Σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις που παρουσιάστηκαν στο 23ο Διεθνές Λαπαροσκοπικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε 21-23 Ιανουαρίου στο Παρίσι, η ενδοσκοπική μικροχειρουργική για την εκτομή πολυπόδων αλλά και όγκων του ορθού σε πρώιμο στάδιο, έχει το ασύγκριτο πλεονέκτημα της πρόσβασης μέσω μιας φυσικής οπής του σώματος (μέσω του ορθού).
Σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις που παρουσιάστηκαν στο 23ο Διεθνές Λαπαροσκοπικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε 21-23 Ιανουαρίου στο Παρίσι, η ενδοσκοπική μικροχειρουργική για την εκτομή πολυπόδων αλλά και όγκων του ορθού σε πρώιμο στάδιο, έχει το ασύγκριτο πλεονέκτημα της πρόσβασης μέσω μιας φυσικής οπής του σώματος (μέσω του ορθού).
Όπως αναφέρει ο Πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής και Διευθυντής Χειρουργός στον Όμιλο Ιατρικού Αθηνών, Ιατρικό Περιστερίου Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, η Διαπρωκτική Ενδοσκοπική Μικροχειρουργική εφαρμόζεται συνήθως υπό γενική αναισθησία ή μέθη και απαιτεί περίοδο νοσηλείας λίγων ωρών, αναλόγως της πάθησης και της κατάστασης του ασθενή. Χρησιμοποιώντας ένα ειδικά σχεδιασμένο μικροσκόπιο- κάμερα και χειρουργικά εργαλεία, που δεν ξεπερνούν τα 5mm σε διάμετρο, ο χειρουργός έχει πρόσβαση στην βλάβη μέσω του πρωκτού, χωρίς εξωτερικές τομές.
Τα οφέλη για τους ασθενείς σε σύγκριση με την ανοιχτή χειρουργική επέμβαση στην κοιλιακή χώρα είναι πολλαπλά καθώς δεν διενεργείται μεγάλη χειρουργική επέμβαση αποφεύγοντας έτσι όλους τους κινδύνους που αυτή συνεπάγεται, δεν υπάρχει μετεγχειρητικός πόνος αφού δεν γίνεται τομή, οπότε εξαλείφεται η ανάγκη αλλαγών αλλά και ο κίνδυνος μολύνσεων.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η αποφυγή κολοστομίας στους ασθενείς με κακοήθεια. Όλοι όμως απολαμβάνουν ταχύτερη ανάρρωση και μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο, γεγονός που μεταφράζεται αυτομάτως σε ταχύτερη επάνοδο στις καθημερινές δραστηριότητες, αλλά και μικρότερο κόστος θεραπείας τόσο για τον ασθενή όσο και για τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία. Μελέτες ανάλυσης κόστους έχουν δείξει ότι η Διαπρωκτική Ενδοσκοπική Μικροχειρουργική μπορεί να εξασφαλίσει ακόμα και 6.000 δολάρια, συγκριτικά με το κόστος που απαιτείται για τη διενέργεια ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης.
Η μέθοδος, όπως σημειώνει ο Δρ Ξιάρχος, επιτρέπει στον χειρουργό να αντιμετωπίσει βλάβες που είναι πάρα πολύ δύσκολα προσβάσιμες με τις συμβατικές μεθόδους (ανοιχτή και λαπαροσκοπική χειρουργική), έχει εξαιρετικά αποτελέσματα και μακροπρόθεσμα τα χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής. Στα πλεονεκτήματα που προσφέρει συμπεριλαμβάνεται η ελάχιστη αιμορραγία, η απουσία κινδύνου μετεγχειρητικού ειλεού αλλά και η μείωση της θνησιμότητας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η μέθοδος εφαρμόζεται από το 1983 και παρότι αρχικά επιλεγόταν για την αφαίρεση καλοηθών βλαβών, σε ασθενείς υψηλού κινδύνου για υποβολή σε ανοιχτή χειρουργική επέμβαση, με την πάροδο των ετών η τεχνική απέδειξε ότι μπορεί να προσφέρει πολλά σε ευρύτερες ομάδες ασθενών και με χαμηλό ποσοστό επιπλοκών. Σήμερα χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση καλοηθών πρωκτικών πολυπόδων, πολυπόδων, μεγάλοι πολύποδες του ορθού που δεν μπορούν να αφαιρεθούν κατά τη διενέργεια κολονοσκόπησης, όγκων, μορφωμάτων και για την εκτομή συγκεκριμένων τύπων πρωκτοορθικών καρκίνων αρχικού σταδίου, αλλά και την πρόπτωση του εντέρου.
Η μέθοδος ξεκίνησε από τον Γερμανό Καθηγητή Gehard Buess και σταδιακά επεκτάθηκε σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και τελικά στη Βόρεια Αμερική και την Ασία. Την τελευταία εικοσαετία έχει γνωρίσει διεθνή ανάπτυξη και ένα σημαντικό ποσοστό επιστημονικών δεδομένων έριξαν φως στα πλεονεκτήματά της.