Μετά την εξερεύνηση του Πλούτωνα και του Κρόνου, η NASA προετοιμάζει μία ακόμη αποστολή - ορόσημο, αυτή τη φορά με το διαστημόπλοιο Juno που έχει προορισμό τον Δία, δηλαδή τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.
του Κώστα Δεληγιάννη
Μετά την εξερεύνηση του Πλούτωνα και του Κρόνου, η NASA προετοιμάζει μία ακόμη αποστολή - ορόσημο, αυτή τη φορά με το διαστημόπλοιο Juno που έχει προορισμό τον Δία, δηλαδή τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.
Όπως ανακοίνωσε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, το διαστημόπλοιο πυροδότησε με επιτυχία τον κινητήρα του, ώστε να πραγματοποιήσει έναν ελιγμό που το έθεσε σε πορεία προς τον πλανήτη.
Πεντέμισι περίπου χρόνια ήδη στο διάστημα, το Juno αναμένεται να φτάσει στον Δία στις αρχές Ιουλίου. Από εκείνη τη στιγμή και για 10 μήνες, θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη, για να μελετήσει το μαγνητικό του πεδίο όπως και τους δορυφόρους του.
Οι επιστήμονες ελπίζουν πως, χάρις στο διαστημόπλοιο, θα αποκτήσουν για πρώτη φορά εικόνα του ανάγλυφου του Δία, το οποίο καλύπτεται από πυκνά νέφη, αλλά και ότι θα συγκεντρώσουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την προέλευση και την εξέλιξή του.
Επιπλέον, στόχος του Juno είναι να διαπιστώσει κατά πόσο ο αέριος γίγαντας διαθέτει συμπαγή πυρήνα, όπως και να μετρήσει την περιεκτικότητα της ατμόσφαιράς του σε υδρατμούς και αμμωνία.
Με αυτό τον τρόπο, οι αστρονόμοι θα αποκτήσουν την πιο λεπτομερή εικόνα του πλανήτη στα 400 περίπου χρόνια μελέτης του, η οποία θεωρείται πως ξεκίνησε το 1610, με την ανακάλυψη των τεσσάρων δορυφόρων του από τον Γαλιλαίο.
Επίσης, η αποστολή θα ρίξει ακόμη περισσότερο «φως» στην ιστορία του ηλιακού μας συστήματος, συμπληρώνοντας τα δεδομένα που έχουν παράσχει οι πάνω από 180 μη επανδρωμένες αποστολές στην «κοσμική γειτονιά» μας από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ευρώπη την Ιαπωνία, την Κίνα και την Ινδία.
Μέσα από τέτοιες αποστολές, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει πως, σε ορισμένους πλανήτες ή δορυφόρους, κάτω από το επιφανειακό στρώμα πάγου υπάρχουν ωκεανοί.
Επίσης, στην περίπτωση του Εγκέλαδου, του δορυφόρου του Κρόνου, βρήκαν πως ένα μέρος από το νερό του ωκεανού του σχηματίζει τεράστιους πίδακες, διαφεύγοντας στο διάστημα.
Εκτός από τη γένεση του ηλιακού μας συστήματος, όλες αυτές οι γνώσεις είναι επίσης πολύτιμες για να κατανοηθεί η προέλευση και το μέλλον της ζωής στη Γη.