Ως «έναν ιδιαίτερα πυκνός πολιτικό χρόνο, που σημαδεύτηκε από το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός για πρώτη φορά στην 5ετία των μνημονίων σήκωσε το κεφάλι ψηλά και επιδίωξε να διεκδικήσει το δίκιο του» περιγράφει τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ η εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Μαρίνα Χρυσοβελώνη.
Ως «έναν ιδιαίτερα πυκνός πολιτικό χρόνο, που σημαδεύτηκε από το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός για πρώτη φορά στην 5ετία των μνημονίων σήκωσε το κεφάλι ψηλά και επιδίωξε να διεκδικήσει το δίκιο του» περιγράφει τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ η εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Μαρίνα Χρυσοβελώνη.
Όπως σημειώνει η κ. Χρυσοβελώνη, τρεις ήταν οι κορυφαίοι σταθμοί «αυτής της δύσβατης και ιδιαίτερα συγκλονιστικής πορείας: το δημοψήφισμα, η συμφωνία με τους δανειστές μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις του κ. Τσίπρα και οι νικηφόρες εκλογές του Σεπτεμβρίου». «Σ’ αυτή την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση ο Πάνος Καμμένος και οι ΑΝΕΛ διαψεύσαμε τις Κασσάνδρες» τονίζει.
Η εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ διατυπώνει επικρίσεις κατά των κομμάτων της αντιπολίτευσης και πολλών συστημικών παραγόντων που «από την πρώτη στιγμή έσπειραν τον φόβο και τον πανικό στους απλούς πολίτες κινδυνολογώντας ασύστολα για την τύχη των καταθέσεων». «Υπήρξε ένας κλιμακούμενος εκφοβισμός των πολιτών, που οδήγησε στο να μην εμπιστεύονται τις τράπεζες. Με αποκορύφωμα την επιβολή των λεγόμενων capital controls, τα οποία συνιστούν μια έξωθεν επιχείρηση χειραγώγησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και κατ’ επέκταση της ελληνικής οικονομίας στo πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικογένειας», αναφέρει.
«Τα ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αποδεικνύονται πολύ κρίσιμα και εξόχως πολυσύνθετα», συνεχίζει η κ. Χρυσοβελώνη, υπογραμμίζοντας ότι βασικός στόχος για τη συνέχεια είναι η ελληνική οικονομία να ανασυνταχθεί και να ανακάμψει.
Όπως σημειώνει ακόμη, «κρίσιμο σταθμό στην πορεία οικονομικής ανάκαμψης αναμένεται να αποτελέσει η ρύθμιση του χρέους, ζήτημα για το οποίο αυτή η κυβέρνηση συνεχίζει να διαπραγματεύεται σκληρά», ενώ το συνταξιοδοτικό - ασφαλιστικό «συνιστά ζήτημα αιχμής και η αντιμετώπισή του με όρους ισονομίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης καθίσταται επιτακτική».