Μερικά 24ωρα μετά την ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας (με εκλογή από τη βάση, εκλογή που του έδωσε την άμεση κυριαρχία στο πάντα νευρικό κόμμα της Δεξιάς, όπου ο Κυριάκος είναι ζήτημα αν είχε μισή ντουζίνα υποστηρικτές στους 75 βουλευτές...) ήρθαν και οι πρώτες δημοσκοπήσεις, γράφει ο Αντώνης Δ. Παπαγιαννίδης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Α. Δ. Παπαγιαννίδη
[email protected]
Μερικά 24ωρα μετά την ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας (με εκλογή από τη βάση, εκλογή που του έδωσε την άμεση κυριαρχία στο πάντα νευρικό κόμμα της Δεξιάς, όπου ο Κυριάκος είναι ζήτημα αν είχε μισή ντουζίνα υποστηρικτές στους 75 βουλευτές...) ήρθαν και οι πρώτες δημοσκοπήσεις.
Αυτές έδωσαν το προβάδισμα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πράγμα όχι ιδιαίτερα παράξενο, αν δει κανείς την ευρύτητα των κοινωνικών αντιδράσεων που δρομολόγησε όχι απλώς το ασφαλιστικό, αλλά και η μείζων αγαρμποσύνη του Σχεδίου Κατρούγκαλου. Μαζί με τη μαρμαρυγή που ήδη εκδηλώνεται στη λειτουργία των μικρότερων κομμάτων -πρώτο σύμπτωμα η διαγραφή του Λεωνίδα Γρηγοράκου, μέχρι τώρα του «κλίματος Βενιζέλου», από το ΠΑΣΟΚ/Δημ. Συμπ. άλλο σύμπτωμα οι αμήχανες δηλώσεις Ποταμιού- οι εξελίξεις αυτές δεν «ανακατεύουν την πολιτική τράπουλα», μόνον. Πυκνώνουν και τα σύννεφα στον ορίζοντα διαχείρισης της οικονομίας, καθώς και στη διαπραγμάτευση με την τρόικα/κουαρτέτο για τη διαβόητη αξιολόγηση-review. Η οποία όλο και για παρακάτω σπρώχνεται από τους «εταίρους».
Θα μας συγχωρήσει, λοιπόν, ο αναγνώστης αν του προτείνουμε σήμερα κάτι που ρητώς ομολογούμε ότι δεν στηρίζεται σε πληροφόρηση, ούτε καν σε επίσημες διαρροές, αλλά σε -ας το περιγράψουμε έτσι...- αξιοποίηση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.