθός συνιστούν κατάκτηση και εντάσσονται στo Ευρωπαϊκό κεκτημένο και στο μοντέλο που αυτό ορίζει.

Οφείλουμε πάντως να ξεκαθαρίσουμε πως η υφαρπαχθείσα (αν όχι εξαγορασθείσα) «συμφωνία» του ΟΤΕ για τα συνδικάτα δεν αποτελεί πρότυπο αλλά αντιθέτως παράδειγμα προς αποφυγή. Είναι προφανές ότι οι περίφημες «μεταρρυθμίσεις» στις ΔΕΚΟ εστιάζονται αποκλειστικά και μόνο στη παροχή δυνατότητας των διοικήσεων σήμερα - αλλά των ιδιωτών αργότερα- να προβαίνουν ανεξέλεγκτα και με χρήση του διευθυντικού δικαιώματος σε ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ.

Τέτοιες «μεταρρυθμίσεις» είναι απόλυτα εχθρικές και για τις ΔΕΚΟ και για το κοινωνικό τους έργο και για τους εργαζόμενους, που αρνούμεθα να τους διαχωρίζετε σε «παλιούς» και «νέους» και ως τέτοιες θ’ αντιμετωπισθούν.

Η Γ.Σ.Ε.Ε. θεωρεί επίσης ότι οι πολιτικές ανάπτυξης και απασχόλησης είναι άμεσα συνδεδεμένες με το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και οι θετικές διέξοδοι στο ζήτημα της απασχόλησης (δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, επανένταξη μακροχρονίως ανέργων κλπ) διευκολύνουν την αντιμετώπιση των μεγάλων σύγχρονων προκλήσεων του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

Πέραν των γενικών αυτών προβλημάτων οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ που έρχεται μεν από το παρελθόν, έχει όμως γιγαντωθεί επί διακυβερνήσεώς σας και οι εξελίξεις σχετικά με την αύξηση της τιμής του πετρελαίου προοιωνίζουν ακόμη δυσμενέστερες εξελίξεις.

Σε καθεστώς αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, που ως πολιτική ασκείται κατά τη γνώμη μας ως συνέπεια άστοχων οικονομικών επιλογών που έγιναν με πολιτική στόχευση, τα εισοδήματα υφίστανται διπλή «καθήλωση» λόγω και της ακρίβειας.

Είναι προφανές ότι η αποτυχία των αρμοδίων στο μέτωπο αυτό είναι πλήρης γιατί είναι εξίσου προφανές ότι διαφέρει ο αντιπολιτευτικός καταγγελτικός λόγος που συνήθιζαν παλαιότερα από τις εφαρμοσμένες πολιτικές που κρίνονται αποκλειστικά και μόνο από την αποτελεσματικότητά τους.

Εστιάζουμε πάντως την προσοχή μας και το αίτημά μας στο ζήτημα του πετρελαίου καθώς βαδίζουμε προς το χειμώνα και η τιμή του έχει σχεδόν διπλασιαστεί από πέρισυ, γεγονός που οδηγεί τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους σε αδυναμία ν’ ανταποκριθούν στις ανάγκες που δημιουργούνται.

Διεκδικούμε τη χορήγηση ενισχυμένου επιδόματος θέρμανσης για τις κατηγορίες αυτές των ανθρώπων του μόχθου και των απομάχων της εργασίας, που το διαθέσιμο εισόδημά τους αδυνατεί να καλύψει αυτή την κύρια ανάγκη. Αρνούμεθα οποιαδήποτε δικαιολογία για την κατάσταση της οικονομίας, γιατί προέχει η κατάσταση των ανθρώπων αυτής της χώρας.

Εάν πέρυσι με 42 δολάρια το βαρέλι το επίδομα ήταν αναγκαίο, φέτος που ήδη υπερβαίνει τα 70 δολάρια το επίδομα αυτό καθίσταται επιτακτικό και ο χειρισμός του θέματος δεν μπορεί να εντάσσεται στα επικοινωνιακά τεχνάσματα των αρμοδίων που κατατείνουν σε προσδοκίες που ουδέποτε πραγματοποιούνται.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Ενόψει των καθιερωμένων πρωθυπουργικών εξαγγελιών στις εκδηλώσεις της φετινής ΔΕΘ, σας υποβάλλουμε το γενικότερο διεκδικητικό πλαίσιο της Γ.Σ.Ε.Ε., που αποτελεί και το πλαίσιο των αγωνιστικών μας εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη.

Διεκδικούμε:

- Πραγματικές και ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων. Σταδιακή σύγκλιση με τους μισθούς και τα ημερομίσθια της ΕΕ.

- Κατώτατη σύνταξη ίση με 20 ημερομίσθια.

- Επίδομα ανεργίας στο 80% του ημερομισθίου και επιμήκυνση του χρόνου χορήγησής του.

- Χτύπημα της ακρίβειας και της κερδοσκοπίας.

• Δίκαιο φορολογικό σύστημα, μείωση συντελεστών ΦΠΑ.

• Αφορολόγητο όριο στα 15.000 ευρώ.

• Τιμαριθμική αναπροσαρμογή και αναδιάταξη φορολογικής κλίμακας και κλιμακίων.

• Αντιστροφή της σχέσης άμεσων και έμμεσων φόρων.

- Ενίσχυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, του ΙΚΑ και γενναία αύξηση της χρηματοδότησης.

- Όχι σε διακρίσεις παλιών και νέων εργαζομένων.

- Σταδιακή επιστροφή των καταληστευθέντων πόρων των αποθεματικών του Σ.Κ.Α. και δημιουργία ειδικού αποθεματικού.

• Ανάπτυξη που θα δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας.

• Κλαδικές, περιφερειακές και βιομηχανικές πολιτικές σε κλάδους νέας τεχνολογίας και υψηλής προστιθέμενης αξίας.

• Στήριξη μικρών επιχειρήσεων, αναδιάρθρωση και υποστήριξη των κλάδων που βρίσκονται σε κρίση.

• Εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη των ΔΕΚΟ, ώστε να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα και η ανταγωνιστικότητά τους, για την απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

• Αξιοποίηση της Ολυμπιακής περιουσίας σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους αθλητικούς φορείς.

Επίσης:

• Λειτουργική αναβάθμιση, ανεξαρτησία και αξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση.

• Είμαστε αντίθετοι στην εκχώρηση λειτουργιών του Δημόσιου Τομέα σε ιδιώτες.

• Επέκταση των βαρέων και ανθυγιεινών στο Δημόσιο.

• Μονιμοποίηση των συμβασιούχων, σύμφωνα με την πρόταση νόμου της Γ.Σ.Ε.Ε. - Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Δημόσια Υγεία - Παιδεία για όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις.

Αναβάθμιση της Δημόσιας Υγείας και ενισχυμένη χρηματοδότησή της.

Εκσυγχρονισμός, ενίσχυση των υποδομών και του προσωπικού του Συστήματος Υγείας.

Ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ζωής - υγιεινή και ασφάλεια στους εργαζόμενους.

Επίδομα θέρμανσης για τους ανέργους και τις κοινωνικές ομάδες που δοκιμάζονται.

Κατάργηση του αντεργατικού νόμου 3385/2005 και όλων όσων αποδιαρθρώνουν τις εργασιακές σχέσεις (ειδικότερα όσον αφορά τη διευθέτηση και τις υπερωρίες).

Νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, που θα περιορίζει δραστικά την ελαστικότητα, θα διασφαλίζει τη σταθερή εργασία, τη μείωση του χρόνου εργασίας στις 35 ώρες, θα αποτρέπει τις απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία και θα ενισχύσει τις ΣΣΕ.